چگونه به کودک خود در یادگیری راه رفتن کمک کنیم
محصولات کودک زیادی در بازار وجود دارد و در حالی که برخی ممکن است مفیدتر از سایرین باشند، برخی از محصولات هستند که پزشکان اطفال به هیچ وجه آنها را توصیه نمیکنند. یکی از آنها روروئک کودک است. ممکن است در همه جا روروئکهای کودک را دیده باشید. آنها برای چندین دهه محبوب بودند و اغلب مورد استفاده قرار میگرفتند. وقتی کودک تحرک بیشتری پیدا میکرد و آماده راه رفتن میشد، آن را خریداری میکردند و یکی از آیتمهای مهم سیسمونی است. ممکن است فکر کنید که کودک شما از این که بتواند از روروئک کودک استفاده کند لذت خواهد برد و برای نوزادانی که در حال یادگیری راه رفتن هستند مفید است. با این حال، واقعاً هیچ مطالعه علمی و یا منطقی وجود ندارد که استفاده از روروک را بیخطر ارزیابی کرده باشد و همچنین از نظر آموزش مهارتهای راه رفتن برای کودک شما مفید نیستند. به همین دلیل است که آکادمی اطفال آمریکا AAP خواستار ممنوعیت استفاده از روروک و واکر نوزادی شده است. بیایید نگاهی به این موضوع بیندازیم که چرا پیادهرویهای کودکانه نوزاد با روروک و واکر مضر هستند و آن چه باید در مورد آموزش راه رفتن به کودک خود بدانید و جایگزینهای ایمن برای روروک در بازار وجود دارد را خدمتتان معرفی میکنیم.
روروئک کودک چیست؟
چندین محصول کودک وجود دارد که وقتی کودک شما شروع به ایستادن و یادگیری راه رفتن میکند، از آنها استفاده میکند که یکی از معروفترین آنها روروئکها هستند. روروکهای کودک متفاوت هستند و ویژگیهای خاصی دارند. روروکهای کودک در واقع یک صندلی کودک روی چرخهای گرداننده است. روروئکها وسایلی با قاب چرخدار و صندلی معلق هستند که به نوزادان اجازه میدهند با پاهای خود حرکت کنند. این چرخهایی هستند که نوزادان میتوانند قبل از این که بخواهند بدون کمک راه بروند، با پاهای خود در حالت نشسته حرکت کنند. روروکهای کودک به پاهای کودک اجازه میدهند تا با زمین تماس پیدا کند و به او اجازه میدهد تا در امتداد زمین حرکت کند. این نوع وسایل که در آن کودک شما در یک صندلی معلق در دستگاهی با قاب فلزی و چرخهای در بخش زیرین، به صورت عمودی نگه داشته میشود دقیقاً همان چیزی است که آکادمی اطفال آمریکا به شدت توصیه میکند از استفاده نکنید.
روروک و الگوی نامناسب راه رفتن کودک
در اینجا ۳ دلیل اصلی که چرا استفاده از روروک برای راه رفتن کودک مناسب نیست آورده شده است و این که روروک چگونه میتواند بر رشد راه رفتن کودک تأثیر بگذارد، ذکر شده است. بسیاری از والدین تمایل به استفاده کودک خود از روروک را دارند زیرا فکر میکنند به کودکشان کمک میکند که راه رفتن را یاد بگیرد. اما مشخص شده است که روروئک نه تنها کمکی به این موضوع نمیکنند، بلکه در واقع میتواند یادگیری راه رفتن را برای کودک شما سختتر کند و عادتهای بد راه رفتن را تشویق میکند.
- روروئک میتوانند الگوی راه رفتن غیرعادی ایجاد کنند: از آن جایی که نوزادان در روروئکها آویزان هستند، تمایل دارند انگشتان پاهای خود را بکشند تا به زمین برسند و اغلب روی نوک انگشتان پا میچرخند و این باعث سفتی بیش از حد در ساق پای آنها میشود. این امر سبب میشود که وقتی بچهها از روروئک خارج میشوند، روی نوک پا راه بروند. بسیاری از کودکان نوپا که الگوهای راه رفتن با نوک انگشتان پا را دارند سابقه استفاده از روروک را داشتهاند.
یک مطالعه علمی نشان داده است که نوزادانی که از روروئک استفاده میکنند، در مقایسه با کودکانی که از روروئک استفاده نمیکنند، قدمهای کوتاهتری برداشتند. به دلیل داشتن چرخهای متصل به واکر که به نوزادان اجازه میدهد قدمهای بیشتری در دقیقه بردارند، این به یک روال برای نوزادان تبدیل میشود که با عدم استقرار کامل کف پا به زمین با سرعت افزایش یافته راه بروند. با این حال، تعادل کودک ممکن است به اندازه کافی برای پاسخگویی به سرعت ایجاد نشود و این ممکن است باعث شود که کودک هنگام تلاش برای راه رفتن مستقل به راحتی زمین بخورد.
- روروئک کودک میتواند باعث تاخیر راه رفتن نوزادان شود: نوزادان قدرت عضلانی، تعادل و مهارتهای حرکتی را به دست میآورند که برای راه رفتن، ابتدا روی زمین غلت میزنند، مینشینند، میخزند و خودشان را بالا میکشند تا بایستند. استفاده از روروئک مانع از انجام این کار توسط کودک میشود و از این رو باعث تاخیر در رشد عضلات اصلی میشود. وقتی نوزادی در روروک قرار میگیرد، استفاده از پاهای او برای راه رفتن کمک میکند، اما زمانی که میخواهیم نوزادانمان راه رفتن را یاد بگیرند، این مسئله فقط مربوط به پاها نیست. توانایی نوزاد برای بالا کشیدن خود برای ایستادن و توانایی متعادل کردن وزن خود در واقع در ترویج راه رفتن اهمیت بیشتری دارد.
- ایجاد اختلال تکامل ذهنی در کودک: استفاده از روروئک فقط عضلات مچ پای کودک را تقویت میکند و عضلات لگن و ران او نسبت به مچ پا تقویت نمیشوند و هنگام راه رفتن اصلی این عضلات ضعیف مانع از تکامل سراسری عضلات و اسکلت کودک میشود. از طرفی چون ستون فقرات کودک هنوز به تکامل نرسیده است هنگامی که کودک با روروک حرکت میکند و در زمانی که قرار است به راه رفتن اصلی بدون روروک بپردازد، کودک دچار اختلال در تکامل ذهنی میشود. این عدم توانایی ستون فقرات، عضلات لگن و ران مانند یک ابهام و شکستگی ذهنی در باره آن چه کودک در زمان استفاده از روروئک از خود میدید بروز پیدا میکند. روروئک مانع از تجسم کودکان از خود در هنگام راه رفتن میشود. این امر رشد راه رفتن را به تأخیر میاندازد زیرا نوزادان نمیتوانند این ارتباط برقرار کنند که این پاهای آنها هستند که روروئک را حرکت میدهند.
چرا روروئکهای کودک ایمن نیستند؟
دلیل اصلی که AAP خواستار ممنوعیت استفاده از روروئکهای کودک شده است این است که آنها میتوانند صدمات جدی در کودکان ایجاد کنند. امروزه کمتر والدینی از روروئک کودک استفاده میکنند اما در سالهایی که استفاده از روروک هنوز رایج بود، آسیبهای ناشی از روروئکهای کودک یکی از دلایل رایج مراجعه به اورژانس برای نوزادان ۱۵ ماهه و کوچکتر بود. به عنوان مثال، یک مطالعه منتشر شده در Pediatrics نشان داد که بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۴ میلادی، حدود ۲۳۰۶۷۶ کودک زیر ۱۵ ماه به دلیل صدمات ناشی از پیادهروی با واکر و روورک به اورژانس مراجعه کردند. از این تعداد، بیش از ۹۰ درصد آسیبها شامل صدمات سر و گردن بود.
ممکن است فکر کنید اگر مراقب کودک خود هستید، استفاده از روروئک کودک اشکالی ندارد. اما آکادمی اطفال آمریکا AAP گزارش میدهد که صدمات مربوط به روروئکهای کودک میتواند در عرض چند ثانیه اتفاق بیفتد و بیشتر آسیبها زمانی اتفاق میافتد که والدین در حال تماشای کودک خود هستند. بیشتر والدین به سادگی زمان کافی برای پاسخگویی قبل از این که حوادث غم انگیزی در مورد روروئکهای کودک رخ دهد، ندارند. راههای مختلفی وجود دارد که روروئکهای کودک میتوانند باعث آسیب به نوزاد شوند. در اینجا رایجترین آنها عبارت هستند از:
- آسیبهای ناشی از سقوط از پلهها
اکثریت قریب به اتفاق صدمات ناشی از روروئک کودک زمانی است که کودک در روروئک خود از پلهها پایین میافتد. در یک مطالعه پژوهشی برای اطفال، بیش از ۷۴ درصد از صدمات گزارش شده ناشی از افتادن از پلهها بود. کودکان در روروئک میتواند به سرعت حرکت کنند. آنها ممکن است قبل از این که والدین بتوانند جلوی آنها را بگیرند از پلهها بیفتند و یا به چیزی برخورد کنند. این ممکن است منجر به انواع مختلف صدمات قابل توجه از جمله آسیب سر و شکستگی استخوان شود.
- ممکن است کودک دچار سوختگی شود
هنگامی که کودک در حین استفاده از روروئک است، میتواند به مکانهایی برسد که معمولاً به آن مکانها دسترسی نداست و قادر نبود به صورت خزیدن به آن مناطق برود و یا دسترسی پیدا کند. این مسئله میتواند احتمال مواجهه با چیزهایی را افزایش دهد که داغ هستند و ممکن است آنها را بسوزانند. AAP اشاره میکند که این ممکن است شامل غذاهای داغ، رادیاتورها، دسته اجاق گاز و بخاریهای دیواری باشد. برای مثال کودک با استفاده از روروئک خود را به آشپزخانه میرساند و با توجه به این که روی روروئک است دستش را دراز کرده تا دسته ماهیتابه را برگیرد و غذایی داغ روی او میریزد و یا حتی وزن ماهیتابه باعث آسیب به سر و گردن نوزاد شود. دکتر کودی میگوید، وقتی نوزادان از روروئک استفاده میکنند، در سطح بالاتری قرار دارند و میتوانند به چیزهایی برسند که ممکن است برای آنها مضر باشد. او میگوید: «به عنوان مثال، آنها ممکن است یک سفره یا رومیزی را بکشند و چیزی که روی میز قرار دارد روی آنها بیفتد حال آن چیز میتواند قهوه داغ باشد که آنها را بسوزاند، یا یک جسم سنگین باشد که منجر به آسیب به سر و گردن او شود».
- غرق شدن
غرق شدن نیز در مورد کودکانی که از روروئک استفاده میکنند، نگران کننده است. زیرا نوزادان میتوانند به سرعت خود را به مکانهایی که ممکن است غرق شدن در آن رخ دهد منتقل کنند. غرق شدن هنگام استفاده از روروئک کودک میتواند در استخر، وان حمام و حتی توالت رخ دهد. یا حتی هنگامی که به طبیعت رفتهاید و کودک در روروئک قرار دارد ممکن است خود را به برکه یا رودخانه برساند و یا در یک سطح شیبدار قرار گیرد.
- دسترسی به اشیاء و داروهای ناامن
روروئکهای کودک نه تنها این احتمال را افزایش میدهند که کودک شما به یک شی یا سطحی که میتواند آنها را بسوزاند، برسد، بلکه ممکن است با اشیاء دیگری که ممکن است برای او مضر باشد، مواجه شود. در روروئک، کودک شما ممکن است به کابینت و یا دیوار آشپزخانه برخورد کند یا حتی سرش به لبه تیز میز برخورد کند یا به داروهایی که در کشو و یا روی میزی که قبلاً دستش نمیرسید دسترسی پیدا کند و دارو را به دهان ببرد، دچار مسمومیت شود و یا حتی دچار خفگی بشود. اگر کودک داروها یا سایر اشیاء ناامن را در دهان خود بگذارد، این میتواند منجر به عواقب خطرناکی شود. آکادمی اطفال آمریکا هشدار میدهد که روروئکها خطر مسموم شدن کودک شما را افزایش میدهند.
معمولاً چه زمانی نوزادان شروع به ایستادن میکنند؟
قابل درک است که وقتی کودکتان به زمان راه رفتن نزدیکتر میشود، بخواهید از چیزی مانند روروئک استفاده کنید. نوزادان از داشتن راهی برای ایستادن و تمرین مهارتهای خود لذت میبرند و والدین همیشه به دنبال راههایی برای سرگرم نگه داشتن نوزادان خود هستند. اما دستگاههای بسیار ایمنتری وجود دارند که هر دوی این کارها را انجام میدهند.
ابتدا ممکن است بخواهید یک وسیله کمکی جهت فعالیت عمودی برای کودک خود در نظر بگیرید. این ابزارها چرخ ندارند و نوزادان نه تنها میتوانند در آن بچرخند، بلکه میتوانند خود را به سمت بالا بکشند تا بایستند. اگر به دنبال حفظ سلامت کودک خود هستید، حیاطهای بازی ایمن هستند. اگر کودک شما به اندازه کافی بزرگ شده است که میتواند در خانه تحرک کند و جا به جا شود، مطمئن شوید که هر چیز ناامن را از دسترس او خارج کنید، تعجب خواهید کرد که نوزادان چقدر سریع میتوانند به اطراف حرکت کنند و دست به کنجکاوی بزنند. در همین رابطه توصیه میکنیم «ایمنسازی خانه برای کودک نوپا» را مطالعه بفرمایید.
اگر میخواهید کودکتان در حین راه رفتن چیزی را بچسبد، ممکن است بخواهید یک «واکر کودک» را در نظر بگیرید، که شامل قرار دادن کودک در صندلی کودک است که فاقد چرخ است. اگر هدف والدین تشویق به راه رفتن است، «واکر کودک» ایستگاههای فعالیت ایستادهای هستند که صندلی کودک ندارند بنابراین خطر این که کودک به اندازه کافی سرعت بگیرد که باعث آسیب تروماتیک شود، از بین میرود.
آکادمی اطفال آمریکا میگوید که روروئکهای فشاری (واکرها بدون چرخ) مانند ماشینهای هلی یا واگنهای هلی میتوانند جایگزین خوبی برای روروکهای کودک باشند، به خصوص اگر محکم و مقاوم باشند.
چگونه به کودک خود در یادگیری راه رفتن کمک کنیم؟
حقیقت این است که لازم نیست هیچ کار خاصی برای کمک به کودکتان برای یادگیری راه رفتن انجام دهید. تنها کاری که باید انجام دهید، فقط یک منطقه ایمن برای کودک خود ایجاد کنید تا بتواند در آن کاوش کند و آزادانه بدن خود را حرکت دهد. کودک در نزدیکی یک وسیله نرم (مانند کاناپه) و یا مکانی که بتواند بلند شود و با کشیدن خود به سمت بالا بایستد، قرار دهید. خودتان در یک طرف مبل بنشینید و آنها را تشویق کنید تا به سمت شما حرکت کنند. همچنین میتوانید به آنها اجازه دهید مبل را با یک دست بگیرند و با دست دیگر شما را برای راه رفتن نگه دارند. کودک خود را برای مدت طولانی در واکر، صندلی یا کالسکه بالنده نگه دارید. مهم است که کودک شما برای کمک به تحرک و ساخت آن عضلات زمان زیادی را بیحرکت بایستد.
همچنین مهم است که در نظر داشته باشید که نوزادان در مهارت راه رفتن متفاوت هستند. طیف گستردهای از زمان نرمال راه رفتن وجود دارد. طبق گزارش آکادمی اطفال آمریکا، میانگین سنی برای شروع راه رفتن نوزاد ۱۲ ماهگی است، اما اگر کودک شما قبل یا بعد از آن شروع به راه رفتن کند، طبیعی است. برای راه رفتن فرزندتان عجلهای وجود ندارد. آنها با سرعت خود توسعه و نمو خواهند یافت. در معاینه یک سالگی کودک شما، پزشک اطفال در مورد پیشرفت کودک در زمینه راه رفتن با شما صحبت میکند. اگر کوچولوی شما بتواند در یک سالگی بلند شود، بعید است که پزشک اطفال او بیش از حد نگران راه رفتنش باشد، حتی اگر کودک شما هنوز راه نمیرود. با پزشک اطفال در مورد پیشرفت کودک خود در تماس باشید و در صورت داشتن هر گونه نگرانی به او اطلاع دهید.
جایگزینهای ایمن روروئک
چندین جایگزین برای روروئک کودک وجود دارد که میتواند مزایای مشابهی را بدون خطرات احتمالی مرتبط با روروک برای کودک فراهم کند.
- روروک بدون چرخ پرشی – جهشی
این وسیله فعالیت سرگرمکننده به نوزادان اجازه میدهد تا زمانی که آماده شوند تا از پاهای کوچک خود برای کاوش استفاده کنند، بچرخند و بپرند. این وسیله تراز مناسب پاها در سنین و مراحل مختلف رشد کودک را پشتیبانی میکند و یک صفحه جهشی قابل جابجایی به نوزادان اجازه میدهد که بپرند. همان طور که کودک شما بزرگ میشود، اسباب بازیهای دور این وسیله نیز قابل جابجایی است تا جای خود را به یک فضای ساده روی میز بدهند که برای بازی، رنگآمیزی یا غذا خوردن کودک مناسب باشد.
- جامپر
نیاز کودک به حرکت و جهش را با این وسیله جهنده با رنگهای روشن متنوع برآورده میشود. در کنار جامپر، مجموعهای از اسباب بازیهای سرگرم کننده برای ساعتها بازی کودک هستند، انتخاب مناسبی است. در این وسیله، اسباببازی از بالای صندلی که کودک قرار دارد، آویزان شده است که حداکثر عملکرد جهشی را برای کودک ممکن میسازد. چون فاقد چرخ است امکان حرکت وسیله وجود ندارد و خطری کودک را تهدید نمیکند.
- روروئک ثابت با صندلی چرخدار (میز فعالیت و اکتشاف)
در این وسیله یک روروک بدون چرخ با یک صندلی چرخدار است. این وسیله یک چرخش منحصر به فرد برای کودک به دور میز بازی ایجاد میکند. این اسباب بازی که یک واکر گرد نیز محسوب میشود در واقع دو جز است یک میز فعالیت ثابت بدون چرخ و یک صندلی چرخدار که دامنه حرکت آن محدود است و کودک فقط دور میز میتواند بچرخد. یک صندلی چرخ دارد که کودک را قادر میسازد تا دور میز اسباب بازی بچرخد. وقتی کودک روی صندلی چرخدار قرار میگیرد، به کودک اجازه میدهد که با خیال راحت دور میز فعالیت بچرخد، بدون این که کل وسایل در اتاق حرکت کنند. هم کودک سرگرم میشود و هم اگر والدین قصد دارند که کودک تا حدود کمی حرکت کند مناسب او میباشد و از آن جا که دامنه حرکت آن محدود است مشکلات سلامتی و ناامنی برای کودک را ندارد.
- میز آموزش واکری
هنگامی که کودک برای اولین قدمهای آزمایشی آماده میشود، یک میز یادگیری راه بسیار خوبی برای تشویق حرکت به کودک ارائه میدهد. این میز دارای اسباب بازیهای است که با رنگهای شاد و متنوع و همچنین اسباب بازیهای که خاموش و روشن میشوند و آواز میخوانند، زنگ میزنند، بوق میزنند، نظر کودک را به خود جلب میکنند. همان طور که کودک شروع به برداشتن قدمهایش میکند، از یک طرف میز به سمت دیگر میز حرکت میکند و به این ترتیب عضلات و اسکلت کمربند لگنی و ستون فقراتش آماده میشوند تا اولین گامهای مستقل را بردارند. از آن جا که روی میز پر از اسباببازیهای سرگرم کننده است کودک کمتر متوجه گذر زمان و خستگی میشود و کم کم استقامتش بالاتر میرود. در برخی از برندهای این نوع میزها، پایه را میتوان جدا کرد تا کودک در حالت نشسته نیز با آن سرگرم شود.
- زمین بازی محصور
اگر کودک هوس آزادی عمل دارد، سعی کنید با کمک یک زمین بازی بسیار بزرگ، فضای بیشتر و محدودیتهای را برای کودک ایجاد کنید. این گزینه بزرگ به کودک این آزادی را میدهد که بخزد و بایستد و اولین قدمها را بدون خطر انجام دهد. با استفاده از دیواره دور زمین بازی، بایستد و با کمک دستانش بتواند دور زمین بازی حرکت کند و مسافت بیشتری را طی کند.
- واکرهای هل دادنی و کشیدنی
واکرهای کشیدنی و هل دادنی جایگزینی مناسب برای روروئکهای چرخدار سنتی هستند. فقط باید مطمئن شوید که واکر انتخابی شما میلهای برای نگه داشتن کودک دارد و بررسی کنید که اسباب بازی در حین استفاده واژگون نشود. نوزادان کوچکتر میتوانند از این اسباببازی برای بازی استفاده کنند، در حالی که کودکانی که میتوانند بایستند این نوع واکرها میتواند به آنها کمک کند که علاوه بر بازی، راه رفتن را نیز تمرین کنند و از آن جایی که حین حرکت با این واکرها دستان آنها مشغول است دیگر نمیتوانند ابزار و وسایل دیگر را بگیرند و کنجکاوی کنند. این نوع واکر برای ایجاد الگو مناسب راه رفتن بسیار خوب است. به خاطر داشته باشید که وقتی کودک از اسباب بازی چرخدار استفاده میکند، احتیاط و نظارت همیشه لازم است. اگر در جایی پله وجود دارد هرگز اجازه استفاده از واکر یا گاریهای هل دادنی را به کودک ندهید.
سخن آخر
گاهی اوقات درک این که چرا چیزی که به نظر میرسد نوزادان از آن لذت میبرند و والدین مفید میدانند، میتواند برای نوزاد مضر باشد، دشوار است. اما روروک کودک یکی از آن وسایلی است که ایمن نیست و تحت هیچ شرایطی نباید از آن استفاده کرد. اگر سوالی در مورد راه رفتن نوزاد، جایگزینی برای راه رفتن نوزاد، یا در مورد این که چگونه میتوانید با خیال راحت کودک خود را به راه رفتن تشویق کنید، دارید، لطفاً با متخصص اطفال کودک خود تماس بگیرید. همچنین باید به هر طریقی در مورد نقاط عطف رشد کودک خود از جمله مهارتهای راه رفتن او اگر نگران هستید، با متخصص اطفال در تماس باشید.
اکثر مطالعات نشان دادهاند که روروک نوزاد هیچ فایدهای برای رشد کودک ندارد و منبع آسیب قابل پیشگیری برای کودکان خردسال است. در واقع بسیاری از کارشناسان ایمنی کودک در سطح جهانی و محلی استفاده از آن را به دلیل مسائل ایمنی توصیه نمیکنند. به عنوان مانعی در روند رشد مهارتهای حرکتی کودک عمل میکند.
راههای سادهتری برای کمک به کودک در یادگیری راه رفتن وجود دارد، مانند قرار دادن کودک در وضعیت ایستاده و حمایت از او در زیر بغل. همچنین میتوانید با ایستادن در مقابل او در حالی که به سمت شما میرود، او را تشویق کنید که خودش راه برود. به طور کلی، نوزادان زمانی که آماده هستند به طور غریزی شروع به راه رفتن میکنند. به نظر میرسد قرار دادن نوزادان در واکرهای کودک ایمنتر و راحتتر باشد زیرا آنها میتوانند خود را با اسباب بازیهای تعبیه شده روی واکرها درگیر کنند.