راه رفتن کودک، می‌تواند یکی از هیجان‌انگیزترین و به‌یاد ماندنی‌ترین لحظات والدین باشد. از سنین بسیار پایین، عضلات کودک شما تقویت می‌شود و به آرامی برای برداشتن اولین گام‌های خود آماده می‌شود.
معمول زمان راه رفتن کودکان بین ۶ تا ۱۳ ماهگی است. بین ۹ تا ۱۲ ماهگی، آنها خود را بالا می‌کشند و تا ۱۸ ماهگی، آنها برای اولین بار راه می‌روند.
راه رفتن کودک برای اولین بار، یکی از نقاط عطف هیجان‌انگیز و به یادماندنی در رشد کودک شما است. بعد از غلت‌زدن، نشستن، سینه خیز رفتن و ایستادن جدیدترین ماجراجویی کودک شما شروع می‌شود.
مهارت‌های موردنیاز برای راه رفتن کودک
کودک شما برای راه رفتن، نیاز به مهارت‌های بسیاری دارد، از جمله تعادل، هماهنگی، ایستادن و اینکه بتواند وزن بدن خود را از یک پا به پای دیگر منتقل کند.
هر مهارت جدیدی که کودک شما ایجاد می‌کند بر اساس مهارت‌های قبلی است که کودک شما یاد گرفته است. به‌مرور که کودک شما بزرگتر می‌شود، مهارت‌هایی که یاد گرفته پیچیده‌تر می‌شود.
در حالی که کودک شما مشغول سینه‌خیز و بلند شدن برای ایستادن بود و بین مبلمان حرکت می‌کرد، درواقع در حال افزایش قدرت عضلانی بود. همچنین، در حال توسعه مهارت‌هایی مانند تعادل و هماهنگی بودند که همگی برای راه رفتن و دویدن موردنیاز است.
هنگامی که کودک شما شروع به راه رفتن کرد، این روند را ادامه می‌دهد. ممکن است حرکت ایستادن را دوباره آزمایش کنند. تمام این فعالیت‌ها همچنین به تقویت عضلات و تعادل کودک کمک می‌کند. آنها به تمرین و آزمایش برای بهبود مهارت‌های راه رفتن خود ادامه می‌دهند یا حتی ممکن است در جهات مختلف، روی سطوح مختلف و در حالی که اسباب‌بازی‌های بزرگ حمل می‌کنند راه بروند.
نشانه‌های راه رفتن کودک
پس از تسلط بر سینه‌خیز رفتن و اسکوت کردن (سر خوردن در پایین آنها)، به زودی راه رفتن شروع خواهد شد.
هنگامی که کودک شما شروع به بالا کشیدن مبلمان و برداشتن چند قدمی می‌کند، در راه برداشتن اولین قدم‌های انفرادی خود است. علائم دیگری که باید مراقب باشید عبارتند از تعادل بهتر در زمانی که کودک شما ایستاده است و راه رفتن با اطمینان با یک اسباب بازی که او را در راه رفتن کمک می‌کند.
مراحل راه رفتن کودک
دانستید که راه رفتن کودک یک روند بوده و زمان آن در هر کودک متفاوت است. در اینجا نگاهی به مراحلی که ممکن است کودک شما را در مسیری که باید طی کند، داریم (به یاد داشته باشید که برخی یا همه این مراحل کاملا طبیعی است):
- خزیدن:
مراقب این حرکت کلاسیک دست و زانو باشید که بین ۷ تا ۱۰ ماهگی انجام می‌شود. برخی از نوزادان با تکان دادن روی دست‌ها و زانوهای خود شروع به خزیدن می‌کنند.
- اسکوت کردن:
برخی از کودکان به‌جای خزیدن، با فشار دادن بازوهای خود، روی زمین می‌لغزند. کودکان شما ممکن است به سبک کماندویی روی شکمش حرکت کند.
- قایق سواری:
این مرحله آخرین مرحله قبل از راه رفتن است، به این معنی که کودک شما در حالی که ایستاده قدم برمی‌دارد و به یک تکه مبلمان یا دست شما چسبیده است.
چه کاری می‌توانم انجام دهم تا به کودکم در راه رفتن کمک کنم؟
شما می‌توانید با فراهم کردن یک محیط فیزیکی و اجتماعی و فرصت‌هایی برای تمرین راه‌رفتن، بیشترین کمک را به راه رفتن کودک خود داشته باشید. در اینجا چند نکته کلی برای کمک به کودک در این مرحله آورده شده است:
- با هم بازی کنید؛
بودن در کنار فرزندتان هنگام جستجو به او کمک می‌کند احساس امنیت کند و اعتماد به‌نفس او را تقویت می‌کند.
- راه رفتن مستقل را تشویق کنید؛
تحرک، قدرت عضلانی وضعیت بدن کودک را افزایش می‌دهد و به کودک شما در راه رفتن بهتر کمک کرده و او را برای دویدن آماده می‌کند.
می‌توانید با قرار گرفتن در فاصله دومتری کودک و تشویق او به سمت شما شروع کنید. هنگامی که کودک موفق به این کار شد، می‌توانید فاصله را افزایش دهید.
می‌توانید آنها را تشویق کنید که کالسکه یا اسباب بازی را هل دهند. هنگامی که آنها از راه رفتن مطمئن شدند، می‌توانید یک مسیر مانع با بالشتک‌های نرم برای راه رفتن در اطراف کودک ایجاد کنید.
- خانه خود را ایمن کنید؛
همانطور که کودک شما شروع به تردد بیشتر در خانه می‌کند، تمیز نگه داشتن اطراف آن باعث می‌شود هیچ حادثه‌ای رخ ندهد.
تمرینات لازم برای راه رفتن کودک
تمرینات زیادی وجود دارد که می‌توانید از آن برای کمک به کودک خود برای بهبود، تقویت قدرت و آمادگی برای راه رفتن استفاده کنید.
- نشستن روی چهارپایه:
وقتی کودک شما می‌توانید بدون کمک بنشیند، او را روی یک چهارپایه به اندازه کودک خود بگذارید، در این حالت هیچ تکیه‌گاهی پشت او قرار ندهید، اما نزدیک او باشید.
در این حالت، پاهای او باید زمین را لمس کند تا او با زانوها و باسنش در زاویه ۹۰ درجه به آن فشار وارد کند. وقتی که او در این وضعیت قرار گرفت، از او بخواهید یک اسباب‌بازی را از روی زمین بردارد و سپس روی چهارپایه بنشیند.
برای افزایش دسترسی و تقویت مراکز مختلف، اسباب‌بازی را به اطراف حرکت دهید. این تمرین تمرین، پشت و شانه کودک شما را تقویت می‌کند. همچنین به نوزاد شما کمک می‌کند تا برای تحمل وزن خود، پاهایش را مستقیماً زیر بدنش قرار دهد.
- قایق سواری:
کودکان با «کروز کردن» در کنار یک مبل یا نیمکت کوتاه، راه رفتن را تمرین می‌کنند. کودک خود را در کنار مبل قرار دهید و با یک دست او را نگاه دارید.
به‌آرامی در امتداد مبلمان به جلو و عقب حرکت کنید. به‌زودی کودک دست شما را رها می‌کند تا خودش این فعالیت را تمرین کند. اگر نیاز بود، می‌توانید یک اسباب‌بازی را در یک سر مبل قرار دهید.
- راه کمکی:
پشت سر کودک خود بایستید، دستان خود را بازوهای او قرار دهید و او را به حالت ایستاده دور بکشید. به آرامی یک دست را به سمت جلو و سپس دست دیگر را بکشید. پاهای او به‌طور طبیعی در حالی که باسن خود را به پله می‌چرخاند، دنبال می‌شوند. تمرین راه رفتن را تا زمانی که کودکتان آماده توقف شود ادامه دهید.
کودکان چگونه راه رفتن را یاد می‌گیرند؟
برای یادگیری راه رفتن کودک به قدرت، هماهنگی و تعادل نیاز دارد و این‌ها، مهارت‌های پیچیده‌ای هستند که به عوامل زیادی نیاز دارند.
سینه خیز رفتن کودک در اینجا بخش مهمی است، زیرا به نوزادان کمک می‌کند تا عضلات مرکزی، بازو و پاهای خود را گسترش داده و تقویت کنند.
رشد کودک نیز بر تعادل او تأثیر می‌گذارد. وزن بچه‌ها سنگین هست، بنابراین مرکز ثقل آنها در دوران نوزادی درست زیر بغل‌هایشان است. همانطور که آنها رشد می‌کنند، مرکز ثقل آنها به سمت باسن و لگن حرکت می‌کند، که به آنها اجازه می‌دهد تعادل را ایجاد کنند.
مهارت‌های عصبی حرکتی (نحوه عملکرد مغز و بدن با هم) باید رشد کنند تا کودک شما بتواند اولین قدم‌های خود را هماهنگ کند. وقتی همه آن سیستم‌ها کامل شوند، کودک آماده راه رفتن خواهد بود.
یکی دیگر از عواملی که می‌تواند بسیار مهم باشد، خلق و خوی کودک است. کودکانی که به‌طور طبیعی محتاط‌تر هستند معمولا کمی کندتر راه می‌روند، زیرا هنگام خزیدن احساس امنیت می‌کنند و ایستادن باعث می‌شود احساس ناامنی کنند.
محصولات مورد نیاز برای کمک به راه افتادن کودک
در حین تمرین مهارت جدید فرزندتان، او را بدون مراقبت رها نکنید. اگر لازم است برای یک دقیقه از او دور شوید، کودک خود را در یک منطقه بازی قرار دهید که نتواند از آن فرار کند یا در گهواره یا اسباب‌بازی قابل‌حمل خود قرار دهید.
نوزادان همیشه جایی برای خروج پیدا می‌کنند، بنابراین بهترین کار این است که چهار دست و پا پایین بیایید و به اطراف نگاه کنید تا خطرات لازم را در اطراف کودک ببینید.
- واکر کودک؛
متخصصان پزشکی استفاده از واکر نوزاد را توصیه نمی‌کنند. از آنجایی که واکر امکان دور زدن کودک را آسان می‌کند، ممکن است عضلات پای کودک شما به درستی رشد نکند.
همچنین، هنگامی که کودک بر روی واکر کودک قرار می‌گیرد، راحت‌تر می‌تواند وارد همه جا شود، در این‌گونه شرایط وسایل داغ یا سمومی که می‌توانند خطرناک باشند، سلامت کودک را تهدید می‌کند.
- کفش‌های بچه‌گانه؛
بهتر است بدانید کفش هیچ کمکی به راه رفتن کودک نمی‌کند. راه رفتن با پای برهنه به کودک شما کمک می چ‌کند تا تعادل و هماهنگی را بهبود بخشد. برای پوشاندن کفش صبر کنید تا آنها شروع به راه رفتن منظم و بدون مشکل کنند.
در عوض، کودک شما می‌تواند پابرهنه برود یا جوراب یا دمپایی مناسب در خانه بپوشد. وقتی که بیرون هستید و نیاز به محافظت از پاهای کوچولو کودک خود دارید، کفش سایز مناسب با کفی لاستیکی انعطاف‌پذیر را انتخاب کنید
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید
اگر کودک شما ۱۸ ماهه یا بزرگتر است و هنوز به تنهایی راه نمی‌رود، یا در مورد هر زمینه‌ای از رشد کودک خود نگران هستید، با پزشک یا پرستار کودک خود تماس بگیرید.
وقتی صحبت از نقاط عطف کودک به میان می‌آید، طبیعی است که کودک خود را با سایر بچه‌های هم سن و سال خود مقایسه کنید.
اما بهتر است با پزشک خود مشورت کنید، او می‌تواند رشد کلی کودک شما را ارزیابی کند، که شامل مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف، زبان و اجتماعی شدن است.
اگر فرزند شما ۱۲ ماهه است و علاقه ای به خزیدن یا بالا کشیدن خود نشان نمی‌دهد، ممکن است پزشک بخواهد سلامت کودک را بررسی کند.
از سوی دیگر، اگر کودکی ۱۵ ماهه است و هنوز به تنهایی راه نمی‌رود اما به نقاط عطف دیگری برای خزیدن و حرکت کردن رسیده است، معمولا جای نگرانی نیست. مطالعات نشان داده است که یک سال زمان مناسبی برای تماشای یک کودک است تا ببیند آیا به راه رفتن زودهنگام علاقه دارد.
در صورت مشکل پزشک ممکن است شما را به یک فیزیوتراپیست ارجاع دهد، به‌خصوص اگر کودک شما نزدیک به ۱۸ ماه است. فیزیوتراپیست ممکن است موارد مختلفی را بررسی کند، از جمله کاهش انعطاف‌پذیری در یک طرف بدن، که می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات ارتوپدی یا عصبی باشد.
الگوهای غیرطبیعی راه رفتن در کودکان
شایع‌ترین الگوهای راه رفتن غیرعادی این موارد است:
- انگشتان پا به سمت داخل
- انگشتان رو به بیرون
- زمین خوردن یا مشکلات تعادل و هماهنگی
این دلایل می‌تواند باعث ناهنجاری در راه رفتن کودک شود.
صافی کف پا
صافی کف پا زمانی است که قوس‌های پا هنوز رشد نکرده‌اند و هنگام راه رفتن کل پا به زمین فشار می‌آورد. این ناهنجاری راه رفتن در نوزادان و کودکان خردسال طبیعی است و معمولادر ۱۰ سال اول زندگی بهبود می‌یابد.
ناهنجاری‌های راه رفتن
اغلب تشخیص مشکل راه رفتن کودک در مطب در طول معاینه فیزیکی انجام می‌شود و به‌ندرت نیاز به تصویربرداری و مطالعات دارد. با این‌حال، گاهی ممکن است به تصویربرداری برای روشن شدن بیشتر مشکل راه رفتن کودک نیاز باشد.
متاتارسوس Adductus
این ناهنجاری موقعیتی، باعث می‌شود پای کودک از پای وسط تا انگشتان پا به سمت داخل خم شود. اگرچه این وضعیت به خودی خود بهبود می‌یابد، اما نوزادان مبتلا به متاتارسوس شدید ممکن است نیاز به درمان داشته باشند، از جمله تمرینات ویژه، گچگیری یا کفش‌های اصلاحی برای درمان لازم است.
ناهنجاری‌های راه رفتن مبتنی بر حرکت
ناهنجاری‌های مبتنی بر حرکت، عواملی هستند که بر عمل راه رفتن تأثیر می‌گذارند. این ناهنجاری‌های راه رفتن، اغلب به مشکلات سیگنال‌هایی از مغز که به پاها مربوط می‌شوند، برای ایجاد حرکت کار می‌کنند.
راه رفتن با انگشتان پا
راه رفتن با انگشت پا، در میان کودکانی که تازه راه رفتن را شروع کرده‌اند رایج است و معمولا به خودی خود اصلاح می‌شود. با این‌حال، اگر کودک در ابتدا الگوهای راه رفتن طبیعی خود را نشان دهد اما بعداً شروع به راه رفتن روی انگشتان خود کند، باید ارزیابی شود.
زمین خوردن کودک
اکثر کودکان زیر چهار سال معمولا هنگام راه رفتن و دویدن دچار زمین خوردن می‌شوند. این در مشکل در سنین شش تا هفت سالگی ناپدید می‌شود، در این سن راه رفتن معمولا کامل می‌شود.
مسائل مربوط به تعادل یا هماهنگی
در بسیاری از موارد، کودک اغلب زمین نمی‌خورد، اما تعادل ضعیفی از خود نشان می‌دهد و تمایل به راه رفتن ناهموار دارد. برخی از والدین تعریف می‌کنند که فرزندشان طوری راه می‌رود که انگار «مست» است. این نوع ناهنجاری بسیار نادر است اما نیاز به مشاوره بیشتر با سایر متخصصان اطفال مانند متخصص مغز و اعصاب کودکان دارد.
درمان ناهنجاری‌های راه رفتن کودک
اکثر ناهنجاری‌های راه رفتن نیازی به درمان ندارند، زیرا اغلب تغییراتی از الگوهای طبیعی راه رفتن هستند. با این‌حال، اگر کودک شما نیاز به درمان داشته باشد، یک جراح ارتوپد اطفال با شما همکاری می‌کند تا یک برنامه درمانی را که به بهترین وجه با نیازهای کودک شما مطابقت داشته باشد تهیه کرده و شما را در طول این فرآیند راهنمایی کند.
آیا زود راه رفتن کودک نشانه هوش است؟
نظرات در مورد اینکه آیا زود راه رفتن کودک شما نشانه اولیه هوش است یا خیر متفاوت است. تصور عمومی وجود دارد که این نظریه درست است، اما با مطالعات علمی ثابت نشده است.
سخن پایانی
هنگام شروع راه رفتن کودک صبر بسیار مهم است، زیرا هر کودکی به‌طور متفاوت و با سرعت مسیر حرکتی خودش را دارد.
بنابراین اگر کودک شما تا ماه ۱۰ ماهگی یا تا اولین تولدش راه نمی‌رود، جای نگرانی نیست. شما واقعاً نمی‌توانید راه رفتن کودک را تسریع کنید، بنابراین از فرصت‌های ایمن و سرگرم‌کننده برای تسریع در زمان راه رفتن کودک استفاده کنید.
کودکان راه رفتن را از طریق تکرار یاد می‌گیرند، بنابراین این فعالیت‌ها باید در روز تکرار شوند. نوزادان همچنین یاد می‌گیرند که اگر کفش نپوشند راحت‌تر راه بروند، بنابراین مطمئن باشید که کودک شما در تمرین حین، زمان زیادی را در خانه پابرهنه تمرین کرده است.
منابع:
https://www.google.com/amp/s/www.pregnancybirthbaby.org.au/amp/article/learning-to-walk
https://www.google.com/amp/s/health.clevelandclinic.org/when-do-babies-start-walking/amp/
https://www.webmd.com/baby/when-does-a-baby-start-walking
https://www.todaysparent.com/baby/baby-development/when-do-babies-start-walking/