خوانشپریشی، اختلال در خواندن، دُشخوانی، نارساخوانی یا دیسلِکسیا Dyslexia همگی نامهای یک اختلال هستند.نارساخوانی یک بیماری نیست. این وضعیتی است که فردی با آن متولد میشود و اغلب در خانوادهها دیده میشود. افراد مبتلا به نارساخوانی احمق یا تنبل نیستند. بیشتر آنها هوش متوسط یا بالاتر از حد متوسط دارند و برای غلبه بر مشکلات خواندن خود بسیار سخت کار میکنند. کارشناسان میگویند که کودکان مبتلا به نارساخوانی باید هر چه زودتر تشخیص داده شوند تا کمک مورد نیاز خود را دریافت کنند. در این مقاله با پینو بیبی همراه باشید تا بیاموزید که نارساخوانی چیست؟ کودکان چگونه مورد آزمایش خوانشپریشی قرار میگیرند و شایعترین نشانههای این ناتوانی یادگیری چیست؟
نارسایی خوانی (Dyslexia)چیست؟
نارساخوانی یک اختلال مبتنی بر اعصاب و اغلب خانوادگی است که در فراگیری و پردازش زبان اختلال ایجاد میکند. خوانشپریشی با درجات شدت متفاوت، با مشکلات در زبان دریافتی و بیانی، از جمله پردازش واج شناختی، در خواندن، نوشتن، املا، دست خط و گاهی اوقات در حساب ظاهر میشود.
نارساخوانی نتیجه فقدان انگیزه، نقص حسی، فرصتهای آموزشی یا محیطی ناکافی یا سایر شرایط محدود کننده نیست، اما ممکن است همراه با این شرایط رخ دهد. اگر چه نارساخوانی مادام العمر است، افراد مبتلا به نارساخوانی اغلب به مداخله به موقع و مناسب پاسخ موفقیتآمیز مید۳هند.
نارساخوانی یک ناتوانی یادگیری است که میلیونها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار میدهد. افراد مبتلا به نارساخوانی (دیس لکسیا) در خواندن و املا مشکل دارند. یادگیری زبان دوم نیز برای آنها سخت است. با این حال، همان طور که مقالهای از مرکز ییل برای نارساخوانی و خلاقیت اشاره میکند، این عارضه به دلیل کمبود دانش یا هوش نیست. بلکه ناشی از شرایط یا اختلال است که بر مهارتهای درک و پردازش کودک تأثیر میگذارد.
تاریخچه خوانش پریشی (نارساخوانی)
پرسی، یک نوجوان ۱۴ ساله بود که در انگلستان بزرگ شد، تقریباً در همه جنبههای مدرسه به جز خواندن عالی بود. به نظر میرسید که او نمیتوانست کلمات روی صفحه را معنا کند. به همین ترتیب، فیونای ۷ ساله که در تولسا زندگی میکند، در تشخیص کلمات ساده مانند cat and the مشکل داشت، هر زمان که میخواست فهرستهای املا را مطالعه کند گریه میکرد و از معده درد شکایت میکرد تا بتواند زودتر از مدرسه به خانه برود.
این دو کودک با یک اقیانوس و ۱۲۳ سال از هم جدا شدند، اما هر دو با یک بیماری دست و پنجه نرم کردند: نارساخوانی. در سال ۱۸۹۶ میلادی، پرسی یکی از اولین بیمارانی بود که در ادبیات پزشکی شرح حال او آورده شد و با کلمه کوری (Word-Blindness) مبارزه کرد و فیونا در سال ۲۰۱۹ میلادی مورد ارزیابی قرار گرفت. خوشبختانه برای او و میلیونها کودک دیگر در سراسر جهان با این ناتوانی یادگیری، امروزه ما چیزهای بیشتری میدانیم. در حال حاضر نسبت به زمان پرسی در مورد چگونگی تشخیص نارساخوانی و آموزش به کودکان برای تبدیل شدن به خوانندگان با اعتماد به نفس پیشرفت داشتهایم.
سالی شایویتز، مدیر مرکز ییل محقق در زمینه نارساخوانی و خلاقیت و نویسنده کتاب غلبه بر نارساخوانی، میگوید: «درک ما از نارساخوانی یک جهش کوانتومی به جلو داشته است. پیشرفتهای علمی عمقی به دانش ما اضافه کرده است که تا چند سال پیش غیرقابل تصور بود». تحقیقات ثابت میکند که شناسایی زودهنگام مشکل بسیار مهم است. ارائه حمایت ویژه برای کودکانی که از مهدکودک شروع میکنند دو برابر موثرتر از شروع در کلاس اول دبستان است. حتی اگر فرزند شما سالها از یادگیری خواندن فاصله دارد، مهم است که بدانید به چه چیزی توجه کنید و چگونه میتوانید به او کمک کنید.
انواع نارسایی خوانش یا Dyslexia
هنوز هیچ مطالعه رسمی برای تشخیص انواع خوانش پریشی وجود ندارد. با شناسایی چالشهای خاص هر کودک، میتوان به او کمک کند تا حمایت لازم را به دست بیاورد و مسیر تحصیلی خود را طی کند. تقسیمبندی موجود بر اساس مجموع تجربیات افراد مبتلا به نارسایی خواندن صورت گرفته است:
- نارساخوانی واجی یا خوانش پریشی آوایی: دشواری در خرد کردن کلمات بزرگتر به واحدهای کوچکتر است که تطبیق صداها با شکل نوشتاری آنها را دشوار میسازد مثل کلمه خانواده.
- خوانش پریشی سطحی: این نوع خوانش پریشی، در تشخیص کلمات از طریق بینایی مشکلی وجود ندارد اما یادگیری و به خاطر سپردن کلمات برای فرد دشوار است.
- نقص در نامگذاری سریع یا خودکار: در نامیدن کلمات و اعداد که مشاهده میکند مشکل دارد.
- خوانش پریشی دوگانه: این نوع نارسایی خواندن، فرد در جدا کردن صداها برای نامگذاری حروف و اعداد دچار مشکل میکند.
- گاهی افراد در بیان کردن و تمایز قائل شدن بین جهت راست از چپ، بالا از پایین مشکل دارند. این یکی از ویژگیهای معمول اختلال خوانش پریشی است. (البته برخی از متخصصین این مورد را در دستهبندی خوانش پریشی قرار نمیدهند).
خوانش پریشی یا نارساخوانی واقعاً چه شکلی است؟
بسیاری از ما در مورد نارساخوانی دچار سوءتفاهم میشویم، برای مثال علت نارساخوانی را مشکلات بینایی میدانیم در صورتی که این طور نیست و یا این که این کودکان در نوشتن حروف اشتباه کنند، گاه والدین این خوانش پریشی را با تنبلی یا کندذهنی یکسان تلقی میکنند.
تعریف ساده نارساخوانی این است که: مشکل در پیوستن حروف به صداهای زبان گفتاری است. به همین دلیل است که روشهای معمولی برای آموزش خواندن به بچهها مانند کتابهای مخصوص که بر صداهای حروف تمرکز میکنند و کاربرگهای آوازی که به بچههای بزرگتر کمک میکنند کلمات را کنار هم بگذارند؛ برای افرادی که نارساخوانی دارند، مناسب نیست. آنها در جدا کردن یک کلمه در قسمتهای صوتی آن (واجها) و درک این که مثلاً «او» مانند «اُ» و یا «س» مانند «ث» است مشکل دارند.
آیا کودک شما ممکن است دچار اختلال یادگیری باشد؟
تصویربرداری عصبی نشان داده است که سیستمهای موجود در مغز کودکان نارساخوان در ارتباط دادن ظاهر یک کلمه با صدای آن ناکارآمد هستند (این به دلیل تفاوت در نحوه پردازش اطلاعات توسط مغز اتفاق میافتد). بچهها همچنین برای پردازش کلمات چاپ شده بر روی صفحه کتاب یا کاغذ از قسمتهای مختلف مغز خود استفاده میکنند بر خلاف سایر کودکان معمولی.
در خوانشپریشی چه اتفاقی میافتد؟
بیشتر بچهها خواندن را با یادگیری نحوه ساخت صداهای گفتاری (آگاهی آوایی) و سپس اتصال آن صداها به حروف الفبا (آواسازی) شروع میکنند. سپس آنها یاد میگیرند که چگونه آن صداها را با کلمات ترکیب کنند و در نهایت میتوانند کلماتی را که قبلاً بارها دیدهاند تشخیص دهند.
مطالعه فرایندی شبیه دوچرخه سواری است: نیاز به انجام چندین کار همزمان با زمانبندی دقیق دارد. با تمرین، خوانندگان معمولی به تدریج یاد میگیرند که کلمات را به طور خودکار بخوانند تا بتوانند انرژی ذهنی خود را بر درک و به خاطر سپردن مطالب خوانده شده متمرکز کنند.
با این حال، کودکان مبتلا به نارساخوانی، با آگاهی واج و صداسازی مشکل دارند. بنابراین خواندن خودکار نمیشود و فرایند خواندن کُند و پر زحمت میماند. هنگامی که کودک با این مراحل ابتدایی در خواندن مبارزه میکند، درک مطلب ممکن است آسیب ببیند و احتمالاً ناامیدی در پی خواهد داشت.
یک فرض رایج در مورد نارساخوانی این است که حروف یا کلمات معکوس به نظر میرسند برای مثال که «خرس» مانند «سرخ» به نظر میرسد. این نوع مشکل میتواند بخشی از نارساخوانی باشد، اما معکوس شدن آن در بین بچهها تا کلاس اول یا دوم بسیار رایج است، نه فقط کودکان مبتلا به نارساخوان. مشکل اصلی کودکان مبتلا به نارساخوانی در آگاهی واج، صداسازی و تشخیص سریع کلمات است. به طور کلی این کودکان در خواندن، نوشتن و هجی کلمات مشکل وجود دارد.
آگاهی واج شناختی
آگاهی واج شناختی توانایی تشخیص این است که کلمات از واحدهای کوچکتر صدا (واجها) ساخته شدهاند و تغییر و دستکاری واجها میتواند کلمات و معانی جدیدی ایجاد کند. کودکی با آگاهی واج شناختی ضعیف ممکن است نتواند به درستی به این سوالات پاسخ دهد:
به نظر شما چه صداهایی کلمه «تاپ» را تشکیل میدهند و آیا این صداها با صداهایی که کلمه «توپ» را تشکیل میدهند متفاوت هستند؟
اگر صدای «د» را در کلمه «دست» به صدای «پ» تغییر دهید، چه کلمهای خواهید داشت؟
چند کلمه میتوانید هم قافیه با کلمه «رنج» در نظر بگیرید؟
مهارت حمله به کلمه
کودکان خردسال مبتلا به نارساخوانی نیز میتوانند با مهارتهای حمله به کلمه مشکل داشته باشند. این توانایی درک کلمات ناآشنا با جستجوی کلمات کوچکتر یا مجموعه حروفی است که کودک قبلاً یاد گرفته است. به عنوان مثال، کودکی که مهارتهای حمله کلمات را دارد ممکن است برای اولین بار کلمه «حمام آفتاب گرفتن» را بخواند و با تقسیم کردن آن به «آفتاب»، «حمام» و «گرفتن» معنای کلمه را درک کند.
علائم نارساخوانی را چقدر زود میتوان تشخیص داد؟
در حالی که بسیاری تصور میکنند تا زمانی که فرد خواندن را یاد نگیرد، نمیتوان نارساخوانی را تشخیص داد، علائم نارساخوانی ممکن است در واقع زودتر ظاهر شوند.
برخی از کودکان میتوانند علائم را در ۳ سالگی یا در حدود ۳ سالگی نشان دهند، این علائم عبارت هستند از:
- مشکل در درک قافیه کلمات و یا قافیهسازی (زمانی که از کودک خواسته میشود کلمهای همصدا با کلمه گفته شده را بگویید مثلاً یک کلمه بگو که شیبه قیف باشه و کودک باید در جواب به کلماتی نظیر لیف یا کیف اشاره کند)
- مشکلات در پیروی از دستورالعملها، داستانگویی و یا خواندن الفبا
- تاخیر در گفتار
- تلاش برای شناسایی حروف در نام خود
در کودکان پیش دبستانی و دبستانی، برخی از علائم نارساخوانی میتواند شامل مشکلات زیر باشد:
- مشکلات گفتاری و تاخیر در رشد گفتار در مقایسه با سایر کودکان هم سن (اگر چه این میتواند دلایل مختلفی داشته باشد).
- مشکل تلفظ کلمات طولانیتر مانند ناتوانی در تلفظ صحیح کلمات طولانی و درهم ریختن کلمات به عنوان مثال گفتن «هسیلوپتر» به جای «هلیکوپتر»
- عدم توانایی قافیهسازی مثلا کشک و مشک
- یادگیری تاخیری ترتیب حروف الفبا، روزهای هفته، رنگها، اشکال و اعداد
- یادگیری تاخیری نام حروف و صداها
- خواندن و نوشتن نام خود را با تاخیر یاد میگیرد
- مشگل یادگیری تشخیص هجاها (رود – خانه در واژه رودخانه) و صداهای گفتاری (واج: د – س – ت در کلمه دست) در کلمات
- مشکل در هجی کردن و آواخوانی کلمات ساده
- خواندن و املای کلمات با ترتیب حروف صحیح (ادرار به جای رادار یا اراده به جای اداره)
- مشکل در دست خط و هماهنگی حرکتی ظریف انگشتان دست
کودکان بزرگتر، نوجوانان و بزرگسالان ممکن است همین علائم نارساخوانی را داشته باشند و احتمالاً این علائم را نیز خواهند داشت:
- خواندن و املای بسیار پایینتر از سطح کلاس
- از خواندن و نوشتن خودداری میکنند
- روی تکالیف و تستهای خواندن و نوشتن خیلی کُند هستند.
- مبارزه و بیرغبتی به یادگیری یک زبان خارجی
علل نارساخوانی چیست، یعنی آیا نارساخوانی ژنتیکی است؟
نارساخوانی (خوانش پریشی)، که ۸۰ تا ۹۰ درصد از تمام ناتوانیهای یادگیری را تشکیل میدهد، دارای یک جزء ژنتیکی است. این بدان معناست که احتمال ابتلای فرزندان والدین نارساخوان نسبت به سایر کودکان بیشتر است. با این حال، میتواند توسط عوامل دیگری نیز ایجاد شود، از جمله قرار گرفتن جنین در معرض مواد شیمیایی مضر و یا قرار گرفتن در معرض استرس در سنین پایین، آموزش نامناسب در سطح مدرسه و همان طور که در بحشهای بالا گفتیم تغییر در ساختار مغز برای پردازش اطلاعات.
خوانش پریشی (دیسلکسیا) چگونه تشخیص داده میشود؟
بهترین فرد برای تشخیص علائم اولیه نارساخوانی، حتی قبل از این که کودکان الفباء خود را یاد بگیرد، والدین هستند. دکتر شایویتز توضیح میدهد: «کودکان در سنین خردسالی میتوانند کلمات را از هم جدا کنند و قافیه «نشست» و «شکست» را به دلیل همصدایی درک کنند. نارساخوانی معمولاً در دوران دبستان کشف میشود. کودکان مبتلا به نارساخوانی این ارتباط را درک نمیکنند، بنابراین اگر کودک پیش دبستانی شما در قافیهبندی یا به خاطر سپردن اشعار مشکل دارد، لازم است تا مسئله را جدی بگیرید و برای درمان مشکل فرزندتان کمک بخواهید.
در اوایل دبستان، بچهها ممکن است از رفتن به مدرسه، انجام تکالیف یادگیری از راه دور یا انجام تکالیف شکایت کنند و با بزرگتر شدن، در برابر بلند خواندن مقاومت میکنند و در تلفظ کلمات ناآشنا مشکل دارند. در برخی موارد، تا زمانی که کودک بزرگتر نشده است خوانش پریشی آشکار نمیشود و انتظار میرود کودک مطالب طولانیتر و پیچیدهتری را بخواند و درک کند. ادامه مشکلات در خواندن و املای پیشرفته ممکن است نشانههایی باشد که یک نوجوان باهوش مبتلا به نارساخوانی است.
نارساخوانی را فقط میتوان به طور رسمی از طریق یک ارزیابی جامع توسط متخصص خواندن یا روانشناس، چه در مدرسه و چه در جامعه، تشخیص داد. پزشکان اطفال اغلب نشانههای نارساخوانی را میشناسند و میتوانند خانوادهها را برای دریافت کمک مناسب راهنمایی کنند. به تعویق انداختن کمک به کودکان مبتلا به نارساخوانی میتواند مشکل خواندن را بزرگتر و کاهش عزت نفس را در کودک ایجاد کند. بنابراین مهم است که علائم را در اوایل دبستان بشناسیم و بلافاصله آموزش تخصصی خواندن را شروع کنیم.
نارساخوانی چگونه مدیریت میشود؟
خوشبختانه، با کمک و یاری رساندن مناسب، بیشتر کودکان مبتلا به نارساخوانی قادر به یادگیری خواندن و توسعه راهبردهایی هستند که به آنها امکان میدهد در کلاس معمولی کنار سایر دوستانشان بمانند.
کودکان با نارسایی خواندن (دیسلِکسیا) معمولاً با یک معلم خصوصی یا متخصص خواندن کار میکنند تا یاد بگیرند که چگونه بخوانند، املا کنند و این وضعیت را مدیریت کنند. معلم، روانشناس یا متخصص اطفال کودک ممکن است یک درمانگر آکادمیک (که به آن درمانگر آموزشی یا زبان درمانگر دانشگاهی نیز گفته میشود) توصیه کنند که برای کار با کودکان مبتلا به نارساخوانی آموزش دیده است.
نقش معلمان در شناسایی دانشآموزان با مشکل خوانش پریشی
علاوه بر ردیابی پیشرفت خواندن کودکان، مدارس نیز بهتر است علائم نارساخوانی را از همان اوایل مهد کودک ارزیابی کنند. اگر مدرسه فرزندتان این کار را نمیکند، با مدیر مدرسه در این مورد مشورت کنید، پیشنهاد کنید تا یک متخصص، غربالگری دانشآموزان را که معمولاً برای هر دانشآموزان فقط چند دقیقه طول میکشد، انجام دهد و مواردی مانند آزمایش کودک و توانایی به خواندن یک کلمه عجیب و سخت را مورد سنجش قرار دهد.
دکتر شارون وانف استاد آموزش ویژه در دانشگاه تگزاس میگوید: «وقتی بچهها را برای خوانش پریشی زود ارزیابی و تشخیص بدهیم، به این کودکان کمک میکنیم که مدرسه را دوست داشته باشند و اعتماد به نفس داشته باشند».
با این حال، متأسفانه، کودکان نارساخوان معمولاً تا زمانی که در کلاس سوم یا بعد از آن وارد شوند، توسط مدارسشان شناسایی نمیشوند. چگونه میتوان چنین موضوع رایجی را اینقدر نادیده گرفت؟ دکتر شایویتز میگوید: «معلمان اغلب با یافتههای آخرین تحقیقات بهروز نیستند، و طبق نظرسنجی از ۱۳۵۰ نفر، از هر ۶ معلم آموزش عمومی، فقط یک نفر برای آموزش دانشآموزان دارای ناتوانیهای یادگیری خفیف تا متوسط آمادگی دارد. معلمان مدارس در اکثر کشورهای در حال توسعه، هیچ تخصصی و آموزشی در این رابطه ندیدهاند.
در مورد کودکان مبتلا به خوانش پریشی چه چیز دیگری باید بدانم؟
کودکان مبتلا به نارساخوانی ممکن است احساس کنند که به اندازه همسالان خود باهوش نیستند، زیرا ادامه دادن مدرسه و انجام برخی تکالیف برای آنها سخت است. همانطور که این کودکان با روشهای ابتدایی خود دوران مدرسه را سپری میکنند، در مدرسه، با اهمیت بیشتر خواندن برای یادگیری، مشکلات میتوانند بدتر شوند. در نتیجه، بچهها ممکن است علاقه خود را به مدرسه از دست بدهند.
کودکانی که مشکل خوانش پریشی (نارسایی خواندن) دارند اغلب از خواندن اجتناب میکنند زیرا خواندن آن سخت یا استرس زا است. بنابراین آنها تمرین ارزشمند خواندن را از دست میدهند و از همکلاسیهای خود عقبتر میمانند.
حمایت از تلاشهای فرزندتان با تشویق و کمک به خواندن در خانه بسیار مهم است. همچنین سعی کنید به فرزندتان فرصتهایی بدهید تا اعتماد به نفس خود را باز یابد و در زمینههای دیگر مانند ورزش، سرگرمیها، موسیقی، هنر و نمایش موفق شود. هنرمندان، ورزشکاران، دانشمندان، کارآفرینان، پزشکان، وکلا و دولتمردان همگی توانستهاند علیرغم مشکل خواندن، به دستاوردهای بزرگی دست یابند.
اگر فکر میکنید فرزندتان ممکن است نارساخوانی داشته باشد، با پزشک، معلم فرزندتان یا یک متخصص خواندن مشورت کنید. هر چه زودتر مشکل خواندن پیدا شود، کودک شما زودتر میتواند کمک مناسب را دریافت کند.
گزینههای درمان نارساخوانی
اگر نارساخوانی با پیشرفت تحصیلی کودک تداخل داشته باشد، آنها واجد شرایط حمایت اضافی در مدرسه هستند. در حال حاضر هیچ درمانی برای خوانشپریشی وجود ندارد و درمانهایی که نوید درمان سریع را میدهند، به ندرت انجام میشوند. با این حال، روشها و برنامههای مختلفی برای بهبود توانایی خواندن کودکان نشان داده شده است و همه آنها به آموزش کودکان نارساخوان بر نحوه تلفظ کلمات کوچک، ساده و سپس جدا کردن کلمات بزرگتر، همراه با حفظ کلمات از طریق قوه بینایی تاکید دارند. والدین و مدارسی که با هم کار میکنند هم با تمرین خواندن و هم با اطمینان از این که بچهها از گذراندن وقت زیاد برای تکالیف خسته نمیشوند، حمایت لازم را برای بچهها فراهم میکنند.
اگر درکودک نارسایی خواندن تشخیص داده شد، به خاطر داشته باشید که افراد مبتلا به نارساخوانی نقاط قوت دیگری دارند. تحقیقات نشان میدهد که بسیاری از افراد مبتلا به نارساخوانی به ویژه در یافتن چیزهای نامناسب مهارت دارند (آنها فعالیت بیشتری در بخشی از مغز مربوط به بررسی سریع یک فضای بزرگ نشان میدهند مانند مهارتی که برای یک کارآگاه یا یک اخترفیزیکدان مفید است مثل پیدا کردن یک سیاهچاله). برخی از سازمانها به طور خاص افراد مبتلا به نارساخوانی را استخدام میکنند. یکی از آژانسهای اطلاعاتی بریتانیا استعدادهای نارساخوانان را در کار ضدترور خود مورد ارزیابی قرار میدهد. مهم نیست که فرزند شما وقتی بزرگ میشود چه شغلی میخواهد داشته باشد، نارساخوانی او را محدود نمیکند.
بهترین راه برای مبارزه با انگ در مورد نارساخوانی چیست؟
برخی از والدین و مدارس در ارزیابی و تشخیص کودکان از ترس این که برچسب یک ننگ یا انگ دائمی باشد که آنها را عقب نگه میدارد تردید دارند. با این حال، کودکان متوجه میشوند که نمیتوانند کاری را که همسالانشان میتوانند انجام دهند، که باعث شده از هر ده نفر مبتلا به نارساخوانی، ۹ نفر احساس اضطراب، استرس یا خجالت کنند. چهار نفر از هر پنج نارساخوان میگویند که در نهایت درک ناتوانی خود به آنها کمک کرد تا در مدرسه و فراتر از آن استقامت کنند. اضطراب ناشی از ندانستن، بسیار ضربه زنندهتر و آسیبرسانتر از خود عارضه است. مهمترین موضوع این است که به بچهها بگویم که این مشکل شما یک نام دارد و بسیاری از افراد باهوش نیز این مشکل را دارند، شما ممکن است نسبت به دیگران آهستهتر بخوانید، اما شما کند ذهن نیستنید. شما میتوانید افراد مشهور مبتلا به نارساخوانی، مانند کایرا نایتلی (بازیگر)، ووپی گلدبرگ (بازیگر و برنده جایزه اسکار)، اندرسون کوپر (روزنامه نگار و مجری CNN)، سلما هایک (بازیگر) و تیم تبو (بازیکن راگبی تیم دنور) را برای کودک مثال بزنید و به کودک نشان دهید که او نیز میتواند آیندهای درخشان داشته باشد.
چه ناتوانیهای یادگیری دیگری ممکن است با نارساخوانی رخ دهد؟
چندین ناتوانی یادگیری وجود دارد که ممکن است با نارساخوانی رخ دهد که نارساخوانی (خوانش پریشی) نیستند. به عنوان مثال، ممکن است فردی مبتلا به نارساخوانی تشخیص داده شود، اما موارد زیر را نیز داشته باشد:
- اختلال حساب کردن یا مشکل در ریاضیات (نارسایی حساب)
- مشکلات با اعداد
- حافظه کوتاه مدت ضعیف
- دیسگرافی یا مشکل در نوشتن
- مشکلات تمرکز و توجه کوتاه، از جمله اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD)
- سازماندهی و مدیریت زمان ضعیف
- مشکلات هماهنگی فیزیکی مانند اختلال هماهنگی رشدی (دیسپراکسی)
- اختلال چپ به راست، یا مشکل در تشخیص چپ از راست
دانشمندان هنوز در تلاشند تا مشخص کنند چه چیزی باعث بروز این اختلالات میشود، اما تحقیقات نشان میدهد که این عارضهها منشا عصبی قوی دارد. به کارگیری مهارتهای نوشتاری و گفتاری در فعالیتهای مونتسوری میتواند به شما در تشخیص به موقع خوانش پریشی و مشکلات یادگیری کودکان کمک کند، بنابراین پیشنهاد میکنیم تا سری مقالات مونتسوری (۱، ۲، ۳، ۴ و ۵) را مطالعه بفرمایید. در مقاله دیگری به بررسی تفاوت در انواع دیسلکسیا میپردازیم. با پینو بیبی همراه باشید.
yadesh bekhier dostam to dabirestan mighoft dyslexii dareha . ma behesh mikhandidiim 🙂