سلامت زنان

واژینیت چیست و چگونه درمان می‌شود؟

فهرست موضوعات این مقاله

واژینیت کلمه‌ای برای اختلالات مختلفی است که باعث التهاب یا عفونت واژن شما می‌شود. این عارضه می‌تواند توسط ارگانیسم‌هایی مانند مخمر یا باکتری‌ها یا در اثر تحریکات شیمیایی یا اسپری‌ها ایجاد شود. در واقع واژینیت التهاب واژن است که می‌تواند منجر به ترشح، خارش و درد شود. علت بروز این عارضه معمولاً تغییر در تعادل باکتری‌های واژن یا عفونت است. کاهش سطح استروژن پس از یائسگی و برخی اختلالات پوستی نیز می‌تواند باعث واژینیت شود. با پینو بیبی همراه باشید تا در خصوص واژینیت بیشتر بدانید.

واژینیت چیست و چگونه درمان می‌شود؟

واژینیت چیست؟

واژینیت یک اصطلاح پزشکی است که اختلالات مختلفی را توصیف می‌کند که باعث می‌شود واژن شما عفونی یا ملتهب شود. ولوواژینیت به التهاب هر دو قسمت خارجی دستگاه تناسلی بانوان واژن و فرج اشاره دارد. این شرایط می‌تواند ناشی از عفونت ایجاد شده توسط ارگانیسم‌هایی مانند باکتری‌ها، مخمرها یا ویروس‌ها باشد. تحریکات ناشی از مواد شیمیایی موجود در کرم‌ها، اسپری‌ها یا حتی لباس‌هایی که با این ناحیه در تماس هستند نیز می‌توانند منجر به واژینیت شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر مقالات «بهداشت ناحیه تناسلی در بانوان» و «نکاتی درباره لباس زیر برای داشتن واژن سالم» را نیز مطالعه بفرمایید. در برخی موارد، واژینیت ناشی از ارگانیسم‌هایی است که بین شرکای جنسی منتقل می‌شود خشکی واژن و کمبود استروژن نیز دلایل دیگر بروز این بیماری هستند.

شایع‌ترین انواع واژینیت چیست؟

شایع‌ترین انواع واژینیت عبارت هستند از:

  • عفونت‌های کاندیدا یا مخمری
  • واژینوز باکتریال
  • واژینیت تریکومونیازیس
  • کلامیدیا یا سوزاک
  • واژینیت ویروسی (تبخال)
  • واژینیت غیر عفونی
  • واژینیت آتروفیک

عفونت‌های کاندیدا یا مخمری چیست؟

اکثر مردم با شنیدن اصطلاح واژینیت به عفونت‌های قارچی فکر می‌کنند. عفونت‌های مخمری دومین علت شایع واژینیت هستند و توسط یکی از گونه‌های متعدد قارچ به نام کاندیدا ایجاد می‌شوند. کاندیدا به طور معمول در واژن شما و همچنین در دهان و دستگاه گوارش همه افراد بدون توجه به جنسیت زندگی می‌کند. عفونت زمانی رخ می‌دهد که کاندیدا به طور معمول افزایش یابد و علائم آزاردهنده ایجاد کند.

اگر مخمر در واژن شما طبیعی است، چه چیزی باعث ایجاد عفونت می‌شود؟ معمولاً زمانی که تغییری در تعادل ظریف این میکروارگانیسم‌ها در سیستم بدن شما ایجاد می‌شود، عفونت رخ می‌دهد. به عنوان مثال، شما ممکن است یک آنتی بیوتیک برای درمان عفونت ادراری مصرف کنید و آنتی بیوتیک باکتری‌های دوست را که به طور معمول مخمر را در تعادل نگه می‌دارند، از بین می‌برد. در نتیجه، مخمر بیش از حد رشد می‌کند و باعث عفونت می‌شود. سایر عواملی که می‌توانند تعادل ظریف این سیستم را بر هم بزنند عبارت هستند از بارداری که باعث تغییر سطح ترشح هورمون‌ها می‌شود و دیابت که باعث می‌شود قند زیادی در ادرار و واژن شما وجود داشته باشد. دسته دیگری از داروهایی که ممکن است باعث رشد بیش از حد کاندیدا شوند، سرکوبگرهای ایمنی یا بیولوژیک هستند.

واژینوز باکتریایی چیست؟

اگر چه مخمر نامی ‌است که بیشتر مردم می‌شناسند، اما واژینوز باکتریایی (BV) در واقع شایع‌ترین عفونت واژن در زنان در سنین باروری است (که هنوز یائسگی را سپری نکرده‌اند). واژینوز باکتریایی ناشی از ترکیبی از چندین باکتری است که معمولاً در واژن شما زندگی می‌کنند. به نظر می‌رسد که این باکتری‌ها به همان روشی که کاندیدا در زمانی که تعادل pH واژن به هم خورده است، بیش از حد رشد می‌کنند.

از آن جایی که واژینوز باکتریایی توسط باکتری ایجاد می‌شود نه توسط مخمر، داروهای مناسب برای مخمر در برابر باکتری‌هایی که باعث واژینوز باکتریایی می‌شوند موثر نیستند. در واقع، درمان نادرست بیماری می‌تواند علائم را بدتر کند.

واژینوز باکتریایی یک عفونت مقاربتی (STI) نیست، اما بیشتر در افراد فعال از نظر جنسی دیده می‌شود. عوامل خطر برای واژینوز باکتریایی عبارت هستند از:

  • شرکای جنسی جدید یا چندگانه
  • استفاده از دوش واژینال
  • سیگار کشیدن

تریکومونیازیس، کلامیدیا و واژینیت ویروسی چیست؟

واژن شما ممکن است به دلیل عفونت‌های ناشی از انگل‌ها، باکتری‌ها یا ویروس‌های مقاربتی تحریک شود. شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی که باعث واژینیت می‌شوند عبارت هستند از: تریکومونیازیس، کلامیدیا و واژینیت ویروسی.

تریکومونیازیس چیست؟

تریکومونیازیس توسط یک ارگانیسم تک سلولی کوچک به نام تک یاخته ایجاد می‌شود. هنگامی‌که این ارگانیسم واژن شما را آلوده می‌کند، می‌تواند علائم ناخوشایندی مانند خارش واژن و ترشحات بدبو ایجاد کند. این نوع واژینیت از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود، اما از طریق تماس واژن به فرج نیز منتقل می‌شود. برای اینکه درمان موثر باشد، شریک یا شریک جنسی شما باید همزمان با درمان شما تحت درمان قرار گیرند. همه شرکای جنسی باید به مدت هفت روز پس از درمان همه شرکای جنسی از رابطه جنسی خودداری کنند و همه اسباب بازی‌های جنسی باید بر اساس دستور سازنده به درستی ضد عفونی شوند.

تریکومونیازیس چیست؟

کلامیدیا چیست؟

کلامیدیا شایع‌ترین عفونت مقاربتی (STI) است. واژینیت کلامیدیایی در جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله که شرکای جنسی متعددی دارند، شایع‌تر است. غربالگری روتین کلامیدیا توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) سالانه برای زنان فعال جنسی ۲۴ ساله و کمتر و همچنین در هر سنی اگر فرد شرکای جنسی متعدد دارد یا در معرض خطر هست توصیه می‌شود.

در حالی که عفونت کلامیدیا با داروهای آنتی بیوتیک قابل درمان است، بهترین درمان برای کلامیدیا پیشگیری است. استفاده صحیح و مداوم از کاندوم و سدهای دندانی (دنتال دم) نه تنها خطر ابتلا به کلامیدیا، بلکه سایر عفونت‌های مقاربتی را نیز کاهش می‌دهد. سوزاک، یکی دیگر از عفونت‌های مقاربتی باکتریایی، نیز می‌تواند باعث علائم واژینیت شود. اغلب با کلامیدیا رخ می‌دهد. برای جلوگیری از عفونت مجدد، شرکای جنسی باید ردیابی و به طور مناسب درمان شوند.

واژینیت ویروسی چیست؟

ویروس‌های مقاربتی یکی از علل شایع واژینیت هستند که منجر به التهاب اندام تناسلی شما می‌شود. شایع‌ترین علت بروز واژینیت ویروسی، ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) است.

ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) اغلب فقط عفونت تبخال نامیده می‌شود. این عفونت‌ها از طریق تماس جنسی منتشر می‌شوند و اغلب منجر به زخم‌های دردناک می‌شوند. شیوع تبخال اغلب با استرس یا ناراحتی عاطفی همراه است. شما همچنین می‌توانید از طریق رابطه دهانی به تبخال مبتلا شوید که بر دهان و حلق شما تأثیر می‌گذارد.

ویروس پاپیلومای انسانی کم خطر (HPV) می‌تواند منجر به ایجاد کندیلوم شود که به آن زگیل تناسلی گفته می‌شود و می‌تواند از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی منتقل شود. این ویروس می‌تواند باعث رشد زگیل‌های دردناک در واژن، راست روده، فرج یا کشاله ران شود. اگر چه ۱۰۰% محافظت ارائه نمی‌دهد، استفاده از یک مانع جلوگیری از بارداری، مانند کاندوم یا دنتال دم (بند دندان)، می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به این عفونت‌ها و عفونت‌های جدی‌تر، مانند ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)، که می‌تواند منجر به ایدز شود، کمک کند.

واژینیت غیر عفونی چیست؟

شما می‌توانید یک واکنش آلرژیک داشته باشید که بدون داشتن عفونت باعث تحریک واژن می‌شود. شایع‌ترین علت، واکنش ‌حساسیت‌زا یا تحریک ناشی از اسپری‌های واژینال، دوش‌ها یا محصولات اسپرم‌کش است. با این حال، پوست اطراف واژن شما همچنین می‌تواند به صابون‌های معطر، محصولات و دستمال مرطوب زنانه، لوسیون‌ها، روان کننده‌های جنسی، شوینده‌ها و نرم کننده‌های پارچه حساس باشد. علاوه بر این، استفاده طولانی مدت از محصولات موضعی بدون نسخه (OTC) برای کمک به مسدود کردن بو و خارش می‌تواند باعث واژینیت شود.

واژینیت آتروفیک چیست؟

واژینیت آتروفیک که به آن سندرم ادراری – تناسلی – یائسگی یا آتروفی واژن و آتروفی ولوواژینال نیز گفته می‌شود، یک شکل غیر عفونی واژینیت است که در نتیجه کاهش هورمون‌های شما ایجاد می‌شود. اگر آتروفی واژن را داشته باشید، واژن شما خشک یا آتروفیک می‌شود. این در درجه اول در دوران پیش از یائسگی و پس از یائسگی رخ می‌دهد که به طور طبیعی یا جراحی (برداشتن تخمدان‌ها) اتفاق می‌افتد. وضعیت‌های شیردهی و پس از زایمان نیز می‌تواند به آتروفی کمک کند. داروهایی مانند مهارکننده‌های آروماتاز (مورد استفاده در سرطان سینه) یا Lupron Depot® (مورد استفاده در اندومتریوز) می‌توانند سطح استروژن را به شدت کاهش داده و باعث آتروفی شوند.

علائم واژینیت چیست؟

هر یک از این عفونت‌های واژن می‌تواند علائم متفاوتی داشته باشد یا اصلاً علائمی ‌نداشته باشد. در واقع، تشخیص حتی می‌تواند برای یک پزشک با تجربه مشکل باشد. گاهی اوقات ممکن است بیش از یک نوع واژینیت به طور همزمان وجود داشته باشد.

عفونت‌های کاندیدا یا مخمری

علائم عبارت هستند از:

  • ترشحات غلیظ و سفید رنگ واژن با غلظت پنیر دلمه
  • ترشحی که تا حدودی آبکی و به طور کلی بی‌بو است.
  • واژن یا فرج که حتی قبل از شروع ترشح خارش، قرمز و گاهی متورم است.
  • بریدگی‌های کوچک روی فرج شما به دلیل پوست شکننده (بسیار نرم) این ناحیه
  • احساس سوزش هنگام ادرار کردن (دیسوریا)

واژینوز باکتریال

ممکن است اصلاً متوجه هیچ علامتی نشوید. ممکن است پس از این که پزشک در طول معاینه معمول زنان متوجه واژینیت شد، متوجه شوید که به واژینیت مبتلا شده‌اید یا ممکن است متوجه شوید که:

  • ترشحات واژن با بوی غیر طبیعی که بعد از رابطه جنسی یا قاعدگی بدتر می‌شود.
  • ترشحاتی که رقیق و شیری رنگ است و می‌توان آن را با بوی «ماهی» توصیف کرد. این بو ممکن است بعد از مقاربت بیشتر مشهود شود.
  • قرمزی یا خارش واژن با واژینوز باکتریایی شایع نیست مگر این که شما به عفونت BV و مخمر مبتلا باشید.
واژینوز باکتریال

تریکومونیازیس

  • علائم عبارت هستند از:
  • ترشحات کف آلود و زرد مایل به سبز که اغلب بوی بدی دارد.
  • خارش و درد واژن و فرج و همچنین سوزش هنگام ادرار کردن
  • ناراحتی در قسمت پایین شکم و درد واژن در هنگام مقاربت. این علائم ممکن است بعد از دوره قاعدگی شما بدتر شود.

بیماری مقاربتی کلامیدیا

متأسفانه، بسیاری از افراد مبتلا به عفونت کلامیدیا علائمی‌ را متوجه نمی‌شوند و این امر تشخیص را دشوار می‌کند. گاهی اوقات ترشحات واژن همراه با این عفونت وجود دارد، اما نه همیشه. بیشتر اوقات، ممکن است تجربه کنید:

  • خونریزی خفیف، به ویژه پس از مقاربت به دلیل شکنندگی یا بسیار نرم بودن دهانه رحم
  • درد در ناحیه زیر شکم و لگن

هرپس واژینیت (HSV)

علامت اولیه واژینیت تبخال دردناک همراه با ضایعات یا زخم است. این زخم‌ها معمولاً روی فرج یا واژن قابل مشاهده هستند، اما گاهی در داخل واژن هستند و فقط در طول معاینه زنان قابل مشاهده هستند.

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

علائم عبارت هستند از زگیل در اندام تناسلی شما که معمولاً به رنگ سفید تا خاکستری است اما ممکن است صورتی یا بنفش باشد. با این حال، زگیل‌های قابل مشاهده همیشه وجود ندارند، و ویروس ممکن است تنها زمانی شناسایی شود که تست پاپ غیر طبیعی باشد.

واژینیت غیر عفونی

علائم عبارت هستند از:

  • خارش، سوزش و تحریک در فرج و واژن شما
  • ترشحات واژن غلیظ، مخاط مانند، زرد یا سبز

واژینیت آتروفیک

علائم عبارت هستند از:

آیا ترشحات واژن طبیعی است؟

واژن شما معمولاً ترشحاتی تولید می‌کند که معمولاً شفاف یا کمی ‌کدر، غیر تحریک کننده و با بوی بسیار کمی‌است. در طول چرخه قاعدگی، مقدار و قوام ترشحات تغییر می‌کند. در یک زمان از ماه، ممکن است مقدار کمی ‌ترشحات بسیار رقیق یا آبکی وجود داشته باشد. در زمان دیگری (معمولاً در قسمت آخر چرخه قاعدگی)، ترشحات غلیظ‌تری ممکن است ظاهر شود. همه این توصیفات را می‌توان عادی تلقی کرد.

ترشحات واژن که دارای بو یا تحریک کننده هستند معمولاً به عنوان ترشحات غیر طبیعی در نظر گرفته می‌شوند. تحریک ممکن است احساس خارش یا سوزش یا هر دو را داشته باشد. سوزش می‌تواند مانند عفونت مثانه باشد. خارش ممکن است در هر زمانی از روز وجود داشته باشد، اما اغلب در شب بیشتر آزاردهنده است. این علائم اغلب با رابطه جنسی بدتر می‌شوند. اگر متوجه تغییری در میزان، رنگ یا بوی ترشحاتی شده‌اید که بیش از چند روز ادامه دارد، مهم است که به پزشک خود مراجعه کنید.

چگونه به واژینیت مبتلا می‌شوید؟

واژینیت علل مختلفی دارد که بستگی به نوع واژینیت شما دارد.

  • تغییرات در میکروارگانیسم‌های واژن شما: عفونت‌های مخمری و واژینوز باکتریایی دو مورد از رایج‌ترین انواع واژینیت زمانی رخ می‌دهند که تغییراتی در محیط داخلی طبیعی واژن یا فلور واژن شما ایجاد شود. عفونت‌های مخمری زمانی رخ می‌دهد که قارچ کاندیدا بیش از حد رشد کند. واژینوز باکتریایی زمانی رخ می‌دهد که رشد بیش از حد باکتری گاردنرلا واژینالیس و سایر باکتری‌های مرتبط با BV وجود داشته باشد. هر دو کاندیدا و گاردنرلا واژینالیس به طور طبیعی در واژن شما ایجاد می‌شوند و آن را سالم نگه می‌دارند، اما مصرف بیش از حد آن می‌تواند منجر به عفونت واژن شود.
  • عفونت‌های مقاربتی: انگل‌ها، باکتری‌ها و ویروس‌هایی که باعث عفونت‌های مقاربتی می‌شوند می‌توانند از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل شوند. بسته به STI، عفونت می‌تواند از طریق مقاربت واژینال، مقعدی یا رابطه جنسی دهانی گسترش یابد و منجر به واژینیت شود.
  • محصولات با محرک‌های شیمیایی: برخی از مواد شیمیایی موجود در محصولاتی که معمولاً برای بهداشت استفاده می‌شوند باعث آسیب می‌شوند. لوسیون‌ها، مواد شوینده، اسپری‌ها و سایر محصولات ممکن است حاوی مواد شیمیایی باشند که باعث واژینیت می‌شوند.
  • تغییر سطح ترشح هورمون: کاهش میزان استروژنی که بدن شما می‌سازد می‌تواند باعث ایجاد تغییراتی در واژن شما شود که منجر به واژینیت می‌شود.

آیا واژینیت مسری است؟

عفونت‌های مقاربتی که باعث واژینیت می‌شوند مسری هستند. تریکومونیازیس، کلامیدیا، تبخال و HPV همگی از طریق رابطه جنسی از فرد به فرد منتقل می‌شوند. آلوده شدن می‌تواند منجر به التهاب واژن و تحریک همراه با واژینیت شود. واژینوز باکتریایی مسری نیست، اما داشتن رابطه جنسی محافظت نشده با چندین شریک ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن قرار دهد.

آیا واژینیت یک بیماری مقاربتی است؟

واژینیت یک عفونت مقاربتی نیست، اما برخی از عفونت‌های مقاربتی می‌توانند باعث واژینیت شوند. تریکومونیازیس، کلامیدیا، سوزاک، تبخال و HPV همگی از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند و همه آنها می‌توانند منجر به التهاب واژن و درد همراه با واژینیت شوند. اما رابطه جنسی تنها راهی برای ابتلا به واژینیت نیست. واژینوز باکتریایی، عفونت‌های مخمری، واژینیت غیر عفونی و واژینیت آتروفیک همه انواع واژینیت هستند که به عنوان STI در نظر گرفته نمی‌شوند.

واژینیت چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک متخصص یک تاریخچه پزشکی کامل از فرد مبتلا دریافت می‌کند، یک معاینه فیزیکی کامل انجام می‌دهد و یک سواب را برای جمع‌آوری نمونه مایع داخل واژن شما قرار می‌دهد. پزشک نمونه را به آزمایشگاهی می‌فرستند تا سلول‌ها از نظر علائم واژینیت بررسی شوند. پزشک ممکن است سطوح PH مایع واژن شما را بررسی کند تا به تشخیص نزدیک شود. برخی از پزشکان ممکن است از شما بخواهند که ۲۴ ساعت قبل از قرار ملاقات خود از رابطه جنسی خودداری کنید.

واژینیت چگونه درمان می‌شود؟

کلید درمان مناسب واژینیت تشخیص صحیح است. تشخیص صحیح همیشه آسان نیست زیرا علائم یکسان می‌تواند در اشکال مختلف واژینیت وجود داشته باشد. شما می‌توانید با توجه به علائمی ‌که دقیقاً دارید و این که چه زمانی علائم تظاهر پیدا می‌کنند، همراه با توضیح رنگ، قوام، مقدار و بوی هر گونه ترشح غیرطبیعی، به پزشک خود در تشخیص صحیح علت بیماری کمک کنید.

نکته مهمی ‌که باید درک کنید این است که دارو ممکن است فقط رایج‌ترین انواع کاندیدا مرتبط با عفونت‌های قارچی واژن را درمان کند و سایر عفونت‌های مخمری یا هر نوع واژینیت دیگری را درمان نخواهد کرد. اگر مطمئن نیستید، به پزشک خود مراجعه کنید. ممکن است در هزینه خرید داروی اشتباه صرفه جویی کنید و از تأخیر در درمان نوع واژینیت خود (یا احتمالاً بدتر کردن آن) جلوگیری کنید.

هنگام خرید داروی بدون نسخه، حتماً قبل از استفاده از آن، تمام دستورالعمل‌ها را به طور کامل مطالعه کنید. حتماً از تمام دوز دارو استفاده کنید و فقط به این دلیل که علائم شما از بین رفته است آن را قطع نکنید.

اگر:

  • همه علائم شما به طور کامل از بین نمی‌روند.
  • علائم بلافاصله یا اندکی پس از پایان درمان برمی‌گردند.
  • شما هر گونه مشکل پزشکی جدی دیگری مانند دیابت دارید.
  • ممکن است باردار باشید.
  • شما شریک جنسی جدیدی دارید و نگران بیماری‌های مقاربتی هستید.

واژینیت غیر عفونی با تغییر علت احتمالی درمان می‌شود. اگر اخیراً صابون یا مواد شوینده لباسشویی خود را عوض کرده‌اید یا نرم کننده پارچه اضافه کرده‌اید، ممکن است محصول جدید را متوقف کنید تا ببینید آیا علائم باقی می‌مانند یا خیر. همین دستورالعمل برای اسپری واژینال، دوش، نوار بهداشتی یا تامپون جدید اعمال می‌شود. به طور کلی، هر چه پوست حساس واژن و فرج در معرض مواد شیمیایی و محصولات کمتری قرار گیرد، بهتر است. اگر واژینیت به دلیل تغییرات هورمونی باشد، انواع گزینه‌های هورمونی برای کمک به کاهش علائم در دسترس هستند (به صورت موضعی در واژن یا سیستمیک استفاده می‌شود).

آیا واژینیت بدون درمان از بین می‌رود؟

این ایده خوبی نیست که صبر کنید تا واژینیت ناپدید شود، مگر این که بدانید چه چیزی باعث بروز آن شده است. به عنوان مثال، برخی از عفونت‌های مخمری خفیف خود به خود از بین می‌روند، اما همه موارد این طور نیستند. واژینوز باکتریایی معمولاً خود به خود برطرف می‌شود، اما اگر درمان نشود، می‌تواند شما را بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های مقاربتی قرار دهد. هم چنین در صورت بارداری می‌تواند عوارضی ایجاد کند. علائم ناشی از واژینیت ویروسی ممکن است خود به خود برطرف شوند، اما در عین حال، پزشک شما باید در مورد هر بیماری مقاربتی شما بداند تا بتواند تغییرات سلولی را تحت نظر داشته باشد. برخی از انواع HPV پرخطر می‌توانند منجر به سرطان دهانه رحم شوند.

با پزشک خود صحبت کنید تا مشخص شود چه چیزی باعث واژینیت شما می‌شود و راهنمایی‌های او را در مورد بهترین درمان‌ها دنبال کنید.

عوامل خطر عفونت کاندیدا واژن چیست؟

  • درمان اخیر با آنتی بیوتیک
  • دیابت کنترل نشده
  • بارداری
  • داروهای ضد بارداری با استروژن بالا
  • اختلالات مؤثر بر سیستم ایمنی (مانند HIV و پیوند اعضا)
  • اختلالات تیروئید یا غدد درون ریز
  • درمان با کورتیکواستروئید
  • دوش واژینال

چگونه می‌توانم از واژینیت پیشگیری کنم؟

کارهای خاصی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش احتمال ابتلا به واژینیت انجام دهید.

  • از پوشیدن لباس‌هایی که گرما و رطوبت را نگه می‌دارند خودداری کنید. پوشیدن شورت نایلونی، جوراب شلواری بدون پنبه یا اسپندکس تنگ، شلوار یوگا یا شلوار جین ممکن است منجر به عفونت قارچی شود. پارچه‌های گشاد و «تنفس پذیر» را انتخاب کنید که رطوبت را در خود نگه نمی‌دارند، مانند پنبه.
  • از ماندن طولانی مدت در لباس مایو خیس یا لباس‌های تمرینی عرق کرده خودداری کنید. محیط گرم و مرطوب برای رشد مخمرها و باکتری‌ها ایده‌آل است.
  • ماست و پروبیوتیک‌های حاوی لاکتوباسیلوس را امتحان کنید. شواهد علمی‌کمی ‌وجود دارد که نشان دهد ماست و پروبیوتیک‌های حاوی لاکتوباسیلوس می‌توانند عفونت‌های واژینیت را کاهش دهند. برخی نیز توصیه می‌کنند برای جلوگیری از رشد مخمر، مصرف غذاهای شیرین را محدود کنید. از پزشک خود بپرسید که آیا این چیزی است که آنها به شما توصیه می‌کنند.
  • از تمیز کردن واژن خود با صابون‌ها یا اسپری‌های بسیار معطر خودداری کنید. اسپری‌های واژینال یا صابون‌های بسیار معطر می‌توانند واژن شما را تحریک کرده و عفونت واژن را بدتر کنند.
  • دوش واژینال نگیرید. دوش واژن می‌تواند تعادل سالم باکتری‌ها را در واژن شما مختل کند و منجر به عفونت واژن شود. دوش واژن همچنین می‌تواند عفونتی را که قبلاً داشته‌اید پنهان کند.
  • از کاندوم و دنتال دم استفاده کنید. اقدامات جنسی ایمن‌تر می‌تواند به جلوگیری از انتقال بیماری‌ها بین همسران کمک کند.
  • از پزشک خود در مورد فواید مصرف هورمون‌ها بپرسید. اگر به یائسگی نزدیک می‌شوید، تخمدان‌های خود را برداشته‌اید (اووفورکتومی) یا به هر دلیلی سطوح پایین استروژن دارید، با پزشک خود در مورد مزایای بالقوه استفاده از قرص‌ها یا کرم‌های هورمونی واژینال برای روان نگه داشتن واژن خود صحبت کنید.
  • غربالگری‌های منظم انجام دهید. عادات بهداشتی خوب مهم هستند. یک معاینه کامل زنان و زایمان، از جمله غربالگری سرطان دهانه رحم، در فواصل زمانی منظم، همان طور که با پزشک خود صحبت کرده اید، انجام دهید. اگر شریک جنسی متعددی دارید، باید درخواست غربالگری برای STI کنید.

اگر واژینیت داشته باشم چه انتظاری می‌توانم داشته باشم؟

واژینیت ناراحت کننده است، اما یافتن علت و درمان مناسب می‌تواند شما را تسکین دهد. اگر محرک‌های شیمیایی باعث واژینیت شما شده‌اند، می‌توانید علائم خود را با اجتناب از لوسیون، مواد شوینده، اسپری و غیره بهبود بخشید. داروهای باکتریایی و ضد قارچی ممکن است تا دو هفته طول بکشد تا عفونت شما برطرف شود. داروهای ضد ویروسی برای واژینیت ویروسی نمی‌توانند ویروس را درمان کنند، اما می‌توانند باعث شوند علائم شما سریعتر از بین برود. تشخیص درست و درمان تمام علل واژینیت شما در رفع علائم شما کلیدی است.

اگر به واژینیت مبتلا شدم چگونه از خودم مراقبت کنم؟

دستورالعمل‌های پزشک خود و همچنین دستورالعمل‌هایی را که با هر دارویی که برای واژینیت مصرف می‌کنید همراه است، دنبال کنید. پس از برطرف شدن علائم، مصرف دارو را قطع نکنید. در مورد هر سوالی که در مورد درمان یا پیگیری خود دارید با پزشک خود صحبت کنید.

چه سوالاتی باید از پزشکم بپرسم؟

سوالات خوب برای پرسیدن از پزشک در خصوص واژینیت عبارت هستند از:

  • آیا در طول درمان باید از رابطه جنسی خودداری کنم؟
  • آیا شریک یا شریک جنسی من باید همزمان درمان شوند؟
  • داروی این واژینیت چگونه با داروهای دیگر من تداخل خواهد داشت؟
  • آیا باید کرم یا شیاف واژینال را در دوره قاعدگی ادامه دهم؟
  • آیا نیاز به معاینه مجدد دارم و اگر نیاز هست چه زمانی؟

سخن آخر

از صحبت با پزشک خود در مورد علائمی ‌که تجربه می‌کنید و ممکن است واژینیت باشد، خجالت نکشید. این یک بیماری رایج است که زمانی که متوجه شدید چه چیزی باعث علائم شما شده است؛ قابل درمان است. هر چه زودتر شما و پزشک‌تان بیماری و علت بروز آن را تشخیص دهید و این که چه چیزی باعث ناراحتی شما شده است، سریع‌تر می‌توانید درمان لازم برای تسکین شما را دریافت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *