آنتی اکسیدان ها مولکول‌هایی هستند که می‌توانند به بدن شما کمک کنند تا با رادیکال‌های آزاد مضر که با بیماری‌هایی مانند دیابت و سرطان مرتبط هستند، مبارزه کند. آنها در بسیاری از غذاهای گیاهی یافت می‌شوند. ویتامین E و C نمونه‌هایی از این آنتی اکسیدان‌ها هستند. ممکن است حرف‌های زیادی در مورد آنتی اکسیدان‌ها شنیده باشید اما ندانید که این مواد چه هستند و چه نقشی در سلامتی ما دارند. در این مقاله پینو بیبی به بررسی اثرات آنتی اکسیدان‌ها و مواد حاوی اکسیدانت می‌پردازد با ما همراه باشید.
آنتی اکسیدان چیست؟
از واژه شناسی، کلمه مشخص است که این گروه چگونه موادی هستند. آنتی به معنی ضد است و اکسیدان یعنی موادی که اکسید می‌شوند و قابلیت پذیرش یک الکترون در طی واکنش رودوکس را دارند. همین قابلیت پذیرش یک الکترون اضافه باعث واکنش‌های زنجیره‌وار در بدن می‌شود (هم در گیاهان و هم حیوانات و انسان). «آنتی اکسیدان» اصطلاحی است که معمولاً در علوم غذایی برای توصیف ترکیباتی استفاده می‌شود که پراکسیداسیون لیپیدی و سایر واکنش‌های اکسیداتیو را مسدود می‌کنند و در نتیجه تازگی و ماندگاری محصولات غذایی را طولانی‌تر می‌کنند. آنتی اکسیدان‌های رژیمی و مکمل‌های آنتی اکسیدانی به عنوان خاموش کننده گونه‌های فعال اکسیژن و پیشگیری از بیماری‌های مزمن مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما شواهد قوی برای اثرات مفید آنها وجود ندارد.
آنتی اکسیدان ها مواد شیمیایی طبیعی در غذاها هستند که می‌توانند به عنوان دفاعی در برابر رادیکال‌های آزاد (ROS) عمل کنند. رادیکال‌های آزاد محصولات جانبی طبیعی متابولیسم هستند که در بدن ما رخ می‌دهند یا می‌توانند در نتیجه عوامل محیطی مانند آلودگی هوا و دود باشند. مزیت اصلی آنتی اکسیدان‌ها توانایی آنها در واکنش ایمن با رادیکال‌های آزاد (اکسیژن فعال) قبل از آسیب رساندن به سطح سلولی است. اساساً «آنتی اکسیدان‌ها با رادیکال‌های آزاد (ROS) مبارزه می‌کنند». در حالی که مبارزه با رادیکال‌های آزاد مزیت اصلی آنتی اکسیدان‌ها است، یک مزیت ثانویه نیز وجود دارد. آنتی‌اکسیدان‌ها به طور غیرمستقیم، به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن کمک می‌کنند، زیرا آن رادیکال‌های آزاد را از ایجاد آسیب به سلول‌های ما خنثی می‌کنند.
آنتی اکسیدان ها مولکول‌هایی هستند که با رادیکال‌های آزاد در بدن شما مبارزه می‌کنند. رادیکال‌های آزاد ترکیباتی هستند که اگر سطح آنها در بدن شما بیش از حد بالا برود، می‌توانند باعث آسیب شوند. آنها با چندین بیماری از جمله دیابت، بیماری قلبی و سرطان مرتبط هستند. بدن شما دفاع آنتی اکسیدانی خود را برای کنترل اکسیژن فعال (رادیکال‌های آزاد) دارد. با این حال، آنتی اکسیدان‌ها نیز در غذا، به ویژه در میوه‌ها، سبزیجات و سایر غذاهای گیاهی و کامل یافت می‌شوند. چندین ویتامین مانند ویتامین E و C جز آنتی اکسیدان‌های موثر هستند. نگهدارنده‌های آنتی اکسیدانی نیز با افزایش ماندگاری، نقش مهمی در تولید مواد غذایی دارند.
نحوه عملکرد رادیکال‌های آزاد (اکسیژن فعال ROS)
رادیکال‌های آزاد به طور مداوم در بدن شما تشکیل می‌شوند. بدون آنتی اکسیدان‌ها، رادیکال‌های آزاد خیلی سریع آسیب‌های جدی ایجاد می‌کنند و در نهایت منجر به مرگ می‌شوند. با این حال، رادیکال‌های آزاد (ROS) همچنین عملکردهای مهمی را انجام می‌دهند که برای سلامتی ضروری هستند. به عنوان مثال، سلول‌های ایمنی شما از رادیکال‌های آزاد برای مبارزه با عفونت‌ها استفاده می‌کنند. در نتیجه بدن شما نیاز به حفظ تعادل خاصی از رادیکال‌های آزاد و آنتی اکسیدان‌ها دارد.
وقتی تعداد اکسیژن‌های فعال ROS از آنتی اکسیدان‌ها بیشتر باشد، می‌تواند منجر به حالتی به نام استرس اکسیداتیو در بدن شود. رادیکال‌های آزاد می‌توانند با تغییر DNA سلول به سلول‌های بدن آسیب برسانند یا می‌توانند غشای سلول را تغییر دهند. این تعامل بین رادیکال‌های آزاد و بدن است که منتج به استرس اکسیداتیو می‌شود، که اغلب تصور می‌شود به افزایش خطر ابتلا به بیماری مزمن کمک می‌کند. استرس اکسیداتیو طولانی مدت می‌تواند به ماده وراثتی (DNA) و سایر مولکول‌های مهم بدن مانند پروتئین‌ها و آنزیم‌ها آسیب برساند. گاهی اوقات حتی منجر به مرگ سلولی می‌شود. آسیب به DNA خطر ابتلا به انواع سرطان را افزایش می‌دهد و برخی از دانشمندان این نظریه را مطرح کرده‌اند که آنتی اکسیدان‌ها نقش مهمی در روند پیری ایفا می‌کند.
شرایطی که باعث افزایش رادیکال‌های آزاد (ROS) می‌شود
چندین عامل سبک زندگی، استرس و محیطی برای تقویت تشکیل رادیکال‌های آزاد بیش از حد و استرس اکسیداتیو شناخته شده‌اند، از جمله:
- آلودگی هوا
- دود سیگار و قلیان
- مصرف الکل
- سموم و آفت کش‌ها
- سطح قند خون بالا
- مصرف زیاد اسیدهای چرب اشباع نشده
- اشعه، از جمله آفتاب گرفتن بیش از حد
- امواج موبایل و وای فای
- عفونت‌های باکتریایی، قارچی یا ویروسی
- مصرف بیش از حد آهن، منیزیم، مس یا روی
- در معرض فلزات سنگین قرار گرفتن مانند سرب
- اکسیژن بیش از حد یا خیلی کم در بدن
- ورزش شدید و طولانی مدت، که باعث آسیب بافتی می‌شود.
- مصرف بیش از حد آنتی اکسیدان ها مانند ویتامین C و E
- کمبود آنتی اکسیدان
استرس اکسیداتیو طولانی مدت منجر به افزایش خطر پیامدهای منفی سلامتی، مانند بیماری‌های قلبی – عروقی و انواع خاصی از سرطان می‌شود.
انواع آنتی اکسیدان‌های موجود در مواد غذایی
بدن ما به طور طبیعی مقداری آنتی اکسیدان تولید می‌کند، اما مصرف برخی از غذاهای خاص بهترین راه برای اطمینان از دریافت آنتی اکسیدان کافی هستند. آنتی اکسیدان‌ها را می‌توان به ۲ دسته طبقه‌بندی کرد: محلول در آب یا محلول در چربی. آنتی اکسیدان‌های محلول در آب عملکرد خود را در مایع داخل و خارج سلول‌ها انجام می‌دهند، در حالی که آنتی‌اکسیدان‌های محلول در چربی عمدتاً در غشای سلولی عمل می‌کنند. آنتی اکسیدان‌های مهم غذایی عبارت هستند از:
- ویتامین C: این آنتی اکسیدان محلول در آب یک ماده مغذی غذایی ضروری است.
- ویتامین E: این آنتی اکسیدان محلول در چربی نقش مهمی‌در محافظت از غشای سلولی در برابر آسیب اکسیداتیو ایفا می‌کند.
- سایر آنتی اکسیدان‌های طبیعی شامل فلاونوئیدها، تانن‌ها، فنول‌ها، لیکوپن‌ها، کاروتن‌ها، آنتوسیانین‌ها و لیگنان‌ها، کلروفیل‌ها و بتالین‌ها هستند.
بسیاری از موادی که اتفاقاً آنتی اکسیدان هستند، عملکردهای مهم دیگری نیز دارند. نمونه‌های قابل توجه عبارت هستند از کورکومینوئیدها در زردچوبه و اولئوکانتال در روغن زیتون فوق بکر. غذاهای گیاهی بهترین منابع آنتی اکسیدان‌ها هستند. این مواد شامل میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، آجیل، دانه‌ها، گیاهان و ادویه‌جات، ترشی‌جات و حتی کاکائو است. این مواد به عنوان آنتی اکسیدان عمل می‌کنند، اما همچنین دارای فعالیت ضد التهابی قوی نیز هستند.
غذاهای غنی از آنتی اکسیدان
آنتی اکسیدان‌ها برای بقای همه موجودات زنده ضروری هستند. بدن شما آنتی اکسیدان‌های خود را تولید می‌کند، مانند آنتی اکسیدان سلولی گلوتاتیون. گیاهان و حیوانات و همچنین سایر اشکال حیات، دفاع خاص خود را در برابر رادیکال‌های آزاد (اکسیژن فعال) و آسیب اکسیداتیو دارند. بنابراین، آنتی اکسیدان‌ها در تمام غذاهای کامل گیاهی و حیوانی یافت می‌شوند. مصرف کافی آنتی اکسیدان برای سلامت و حفظ کارکرد مناسب بدن بسیار مهم است. در واقع، زندگی شما به مصرف برخی آنتی اکسیدان‌ها بستگی دارد (یعنی ویتامین ث و ویتامین ایی).
با این حال، بسیاری از آنتی اکسیدان‌های غیر ضروری دیگر در غذا وجود دارند. در حالی که آنها برای بدن شما غیر ضروری هستند، نقش مهمی در سلامت عمو‌می بدن ندارند. مزایای سلامتی مرتبط با رژیم غذایی غنی از گیاهان تا حدی زیادی به دلیل انواع آنتی اکسیدان‌هایی است که در گیاهان موجود است و هنگام تغذیه با گیاهان به بدن ما وارد می‌شوند. برخی از مواد غذایی عبارت هستند از:
- انواع توت‌ها (توت سیاه، شاه توت، تمشک، توت فرنگی) و زغال اخته، بلوبری، آلبالو، گیلاس و انار از جمله بهترین منابع میوه‌ای آنتی اکسیدان هستند.
- چای سبز و چای ترش
- شکلات تلخ و قهوه بزرگترین منبع آنتی اکسیدان در رژیم غذایی غربی است، اما این تا حدی به این دلیل است که افراد معمولی غذاهای غنی از آنتی اکسیدان نمی‌خورند.
- محصولات گوشتی و ماهی نیز حاوی آنتی اکسیدان هستند، اما به میزان کمتری از میوه‌ها و سبزیجات.
- ویتامینC مانند: بروکلی، کلم بروکسل، سیب زمینی شیرین، فلفل دلمه‌ای، گوجه فرنگی، کیوی و مرکبات (مانند لیمو شیرین و لیمو ترش).
- ویتامینE مانند: بادام، آووکادو، تخمه آفتابگردان، بلغور جو دوسر و حبوبات (لوبیا، عدس و نخود فرنگی).
- بتا کاروتن مانند: زردآلو، طالبی، انبه، گلابی، موز، زردک، هویج، گریپ فروت و فلفل دلمه‌ای، پرتقال و لیمو.
- لیکوپن‌ها مانند: انار، گیلاس قرمز، آلبالو، شاه توت، زغال اخته، هندوانه و گوجه فرنگی
- آنتوسیانین مانند: آلو سیاه، پرتقال خونی، گیلاس، انگور سیاه و قرمز، انار، کلم قرمز، پیاز قرمز، تربچه قرمز، کلم بنفش، ذرت بنفش، پوست بادمجان، لوبیا قرمز، برنج سیاه و سویا سیاه.
- سولفیدها و آلیل سولفیدهای مختلف مانند: سیر، پیازها، موسیر و تره فرنگی.
- ایزوتیوسیانات‌ها (سولفورافان) مانند: کلم بروکلی، کلم، گل کلم و ترب کوهی.
- فولات مانند: سبزیجات برگ سبز (اسفناج، چغندر قند، ریواس)، آووکادو، ماهی سالمون، غلات و نان‌های غنی شده.
- اسیدهای فنولیک (اسید کافئیک، اسید فرولیک) مانند: بلوبری، کیوی، آلو، گیلاس، سیب، گلابی، قهوه، جوانه گندم و سبوس.
- سلنیوم مانند: تخم مرغ، ماهی تن، سالمون، برنج قهوه‌ای، پیاز و بسیاری از سبزیجات دیگر.
- فلاون‌ها مانند: جعفری، کرفس، پوست لیمو و پوست پرتقال
- ایزوفلاون‌ها مانند: دانه‌های سویا، نوشیدنی‌های سویا، توفو و میسو.
بدن ما باید انواع مختلفی از آنتی اکسیدان‌ها را دریافت کند تا مطمئن شویم که سالم می‌مانیم و بهترین راه برای انجام این کار بهره‌مندی از یک رژیم غذایی سالم، متعادل و متنوع است. رژیم رنگین کمانی به معنای خوردن میوه و سبزیجات با رنگ‌های مختلف مانند سبز (کلم بروکلی یا اسفناج)، قرمز (گوجه فرنگی یا توت فرنگی)، نارنجی (هویج یا پرتقال) و زرد (فلفل دلمه‌ای یا موز) است. این تضمین می‌کند که طیف متنوعی از ویتامین‌ها، مواد مغذی و آنتی اکسیدان‌ها را مصرف کرده‌اید. به عنوان یک امتیاز ویژه، میوه‌ها، سبزیجات و غلات سبوس‌دار سرشار از آنتی اکسیدان نیز معمولاً دارای فیبر بالا، چربی اشباع شده و کلسترول کم و منابع خوبی از ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند. پس در تنظیم برنامه غذایی خود تنوع را رعایت کنید.
آنتی اکسیدان‌ها می‌توانند ماندگاری مواد غذایی طبیعی و فرآوری شده را افزایش دهند. بنابراین، آنها اغلب به عنوان افزودنی‌های غذایی استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، ویتامین C اغلب به غذاهای فرآوری شده اضافه می‌شود تا به عنوان یک نگهدارنده عمل کند. بیشتر بازاریابی آنتی اکسیدان‌ها بر روی این مواد مغذی متمرکز است. با این حال، مطالعات روی مواد معدنی و ویتامین‌های آنتی‌اکسیدانی که به عنوان مکمل‌ها مصرف می‌شوند ناامیدکننده بوده‌اند و به نظر می‌رسد که مجموعه پیچیده‌ای از آنتی‌اکسیدان‌ها که به طور طبیعی در گیاهان و همچنین آن‌هایی که بدن در واکنش به استرس تولید می‌شوند، مهم‌تر و مفیدتر باشند. بنابراین همه نوع ماده غذایی باید مصرف شوند تا آنتی‌اکسیدان‌های آنها با هم اثرات مطلوب خود را بر سلامتی بگذارند.
آن چه در مورد آنتی اکسیدان‌ها باید بدانید
در حالی که آنتی اکسیدان‌ها برای سلامتی شما بسیار مفید هستند، تصورات نادرستی در مورد آنها و سردرگمی در مورد بهترین نحوه قرار دادن آنها در رژیم غذایی وجود دارد. هر آنتی اکسیدانی در بدن ما رفتار متفاوتی دارد و هیچ آنتی اکسیدانی نمی‌تواند تمام عملکردهای چندین آنتی اکسیدان مختلف را انجام دهد. برخی از این تصورات نادرست عبارت هستند از:
- ایده یک «ابرغذا» که می‌تواند سطح بالاتری از مواد مغذی را نسبت به سایرین تامین کند، کمی اشتباه است. یک ابر غذا یا مواد غذایی فوق‌العاده بیشتر تبلیغات تجاری و بازاریابی هستند. داشتن رژیم سرشار از غذاهای سالم و متنوع بهترین منبع انواع آنتی اکسیدان‌ها می‌باشد. بهتر است تمام اکسیدان‌های مورد نیاز خود به لحاظ مقدار و تنوع را از طریق رژیم غذایی خود دریافت کنید مانند رژیم رنگین کمانی، تا تمرکز بیش از حد روی یک غذای خاص نباشد.
- به مکمل‌ها تکیه نکنید.دریافت آنتی اکسیدان‌ها به بدن شما خوب است اما انجام این کار از طریق مکمل‌ها ممکن است خوب نباشد. مطالعات در مورد این که آیا مکمل‌ها واقعاً به دریافت مقادیر مناسب آنتی اکسیدان‌های بدن کمک می‌کنند و یا در برخی موارد بیشتر ضرر به بدن می‌رسانند تا فایده، قطعی نیستند. اما اکثر محققین بر این باور هستند که در تمامی موارد دریافت طبیعی هر ماده غذایی از مکمل آن بهتر است. آنتی‌اکسیدان‌های موجود در مکمل‌ها، نه تنها می‌توانند با داروهایی که قبلاً مصرف می‌کنید تداخل داشته باشند، بلکه تنوع کاملی هم از انواع آنتی‌اکسیدان‌ها را دریافت نمی‌کنید، به ویژه اگر یک داروی مگا دوز مصرف می‌کنید و آن آنتی اکسیدان‌های منفرد ممکن است بدون حضور سایر مواد مغذی که به طور طبیعی از طریق یک رژیم غذایی متعادل دریافت می‌کنید، به خوبی کار نکنند.
آیا باید مکمل‌های آنتی اکسیدانی مصرف کرد؟
مصرف آنتی اکسیدان‌ها در رژیم غذایی برای سلامتی مطلوب ضروری است، اما مقدار بیشتر همیشه گزینه بهتر نیست. مصرف بیش از حد آنتی اکسیدان‌های جدا شده می‌تواند اثرات سمی داشته باشد و حتی ممکن است به جای جلوگیری از آسیب اکسیداتیو باعث ترویج شود پدیده‌ای که «پارادوکس آنتی اکسیدانی» نامیده می‌شود. برخی مطالعات حتی نشان می‌دهند که دوزهای بالای آنتی اکسیدان‌ها خطر مرگ را افزایش می‌دهند. به همین دلیل، اکثر متخصصان سلامت به مردم توصیه می‌کنند از مصرف مکمل‌های آنتی اکسیدان با دوز بالا اجتناب کنند، اگر چه قبل از این که بتوان به نتیجه‌گیری قطعی رسید، مطالعات بیشتری لازم است.
خوردن مقدار زیادی غذای کامل غنی از آنتی اکسیدان ایده بسیار بهتری است. مطالعات نشان می‌دهد که غذاها، آسیب اکسیداتیو را به میزان بیشتری نسبت به مکمل‌ها کاهش می‌دهند. به عنوان مثال، یک مطالعه اثرات نوشیدن آب پرتقال خونی طبیعی و آب پرتقال حاوی قند را که هر دو حاوی مقادیر مساوی ویتامین C بودند، مقایسه کرد. نتایج این تحقیق نشان داد که آب میوه طبیعی به طور قابل توجهی قدرت آنتی اکسیدانی بیشتری دارد. این نتایج نشان می‌دهد که ترکیبات غذاها به صورت هم افزایی عمل می‌کنند. مصرف تنها یک یا دو ماده مغذی جدا شده اثرات مفید مشابهی نخواهد داشت.
بهترین استراتژی برای اطمینان از دریافت آنتی اکسیدان کافی، پیروی از یک رژیم غذایی غنی از سبزیجات و میوه‌های مختلف، در کنار سایر عادات سالم است. با این حال، مکمل‌های با دوز کم، مانند مولتی ویتامین‌ها، ممکن است در صورت کمبود برخی مواد مغذی یا ناتوانی در پیروی از یک رژیم غذایی سالم مفید باشند.
آیا آنتی اکسیدان ها می‌توانند از بیماری جلوگیری کنند؟
تحقیقات در مورد آنتی اکسیدان ها در مراحل اولیه است. مطالعات اپیدمیولوژیک (مطالعات روی جمعیت‌های بزرگی که سعی می‌کنند بیماری در آن جمعیت را با یک علت مرتبط کنند) نشان می‌دهد که رژیم غذایی غنی از مواد غذایی با سطوح بالای آنتی اکسیدان با طول عمر و سلامتی همراه است. شواهد و نتایج مطالعات آزمایشگاهی نشان می‌دهد که آنتی اکسیدان‌های خاص ممکن است نقش خاصی در پیشگیری از بیماری داشته باشند. با این حال، اکثر آزمایشات بالینی با استفاده از ویتامین‌های آنتی اکسیدان نتایج مورد انتظار را نشان نداده‌اند.
آنتی اکسیدان ها و بیماری قلبی – عروقی
توافق گسترده‌ای از نتایج بسیاری از مطالعات وجود دارد که رژیم غذایی سرشار از میوه‌ها و سبزیجات خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی – عروقی و برخی از انواع سرطان را کاهش می‌دهد. شواهد رو به رشد همچنین نشان می‌دهد که غلات سبوس‌دار اثرات محافظتی در برابر هر دو نوع بیماری دارند، اگر چه این ممکن است به طور خاص به ظرفیت آنتی اکسیدانی آنها مربوط نباشد. آجیل‌ها همچنین بدن را در برابر بیماری‌های قلبی – عروقی محافظت می‌کند، اما شواهد فعلی نشان می‌دهد که این به دلیل چربی‌های ضروری، مواد معدنی و اسید آمینه‌ای به نام آرژنین است که در پروتئین آجیل فراوان است. محققان هنوز در مورد این که آیا آنتی اکسیدان‌های موجود در چای سبز و چای سیاه به پیشگیری از بیماری‌های قلبی – عروقی کمک می‌کند یا خیر، نظر قطعی نداده‌اند. تحقیقات زیادی در تلاش است تا فواید بالقوه شکلات تلخ را روشن کند، اگر چه محققان توافق دارند که میوه‌ها و سبزیجات انتخاب رژیم غذایی عاقلانه‌تری هستند، زیرا آنتی اکسیدان‌های آنها بدون چربی هستند و کیلوژول بالای شکلات را ندارند.
آنتی اکسیدان‌ها و سرطان
تحقیقات برای بررسی نقش‌های محافظتی احتمالی در برابر سرطان به دلیل مواد غذایی مختلف، از جمله ادویه‌ها، گیاهان و چای، میوه‌ها، سبزیجات و آنتی اکسیدان‌های موجود در روغن زیتون فوق بکر ادامه دارد. نتایج مطالعات اخیر از مصرف مکمل‌های آنتی اکسیدانی پشتیبانی نمی‌کند، اما محققان همچنان به فواید مصرف زیاد میوه‌ها و سبزیجات تاکید دارند. نگرانی در مورد تداخل احتمالی بین دوزهای بالای برخی از مکمل‌های آنتی اکسیدانی و داروهای شیمی درمانی وجود دارد که با استفاده از رادیکال‌های آزاد برای از بین بردن سلول‌های سرطانی عمل می‌کنند.
آنتی اکسیدان‌ها و دژنراسیون ماکولا
برخی از نتایج مثبت از مطالعات مربوط به آنتی اکسیدان‌های خاص در دژنراسیون ماکولا، علت اصلی نابینایی در افراد مسن، گزارش شده است. برخی (اما نه همه) مطالعات در ابتدا نشان دادند که مکمل‌های آنتی اکسیدانی خاص به محافظت در برابر انحطاط بیشتر بینایی در افراد مسن کمک می‌کند، در حالی که برخی دیگر از مزایای بیشتر سبزیجات و میوه‌های غنی از آنتی اکسیدان‌های لوتئین و زآگزانتین حمایت می‌کنند. زرده تخم مرغ نیز منبع خوبی از این ترکیبات است. یک بررسی اخیر و گسترده هیچ فایده‌ای از ویتامین E، بتاکاروتن یا هر مکمل آنتی اکسیدانی برای جلوگیری از دژنراسیون ماکولا مرتبط با افزایش سن گزارش نمی‌کند.
آنتی اکسیدان ها و سیستم ایمنی
ادعاهای مکرر نشان می‌دهد که آنتی اکسیدان‌ها برای سیستم ایمنی مفید هستند. در تئوری، این ادعا معتبر به نظر می‌رسد، اما همچنان شواهد خاصی مبنی بر تایید این نظریه موجود نیست.
فواید آنتی اکسیدان ها برای پوست
- با علائم پیری مبارزه می‌کند: آنتی اکسیدان ها با علائم پیری مانند چین و چروک، مانع از سفید شدن مو، خطوط ریز و افتادگی پوست مبارزه می‌کنند تا درخشندگی جوانی به شما ببخشند. از آن جایی که تولید آنتی اکسیدان های بدن در سنین بالا کاهش می‌یابد، ارزش بالقوه منابع غذایی رنگین کمانی در سنین بالا حائز اهمیت است.
- آکنه را کاهش می‌دهد: آنتی اکسیدان ها استرس اکسیداتیو را کاهش می‌دهند که علت اصلی آکنه و جوش است.
- باعث درخشش پوست می‌شود: پوست کدر و رنگدانه‌های ناشی از قرار گرفتن در معرض نور خورشید را نیز می‌توان با رژیم غذایی غنی از آنتی اکسیدان کاهش داد.
- از آفتاب سوختگی جلوگیری می‌کند: با تقویت سد محافظ پوست از التهاب و آفتاب سوختگی جلوگیری می‌کند.
اکنون که از اهمیت غذاهای غنی از آنتی اکسیدان برای پوست آگاه شده‌اید، این غذاها را باید در رژیم غذایی خود بگنجانید تا دوز روزانه آنتی اکسیدان خود را برای پوستی شفاف، درخشان و سالم دریافت کنید.
سخن آخر
آنتی اکسیدان ها مولکول‌هایی هستند که اثرات رادیکال‌های آزاد یا همان اکسیژن فعال (ROS) را خنثی می‌کنند، مولکول‌های ناپایداری که می‌توانند به سلول‌های شما آسیب برسانند. بدن شما باید تعادل خاصی را بین رادیکال‌های آزاد و آنتی اکسیدان ها حفظ کند. هنگا‌می که این تعادل مختل شود، می‌تواند منجر به استرس اکسیداتیو شود. علاوه بر مواد مغذی آنتی اکسیدانی ضروری، ویتامین‌های E و C، چندین سیستم آنزیمی آنتی‌اکسیدانی و محافظ سلولی در بدن انسان وجود دارد که از آنتی‌اکسیدان‌های غیرمغذی غذایی مهم‌تر هستند. در غلظت‌های بالا، بسیاری از آنتی‌اکسیدان‌ها می‌توانند به عنوان پرواکسیدان عمل کنند، استرس اکسیداتیو را افزایش داده و سمیت ایجاد کنند. بهترین استراتژی این است که دوز روزانه آنتی اکسیدان خود را از غذاهای گیاهی سالم مانند میوه‌ها و سبزیجات دریافت کنید.