توانایی مدیریت زمان یک مهارت حیاتی برای موفقیت در مدرسه، کار و به طور کلی زندگی است. برای انجام امور و کارها به موقع، باید زمان خود را به طور مؤثر برنامه ریزی و سازماندهی کنید. به ویژه برای کودکان و نوجوانان که برای اولین بار یاد می‌گیرند چگونه زمان خود را در این مرحله از زندگی خود مدیریت کنند، اموزش صحیح بسیار حائز اهمیت است. آنها در حال تکالیف در مدرسه، فعالیت‌های فوق برنامه و تعهدات اجتماعی هستند. به همین دلیل، وقت گذاشتن برای پرداختن به همه امور می‌تواند چالش برانگیز باشد.
این واقعیت که تقریباً نیمی از دانش‌آموزان دبیرستانی اذعان می‌کنند که تقریباً هر روز در مدرسه استرس دارند، نگران کننده است. همان طور که احتمالاً می‌دانید، مشکل اساسی این کودکان در دشواری ایجاد تعادل در چندین فعالیت به طور همزمان است.
خبر خوب این است که آموزش مهارت‌های مدیریت زمان به کودکان و نوجوانان می‌تواند به سادگی رعایت نکاتی باشد که در ادامه مقاله به آن اشاره می‌کنیم، پس مثل همیشه با پینو همراه باشید.
تکنیک‌های آموزش مهارت‌های مدیریت زمان به کودکان و نوجوانان
۱. آنها را تشویق کنید تا یک روال را توسعه دهند.
پیش بینی پذیری و آشنایی با وقایع، به احساس اعتماد و امنیت کودکان کمک می‌کند. داشتن یک برنامه روزانه ثابت و پیروی از روال‌های گام به گام، توانایی کودکان را برای پیش بینی روزهای خود تسهیل می‌کند و در عین حال به آنها احساس کنترل می‌دهد. روتین‌ها می‌توانند به آنها کمک کنند تا مولد، سازماندهی شده و در مسیر درست باقی بمانند.
اصولاً کودکان و نوجوانان به روال نیاز دارند. معمولاً کودکان و نوجوانان به آزادی زیادی عادت کرده‌اند و ممکن است در ابتدا به سختی به یک روال پایبند باشند.
نکات زیر به نوجوانان کمک می‌کند تا یک برنامه روزانه داشته باشند:
- از کوچک شروع کنید. این ایده خوبی نیست که برنامه نوجوان خود را به یکباره اصلاح کنید. هر هفته یک یا دو چیز جدید به برنامه روزانه خود اضافه کنید. پذیرش برنامه جدید در چنین شرایطی برای آنها راحت‌تر خواهد بود.
- انعطاف پذیر باشید. گاهی اوقات، همه چیز آن طور که برنامه ریزی شده است پیش نمی‌رود، بنابراین آنها باید برای تطبیق آماده شوند. شاید کودک و یا نوجوان شما نیاز داشته باشد که روز بعد کمی دیرتر بعد از انجام تکالیف شبانه به تخت‌خواب برود.
- آن را سرگرم کننده کنید. اگر کودک شما از برنامه لذت نبرد، احتمال کمتری وجود دارد که به یک روتین پایبند باشد. سرگرمی‌ها یا علایق آنها را با هم ترکیب کنید تا روال برنامه ریزی شده را سرگرم کننده و جذاب کنید.
- نظر آنها را دریافت کنید. نظر کودک خود را در مورد کارهای روزمره خود دریافت کنید. ارائه نقطه نظرات در خصوص برنامه‌هایشان باعث می‌شود آنها را بیشتر برنامه خود را دنبال کنند. کودک شما می‌داند که چه چیزی برای او بهتر عمل می‌کند و ورودی فوق‌العاده و آینده‌نگر دارد.
- مثبت و حامی باشید. هنگامی که کودک شما تلاش می‌کند تا به کارهای روزمره خود متعهد بماند، باید مثبت و حمایت کننده باشید. شما نباید آنها را ناراحت کنید یا از آنها انتقاد کنید. در عوض، آنها را تشویق کنید و به آنها کمک کنید تا آن را بفهمند. این کمک می‌کند که بگویید، «نوبت شماست که میز شام را بچینید، من این کار را برای شما انجام می‌دهم تا شما بتوانید بقیه تکالیف ریاضی خود را کامل کنید.»
در اینجا چند نکته اضافی وجود دارد که ممکن است مفید باشد:
- با تقسیم کردن آن به کارهای کوچکتر، برنامه کودک خود را کمی آسانتر کنید. در نتیجه، کمتر طاقت فرسا و قابل کنترل به نظر می‌رسد.
- یک برنامه یا چک لیست بصری تهیه کنید که کودک شما بتواند از آن استفاده کند.
- اطمینان حاصل کنید که نوجوان شما با تقویت مثبت به روال خود پایبند است.
- مسائل کودک را درک کنید و صبور باشید. به هر حال، توسعه روال و یاجاد برنامه روزانه زمان می‌برد.
- کودک شما می‌تواند سال‌ها با کمی تلاش از یک روال استفاده کند.
در زیر برخی از روال‌های خاص وجود دارد که می‌توانید به رشد نوجوان خود کمک کنید:
- روال صبحگاهی: یک روال صبحگاهی می‌تواند شامل بیدار شدن هر روز در ساعت معین، پوشیدن لباس، خوردن صبحانه و بستن کوله‌پشتی‌شان باشد و شاید هم بردن ظرف ناهار به مدرسه.
- روال بعد از مدرسه: مدتی را به انجام تکالیف، استراحت، تمرین ورزشی یا آماده شدن برای خواب اختصاص دهید.
- روال آخر هفته: رسیدگی به کارهای خانه، ملاقات با دوستان و استراحت، رعایت نظافت شخصی و … همگی می‌توانند بخشی از این روال باشند.
بسته به علایق و نیازهای نوجوانتان، می‌توانید فعالیت‌های خاصی را در برنامه‌های روزمره او بگنجانید. شما فقط باید مطمئن شوید که آنها یک روال ثابت دارند و به آنها کمک کنید تا در مسیر خود باقی بمانند. هر گونه شرکت در یک ورزش مدرسه، ساز موسیقی یا باشگاه به آموزش همه این اصول کمک می‌کند.
۲. مطمئن شوید که همه چیز را یادداشت می‌کنند.
ساده‌ترین راه برای کاهش استرس و احساسات طاقت فرسا چیست؟ یک مداد و کاغذ برای نوشتم کارها و وظایف؛ اگر فرزندتان فناوری را ترجیح می‌دهد، یک تبلت یا لپ تاپ. در اوایل دوره دبیرستان، نوشتم برنامه‌ها و وظایف به سازماند دهی ذهن و موفقیت نوجوانان کمک شایانی می‌کند.
کودکان تشویق می‌شوند تا در فرآیندی به نام بارگذاری شناختی، تمام فهرست‌ها، وظایف و ایده‌ها را از ذهن خود بر روی کاغذ یادداشت کنند. این به نوبه خود بار ذهنی را کاهش می‌دهد. نوشتن لیست کارها و سپس خط زدن فعالیت‌هایی که انجام داده‌اند، باعث ترشح هورمون دوپامین می‌شود و به آنها انرژی مثبت می‌دهد تا بقیه برنامه را نیز با جدیت دنبال کنند. و هم چنین آنها را با اعتماد به نفس برای مقابله با وظایف چالش برانگیزتر در آینده توانمند می‌کند.
۳. موانع را شناسایی کنید و به آنها کمک کنید تا بر آنها غلبه کنند.
کودکان و نوجوانان اغلب با این موانع روبرو هستند – که می‌تواند برای چندین نفر صادق باشد. برخی از رایج‌ترین آنها عبارت هستند از:
حواس پرتی
- رسانه‌های اجتماعی و وسایل الکترونیکی (مخصوصاً تلفن‌ها و رایانه‌ها) معمولاً مقصر اصلی هستند. می‌توانید با این نکات به فرزندتان کمک کنید تا با این موارد حواس‌پرتی مقابله کند.
- به آنها پیشنهاد دهید بعد از مطالعه استراحت کنند. با تقسیم زمان مطالعه به دوره‌های کوتاهتر می‌توان تمرکز بیشتری روی آنجام وظایف داشت.
- شما می‌توانید برنامه‌ها و بازی‌های خاصی را روی تلفن همراه یا رایانه آنها مسدود کنند.
- از نویز سفید یا موسیقی ملایم استفاده کنید تا صدای محیط را از بین ببرید.
- از آنها بخواهید گوشی‌های هوشمند خود را در جای دیگری نگه دارند. یک نقطه مرکزی برای همه دستگاه‌های خانواده در نظر بگیرید.
- یک محیط کاری تنظیم کنید تا بتوانند به روشی که ترجیح می‌دهند یاد بگیرند. به عنوان مثال، یادگیرندگان بصری ممکن است دوست داشته باشند تا با درست کردن ژورنال آرت و استوری پلن وظایف خود را انجام دهند این کودکان دوست دارند از ماژیک و خودکارهای رنگی موقع انجام تکالیف استفاده کنند و طراحی را دوست دارند. برخی دیگر از کودکان ممکن است دوست داشته باشند که فایل صوتی درس‌ها را تهیه کنند و به آنها گوش دهند.
- اغلب برای یادگیرندگان اجتماعی بهتر است وظایف را در گروه انجام دهند. با این وجود، همه باید یاد بگیرند که به گونه‌ای کار کنند که رهبر گروه می‌گوید و تعیین می‌کند. ارائه این واقعیت زندگی به نوجوانان و کودکان خردسال در اوایل دوران مدرسه مفید است.
برنامه ریزی بیش از حد و تعهد بیش از حد
وسوسه انگیز است که به همه چیز «بله» بگویید بدون این که به زمان انجام آن فکر کنید. در اینجا چند نکته برای کمک به کودک شما برای جلوگیری از ایجاد یک برنامه سنگین و خارج از تعهد وجود دارد:
- به آنها بیاموزید که چگونه به کارهای اضافی یا فعالیت‌های بیشتر «نه» بگویند.
- یک برنامه هفتگی تنظیم کنید. توصیه کنید هر روز آن را مرور کنید و هر روز فهرستی از کارهایی که باید انجام دهید تهیه کنید.
- آن چه را که بیشتر مرتبط است اولویت بندی کنید. از آنها بخواهید ماتریس آیزنهاور را بررسی کنند، ابزاری برای اولویت بندی وظایف. ماتریس آیزنهاور به ماتریس فعالیت‌های ضروری و مهم گفته می‌شود. این ماتریس ابزاری است که به شما در الویت‌بندی و تعیین کارها و فعالیت‌ها بر اساس ضرورت و اهمیت آن کمک می‌کند و به راحتی پی می‌برید چه کارهایی را می‌توانید واگذار کنید و یا اصلاً انجام ندهید.
- از آنها بخواهید زمان آزاد خود را برنامه ریزی کنند و مهمتر از آن، مطمئن شوید که به آن پایبند هستند.
- یادآوری‌ها یا اعلان‌ها را با برنامه‌ها تنظیم کنید. ماندن در مسیر تعیین شده با تکنولوژی آسانتر است. با یادآوری‌هایی که از قبل تنظیم شده‌اند، می‌توانید روی موارد مهمتر تمرکز کنید.
- روی تخمین زدن مدت زمان هر کار تمرکز کنید. این تمایل وجود دارد که فکر کنیم کارها زمان کمتری نسبت به آنها دارند، که باعث استرس و از دست دادن ضرب الاجل می‌شود. به همین دلیل باید برای هرکاری متناسب و دقیق وقت بگذارید. روش دیگر مدیریت زمان، تکنیک پومودورو است. تکنیک پومودورو ساده است؛ شما در فواصل زمانی کارتان استراحت می‌کنید. بعد از هر ۲۵ دقیقه کار، ۵ دقیقه استراحت می‌کنید و هر ۱۰۰ دقیقه یک بار برای مدت بیشتری استراحت می‌کنید. این اصل بیان می‌کند که در روش پومودورو اگر افراد در فواصل زمانی کارشان استراحت کنند و برای بازیابی انرژی به ذهن خود زمان بدهند، بازده بیشتری خواهند داشت.
اهمال کاری
برای بسیاری، چالش برانگیزترین بخش همین اهمال کاری است. علاوه بر ایجاد استرس، به تعویق انداختن می‌تواند زمان زیادی را نیز تلف کند. خوشبختانه، آنها می‌توانند آن را از طریق:
- مطمئن شوید که نوجوان شما درک می‌کند که چرا شروع کردن کار سخت است. آیا به این دلیل است که آنها فکر می‌کنند خیلی سخت است؟ آیا از شکست می‌ترسند یا اعتماد به نفس ندارند؟ آیا کمال گرایی یا اضطراب آنها را فلج می‌کند؟
- کارهای بزرگ را انجام دهید و آنها را به کارهای کوچکتر تقسیم کنید. یک پروژه دلهره آور از این طریق قابل مدیریت‌تر است.
- به دو روش مختلف برای انجام کارها فکر کنید. ابتدا با مهمترین یا چالش برانگیزترین وظایف مقابله کنید. اگر این موارد را زود به پایان برسانید، کمتر احتمال دارد که به تعویق بیاندازید. استراتژی دوم: با چیزی آسان شروع کنید. در نتیجه، آنها اعتماد به نفس پیدا می‌کنند و معتقدند که شما می‌توانید هر کاری را انجام دهید.
- برای ایجاد انگیزه در آنها از پاداش استفاده کنید. ممکن است بعد از انجام یک کار، ۱۵ دقیقه را صرف یک فعالیت مورد علاقه خود کنند، با دوستان خود وقت بگذرانند، یک بازی انجام دهند – یا حتی بعد از یک ماه یک جایزه مانند یک کتاب یا لباس جدید بخرند.
- ضرب الاجل‌های غیرواقعی تعیین کنید. قبل از مهلت واقعی، یک هشدار بفرستید مثلاً آلارم گوشی را قبل از به پاین رسیدن زمان مناسب برای تکالیف فارسی فعال کنید تا ۱۰ دقیقه مانده به پایان برنامه کودک را مطلع کند که زمان رو به اتمام است.
۴. دریابید که چه زمانی بیشترین بازدهی را دارند و به آنها کمک کنید تا آن را به حداکثر برسانند.
برخی از افراد اول صبح بازدهی بیشتری دارند و برخی دیگر این طور نیستند. برخی از افراد در اواخر شب یا درست قبل از خواب بیشترین بازدهی را دارند. به نظر می‌رسد که چه بچه شما یک فرد صبحگاهی باشد یا نه – آنهایی که از خواب برمی‌خیزند و با روز روبرو می‌شوند زندگی بهتری دارند و کارهای بیشتری انجام می‌دهند.
این را به نوجوان خود گوشزد کنید – از آنها بخواهید نمونه‌هایی از این اصل را در محله و شهر شما جستجو کنند. این که چه افراد مشهوری صبح‌ها کارایی بیشتری دارند و سحرخیز هستند. این دنیا با افراد صبحگاهی کار می‌کند و آنها با تطبیق با آن بهتر موفق خواهند شد. وقتی آنها همه چیز را در زندگی خود تنظیم کرده باشند، و همه چیز در حرفه به آرامی پیش می‌رود – اگر بخواهند می‌توانند تغییر کنند.
بگذارید نوجوانتان بفهمد چه زمانی بیشترین بازدهی را دارد و چگونه از آن به نفع خود استفاده کند.
شناخت بهره وری یک نفر به سادگی پرسیدن از اوست. ممکن است بخواهید از آنها بپرسید که چه زمانی از روز بیشتر احساس هوشیاری و تمرکز دارند و چه زمانی تمایل دارند بهترین عملکرد خود را داشته باشند. اگر نمی‌توانید مستقیماً از آنها بپرسید، می‌توانید بهره وری آنها را در طول زمان پیگیری کنید. یک برنامه ردیابی زمان می‌تواند پیشرفت آنها یا زمان تکمیل کارها را ردیابی کند.
اگر می‌دانید چه زمانی یک فرد بیشترین بازدهی را دارد، می‌توانید بر اساس آن برنامه‌ریزی کنید. برای مثال، ممکن است فرزند شما بخواهد کارهای مهم را در موثرترین زمان‌های روز برنامه‌ریزی کند و از برنامه‌ریزی آنها در زمان‌های کم‌بازده خودداری کند.
۵. گروه‌های حمایتی را سازماندهی کنید.
این غیرمعمول نیست که بچه‌ها توانایی‌های حافظه خود را بیش از حد ارزیابی کنند، بنابراین ممکن است از نوشتن مطالبی که در کلاس یاد می‌گیرند مقاومت کنند. به همین دلیل، نام و شماره همکلاسی‌های فرزندتان را دریافت کنید تا در صورت غیبت یا سوالی با آنها تماس بگیرند.
برخی از دانش آموزان ممکن است از بررسی منظم معلمان برای اطمینان از درک محتوای درس یا تکالیف بهره مند شوند. داشتن حمایت خارجی و مسئولیت پذیری می‌تواند به بچه‌ها در تمرکز و موفقیت کمک کند. فرزندتان را به خاطر نیاز به کمک شرمنده نکنید. در عوض، به آنها کمک کنید تا یاد بگیرند که چگونه به دنبال پشتیبانی باشند.
۶. والدین هلیکوپتری نباشید.
ممکن است وسوسه شوید که مکرراً به نوجوان خود نق بزنید یا به او یادآوری کنید. با این حال، هنگامی که به نوجوان خود می‌گویید کارهای خانه یا تکالیف خود را بارها و بارها انجام دهد، مسئولیت پذیری او را کاهش می‌دهد. درعوض، باید انتظارات روشنی داشته باشید و در صورت لزوم اجازه دهید کودک با عواقب کم کاری خود مواجه شود. والدین هلیکوپتری به والدینی گفته می‌شود که بیش از حد درگیر زندگی فرزندانشان هستند و اجازه انجام کاری را به آنها نمی‌دهند، مخصوصاً در دوران تحصیل. واژه هلیکوپتر به دلیل این که والدین همانند هلیکوپتری بالای سر فرزندانشان پرواز می‌کنند و اعمال او را زیر نظر دارد، انتخاب شده است.
۷. برای آنها مکانی برای قرار دادن وسایل فراهم کنید.
بی نظمی و شلختگی در نوجوانان غیرمعمول نیست. از این گذشته، زندگی آنها کاملاً در نقطه‌ای نیست که ارزش سازمان دهی را درک کنند. اگر آنها سازماندهی و نظم را یاد بگیرند، به طور قابل توجهی فعالیت‌های روزانه آنها را بهبود می‌بخشد.
فضای کودک شما را می‌توان به روش‌های زیر سازماندهی کرد:
- به آنها در مرتب سازی و دسته بندی وسایلشان کمک کنید.
- به هر دسته باید مکانی اختصاص داده شود.
- کشوها و قفسه‌ها را با لیبل برچسب بزنید.
- مهم است که به آنها یادآوری کنید که وسایل را بعد از استفاده را به جای مناسب بازگردانند.
۸. اجازه دهید آنها بازی کنند.
دینا ریچی روانشناس کودک می‌گوید: «من نمی‌خواهم خطرات ناشی از بازی‌های ویدیویی بیش از حد را پنهان کنم. ممکن است باعث اضطراب، مشکلات خواب و چاقی در کودکان شود. علاوه بر این، پرخاشگری، حساسیت زدایی و زورگویی سایبری باید در نظر گرفته شود». او می‌افزاید: «با این حال، از آن جایی که کودکان آن چه را که روی صفحه نمایش می‌بینند، یاد می‌گیرند، بازی‌های ویدیویی نیز مزایایی دارد. انجام بازی‌هایی مانند Just Dance باعث افزایش فعالیت بدنی می‌شود. هم چنین می‌توان تفکر انتقادی و مهارت‌های اجتماعی را از طریق بازی‌های ویدیویی ارتقا داد، در حالی که رشد شناختی می‌تواند از طریق «بازی‌های مغزی» رخ دهد».
او پیشنهاد می‌کند به جای ممنوعیت بازی‌های ویدیویی، در خانه مرزها را تعیین کنید. زمان و مدت زمانی را که می‌توانند بازی کنند تعیین کنید. هم چنین می‌توانید قبل از خرید بازی از نوجوان خود با خواندن نقدها درباره آن در خصوص انتخاب یا عدم انتخاب بازی مناسب برای کودک‌تان تصمیم‌گیری کنید. هم چنین می‌توانید این رویداد را به یک رویداد خانوادگی تبدیل کنید، مانند داشتن شب‌های بازی هفتگی.
اما برای تمرین گیمیفیکیشن فقط به بازی‌های ویدیویی نیاز ندارید. فرض کنید آنها در تکالیف ریاضی غرق شده اند. یک چارچوب زمانی برای تکمیل هر بخش از تکلیف به آنها ارائه دهید. با انجام این کار، آنها نظم و سامان دهی را یاد می‌گیرند.
۹. یک تقویم خانوادگی برای تاریخ‌های مهم در دسترس داشته باشید.
به عنوان یک خانواده، به اشتراک گذاری یک تقویم فیزیکی یا دیجیتالی می‌تواند به ارتقای مسئولیت پذیری مشترک کمک کند. کودکان می‌توانند از یادآوری تاریخ‌های مهم تولد و رویدادهای آتی توسط والدین، خواهران و برادران و سایر مراقبان خود بهره مند شوند. مدیریت زمان می‌تواند با بررسی کردن چیزها در تقویم دیواری به جای یادآوری دیجیتال، لذت بخش‌تر باشد.
۱۰. یک جلسه گروه بندی مجدد هفتگی ترتیب دهید.
علیرغم بهترین تلاش، همیشه هفته‌هایی وجود دارد که به نظر می‌رسد همه چیز اشتباه و خارج از روال پیش می‌رود. با برنامه ریزی قبلی می‌توانید با این موضوع مقابله کنید. به عنوان مثال، هر هفته زمانی را به نوجوان خود اختصاص دهید تا دوباره فعالیت‌های خود را بازنگری کند. ممکن است بخواهید از قبل برای هفته آینده برنامه ریزی کنید و بعد از ظهر جمعه به هر چیزی که از هفته قبل باقی مانده است بپردازید.
صرف نظر از موقعیت، فرزندتان را تشویق کنید تا کمی وقت بگذارد تا فعالیت‌های خود را سازماندهی کند و بفهمد چه کاری باید انجام دهد.
سوالات متداول درخصوص آموزش مهارت مدیریت زمان به کودکان
مزایای آموزش مهارت‌های مدیریت زمان به کودکان و نوجوانان چیست؟
کودکان و نوجوانان می‌توانند به طرق مختلف از مهارت‌های مدیریت زمان بهره مند شوند، از جمله:
- سازمان یافته‌تر و سازنده‌تر شوند
- از رعایت ضرب الاجل اطمینان حاصل کنند که طبق برنامه پیش می‌روند
- به استرس و اهمال کاری پایان دهند
- با تعیین اهداف به آنها دست یابند
- از زمان آنها به طور موثرتری استفاده کنند
- از وقت آزاد خود بیشتر لذت ببرند
چگونه می‌توانم آموزش مهارت‌های مدیریت زمان را به فرزندانم شروع کنم؟
برای کمک به فرزندانتان در یادگیری مهارت‌های مدیریت زمان، در اینجا چند نکته وجود دارد:
- زود شروع کنید. آموزش مهارت‌های مدیریت زمان را در اسرع وقت شروع کنید. تهیه فهرست کارها و تعیین اهداف را می‌توان حتی به کودکان خردسال نیز آموزش داد.
- برای کودک خود الگوی مناسبی باشید. کودک با تماشای بزرگترهای زندگی‌اش یاد می‌گیرد. با مدیریت موثر زمان خود الگوی خوبی برای فرزندانتان خواهید بود.
- وظایف را تجزیه کنید. وقتی صحبت از کارهای بزرگ به میان می‌آید، ممکن است احساس سرگیجه و دلهره آور باشد. فرزند شما باید بتواند با کمک شما آنها را به مراحل کوچکتر و قابل کنترل تقسیم کند.
- اهداف واقع بینانه تعیین کنید. انتظار نداشته باشید فرزندتان یک شبه به مدیریت زمان تسلط پیدا کند. همان طور که آنها یاد می‌گیرند و تمرین می‌کنند، به تدریج سختی اهداف خود را افزایش دهید.
- صبور باشید و حمایت کنید. مدیریت زمان نیاز به تمرین و زمان دارد. در حین گذراندن این فرآیند به فرزندتان صبر و حمایت کنید.
چند استراتژی خاص مدیریت زمان که می‌توانم به فرزندانم آموزش دهم چیست؟
برخی از ایده‌ها به شرح زیر است:
- یک برنامه روزانه ایجاد کنید. در نتیجه، فرزند شما می‌داند که چه کاری باید انجام دهد و چه زمانی باید انجام شود.
- از فهرست کارها استفاده کنید. پیگیری پیشرفت فرزندتان به او کمک می‌کند تا سازماندهی شود.
- برای خود ضرب الاجل تعیین کنند. در نتیجه زمان آنها بهتر مدیریت و اولویت بندی می‌شود.
- استراحت کنید. برای جلوگیری از خستگی، در طول روز استراحت کنید.
- از حواس پرتی خودداری کنید. برای انجام این کار، باید دستگاه‌های الکترونیکی خود را خاموش کنید و مکانی آرام برای کار پیدا کنید.
- نه گفتن را یاد بگیرید. وقتی درخواست‌ها بیش از حد وقت شما را می‌گیرد، رد کردن آنها اشکالی ندارد.
برخی از اشتباهات رایجی که والدین هنگام آموزش مهارت‌های مدیریت زمان مرتکب می‌شوند چیست؟
در زیر برخی از اشتباهات رایج ذکر شده است:
- توقع زیاد یا خیلی زود: یادگیری نحوه مدیریت موثر زمان به زمان و تمرین نیاز دارد. با فرزندتان صبور باشید و یک شبه انتظار کمال نداشته باشید.
- بیش از حد انتقادی بودن: انتقاد بیش از حد ممکن است فرزند شما را دلسرد کند و منجر به تسلیم شدن او شود. تشویق و تقویت مثبت باید در کانون توجه قرار گیرد.
- خشن و سخت گیر بودن: اگر کودک را آزرده خاطر کنید، نمی‌توانید او را مجبور به همکاری کنید. با کودک مهربان باشید و به او بگویید در صورت لزوم می‌تواند از کمک یا حمایت دیگران بهره ببرد.
- الگوی خوبی نیستید: اگر بچه‌ها نبینند که والدینشان زمان خود را به طور مؤثر مدیریت می‌کنند، کمتر احتمال دارد که مهارت‌های مدیریت زمان را از والدین خود بیاموزند. با سازماندهی و سازنده بودن، الگوی خوبی خواهید بود.
سخن آخر
سازماندهی و منظم ماندن در مسیر برای کودکان و نوجوانان می‌تواند دشوار باشد. با این حال، اگر از این ۱۰ تکنیک مدیریت زمان استفاده کنند، احساس اعتماد به نفس بیشتری خواهند داشت، استرس کمتری خواهند داشت و در مدرسه عملکرد بهتری خواهند داشت.
در نهایت برای شما به عنوان یک پدر و مادر مفید است که دانش آموز خود را به سمت پرورش مهارت‌های مدیریت زمان بهتر راهنمایی کنید. در نهایت، آنها خودشان می‌توانند مزایا را ببینند و تجربه کنند، بنابراین نیازی نیست بارها و بارها به آنها یادآوری کنید.