برخی از بانوان هر زایمان واژینالی را یک زایمان طبیعی می‌دانند، صرف نظر از این که این زایمان شامل تزریق اپیدورال و یا پیتوسین برای القای زایمان باشد. برخی دیگر فکر می‌کنند زایمان طبیعی تنها زمانی انجام می‌شود که هیچ مداخله پزشکی وجود نداشته باشد و از ابزارهای کمکی نظیر فورسپس، اودون و یا وکیوم استفاده نشود. اکثر زائوها چیزی بین این دو حالت هستند. با پینو بیبی همراه شوید تا بیشتر راجع به زایمان طبیعی بدانید.
تعریف زایمان طبیعی یا تولد طبیعی
در حالی که «تولد طبیعی» یک اصطلاح قدیمی در علم مامایی است، اغلب برای اشاره به وضع حمل طبیعی بدون دارو با حداقل مداخلات پزشکی استفاده می‌شود. اگر چه این نوع وضع حمل برای همه مناسب نیست، اما وضع حمل بدون دریافت دارو می‌تواند مزایای بالقوه‌ای برای برخی از افراد باردار داشته باشد، مانند کاهش نیاز به سایر مداخلات دیگر.
با این حال، توجه به این نکته مهم است که هر تولدی طبیعی و منحصر به فرد است و همیشه آن طور که برنامه‌ریزی شده و یا انتظار می‌رود، پیشرفت نمی‌کند. حتی اگر قصد وضع حمل بدون دارو را داشته باشید، ممکن است به دلیل عوارض پیش‌بینی نشده و یا تجربه شما با درد نیاز به تزریق دارو داشته باشید.
با این حال، برای بسیاری از افراد باردار که امیدوارند زایمان طبیعی داشته باشند، این هدف قابل دستیابی است. اصطلاح «تولد طبیعی» به نوعی مشکل ساز است. زایمان و وضع حمل فرآیندهای طبیعی برای همه افراد باردار است، چه سزارین، چه زایمان واژینال با دارو و چه بدون دارو. هیچ روش تحویلی (تولد) بر دیگر روش‌ها برتری ندارد. هنگامی که به زایمان کم یا بدون مداخله پزشکی اشاره می‌شود، اصطلاح بهتر «زایمان بدون دارو» یا «زایمان بدون مداخله» است. مقاله طرق مختلف زایمان را می‌توانید مطالعه کنید تا با انواع وضع حمل آشنا شوید.
زایمان طبیعی «تولد طبیعی» چیست؟
به طور سنتی و رایج، زمانی که افراد از اصطلاح «زایمان طبیعی» یا «زایمان بدون دارو» استفاده می‌کنند، منظورشان زایمان طبیعی بدون استفاده از دارو برای کاهش درد است. این نوع وضع حمل هم چنین از استفاده از سایر مداخلات پزشکی مانند فورسپس، اودون و یا وکیوم، القای زایمان یا اپیزیوتومی اجتناب می‌کند. برخی از افراد باردار که زایمان بدون دارو را انتخاب می‌کنند این کار را در بیمارستان یا مرکز زایمان انجام می‌دهند، در حالی که برخی دیگر وضع حمل در خانه را انتخاب می‌کنند.
به طور معمول، کاندیدهای خوب برای زایمان بدون دارو، آنهایی هستند که حاملگی‌های کم خطری دارند که منتظر چند قلو نیستند و عوارض بارداری مانند فشار خون بالا، دیابت یا عفونت فعال ندارند. داشتن یک سیستم حمایتی خوب برای زایمان، مانند دولا و عزیزان در کنار شما و داشتن اطلاعات کافی در مورد وضع حمل و گزینه‌های تسکین درد بدون دارو نیز کمک کننده است. با این حال، حتی برای بانوان بارداری که گزینه‌های «ایده‌آل» برای وضع حمل طبیعی محسوب می‌شوند، مسائل غیرمنتظره می‌تواند در زایمان یا وضع حمل ظاهر شود که استفاده از داروها و یا مداخلات را ترجیح یا ضروری‌تر می‌کند. برای کسانی که در گروه پرخطر قرار دارند، مداخلات خاصی مانند سزارین می‌تواند زایمان را برای مادر و کودک ایمن‌تر کند.
علاوه بر این، حتی اگر برای زایمان دارویی برنامه‌ریزی کنید، ممکن است در روز بزرگ (زمان زایمان) به داروی مسکن نیاز نداشته باشید و یا ممکن است زایمان شما آنقدر سریع پیش برود که در نهایت قبل از این که فرصتی برای اپیدورال داشته باشید، بچه خود را به دنیا بیاورید. برعکس، برخی از افراد باردار که فکر می‌کنند می‌خواهند زایمان بدون دارو مسکن داشته باشند، ممکن است پس از شروع زایمان نظر خود را تغییر دهند و این اشکالی ندارد. به یاد داشته باشید، هیچ نوع زایمانی بهتر یا بهترین وجود ندارد، فقط آن چیزی که برای شما بهترین کارکرد را دارد و احساس می‌کنید در لحظه نیاز دارید و یا درست است تا درد خود را مدیریت کنید و با خیال راحت نوزادتان را به دنیا بیاورید، بهترین است.
به نوعی زایمان طبیعی، زایمان بدون استفاده از دارو و ابزار کمکی است که از طریق واژینال (کانال تولد) انجام می‌گیرد. در عوض با استفاده از تکنیک‌هایی مانند آرامش و تنفس کنترل شده، هیپنو بیبی برای درد استفاده می‌شود. برای بسیاری، وضع حمل طبیعی به معنای «شجاع بودن» نیست، بلکه به این معناست که زایمان را به عنوان یک رویداد طبیعی تلقی کنند. بسیاری از افراد این تجربه را علیرغم درد، توانمند بودن و پاداش دهنده می‌دانند. زایمان طبیعی روشی برای وضع حمل و تولد نوزاد است که به طبیعت اجازه می‌دهد مسیر طبیعی و نرمال خود را طی کند. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- انجام زایمان و وضع حمل بدون کمک داروها، از جمله مسکن‌هایی مانند اپیدورال
- استفاده از چند مداخله پزشکی مصنوعی مانند نظارت مداوم بر جنین و یا اپیزیوتومی (زمانی که پرینه، ناحیه بین واژن و مقعد بریده می‌شود تا جایی برای خروج نوزاد در حین وضع حمل ایجاد شود)، استفاده از اودون، وکیوم یا فورسپس.
- اجازه دادن به زن که روند انقباضات و وضع حمل را رهبری کند و به هر طریقی که راحت باشد با آن برخورد کند.
فواید زایمان طبیعی
انتخاب زایمان بدون دارو مزایای بالقوه متعددی دارد. این موارد شامل موارد زیر است:
- اجتناب از عوارض جانبی احتمالی اپیدورال، از جمله فشار خون پایین، سردرد و تب
- توانایی حرکت آزادانه در حین زایمان (پیاده روی و هم چنین قرار گرفتن در موقعیت‌های مختلف) به جای محدود شدن در تخت بیمارستان
- تجربه هر احساس زایمان و پیروی از غرایز بدن برای فرآیند وضع حمل
- احساس کنترل را برای بانوان به همراه دارد، داشتن یک میل قوی‌تر برای فشار دادن و کنترل فشارها که می‌تواند منجر به فشار کمتر و پاره شدن کمتر ناحیه پرینه شود.
- بروز کمتر مداخلات برای بیرون آوردن نوزاد، مانند پارگی مصنوعی غشاها (آمنیوتومی)، کشیدن با وکیوم خلاء، زایمان با فورسپس یا اودون و سزارین اضطراری.
- بهبودی سریع‌تر، بانوان با زایمان طبیعی سریع‌تر هوشیار می‌شوند، احساس بهتری دارند و اغلب دچار پارگی و تورم کمتری می‌شوند.)
خطرات زایمان طبیعی
خطرات مهم تولد طبیعی و مزایای بالقوه استفاده از دارو نیز وجود دارد، مانند:
- احساس درد شدید در هنگام وضع حمل و زایمان
- احتمال ابتلا به عوارض زایمان و یا عوارض مادری مانند خونریزی پس از زایمان در مقایسه با زنان بارداری که اپیدورال می‌شوند، بیشتر است.
- نیاز به کمک اورژانسی در صورت بروز عوارضی مانند افتادگی بند ناف، افت ضربان قلب نوزاد و یا مشکل دیگری که نیاز به مداخلات اورژانسی مانند سزارین، بیهوشی عمومی
- ناامیدی احتمالی در صورت نیاز و یا مطلوب بودن داروها برای کمک به کاهش درد و زایمان
علائم شروع زایمان
شروع زایمان و چگونگی تجربه زایمان توسط زنان یک تجربه بسیار فردی است. هیچ دو تولدی شبیه هم نیستند، بنابراین حتی تولد نوزاد دوم ممکن است با بار اول متفاوت باشد. بیشتر زایمان‌ها به طور طبیعی (به طور خودجوش) بین هفته ۳۷ و ۴۲ حاملگی شروع می‌شوند. وضع حمل به طور معمول هنگامی شروع می‌شود که رحم شروع به سفت شدن می‌کند تا انقباضات ایجاد کند، اما شما هم چنین ممکن است علائم دیگری را که در حال زایمان هستید تجربه کنید. علایم زایمان را شناسایی کنید در این مقاله پینو بیبی به بیان نکاتی که در این زمینه به کارتان می‌آید اشاره کرده است.
- انقباضات وضع حمل
با ارزیابی فراوانی، شدت و محل درد، متوجه خواهید شد که انقباضات واقعی زایمان را تجربه می‌کنید (به جای انقباضات تمرینی براکستون هیکس). انقباضات وضع حمل، گرفتگی‌های دردناکی هستند که بیشتر از هر ۱۰ دقیقه یا بیشتر اتفاق می‌افتند و ۴۵ تا ۶۰ ثانیه طول می‌کشند. طبق قانون ۴۱۱ و یا قانون ۵۱۱ این انقباضات پیش می‌رود. انقباضات معمولاً چند دقیقه از هم فاصله دارند و در ابتدا مدت کوتاهی طول می‌کشد و با پیشرفت نیروی انقباضات در فرکانس، مدت و شدت افزایش می‌یابد. بیشتر زنان درد را در قسمت پایین شکم و یا کمر خود احساس می‌کنند. زمان انقباضات خود را تعیین کنید و زمانی که انقباضات خود را به طور منظم یا حدود ۵ – ۶ دقیقه فاصله دارند با بیمارستان تماس بگیرید. اگر از بیمارستان فاصله زیادی دارید، قبلاً خیلی سریع وضع حمل کرده‌اید، در بارداری‌ها یا زایمان‌های قبلی عوارضی داشته‌اید و یا اگر نگران هستید، هنگام شروع انقباضات، با بیمارستان تماس بگیرید.
- نمایش خونین
ممکن است متوجه از بین رفتن پلاگین مخاطی خود شوید (چوب پنبه‌ای که رحم را از دنیای خارج می‌پوشاند). پلاگین مخاطی می‌تواند مانند یک تکه بزرگ (شبیه مخاط بینی باشد) و یا تعداد زیادی از تکه‌های کوچک بیرون بیاید، اگر چه ممکن است اصلاً آن را نبینید (و برخی از خانم‌ها قبل از وضع حمل آن را از دست نمی‌دهند). در روزهای آخر قبل از زایمان، احتمالاً ترشحات واژن افزایش یافته و یا غلیظ می‌شود. این ترشحات غلیظ و صورتی رنگ به نمایش خونین مشهور هستند و نشانه‌ی از نزدیک بودن زایمان است.
- درد شکم و کمر
ممکن است احساس کنید که گرفتگی‌های شدید مانند دوره قاعدگی، ناراحتی معده و یا فشار پایین شکم دارید. هم چنین ممکن است دردی در ناحیه کمر داشته باشید که به پاها می‌رسد. این درد در صورت تغییر وضعیت از بین نمی‌رود.
- شکستن آب
برای اکثر زنان، پس از شروع سایر علائم زایمان، غشاها احاطه کننده جنینی پاره می‌شوند و مایع آمنیوتیک نشت می‌کند و لزوماً همه محتویات کیسه جنینی را در یک فوران بزرگ از دست نخواهید داد. برای برخی از زنان، شکستن آب بیشتر شبیه چکه چکه شدن یک مایع است. شکستن کیسه آب در واقع یکی از نشانه‌های نهایی وضع حمل است که اکثر زنان تجربه می‌کنند و به طور طبیعی تنها در حدود ۱۵ درصد از زایمان‌ها یا کمتر اتفاق می‌افتد. بنابراین روی آن به عنوان نشانه قطعی وضع حمل حساب نکنید.
علائم قبل از زایمان
مراقب این علائم اولیه زایمان (که به عنوان علائم قبل از زایمان نیز شناخته می‌شود) باشید، که می‌تواند از یک ماه کامل یا بیشتر تا یک ساعت یا بیشتر قبل از شروع زایمان فعال رخ دهد.
- افتادن بچه (سبک شدن)
اگر برای اولین بار مادر می‌شوید، چند هفته قبل از شروع وضع حمل، انتظار داشته باشید که نوزادتان پایین بیاید و یا به داخل لگن شما بیاید (معمولاً حدود دو تا چهار هفته قبل از زایمان، اما ممکن است این زمان برای برخی بارداری‌ها متفاوت باشد). در زایمان‌های بعدی، این «سبک شدن، روشن شدن، افتادن بچه و یا قطره بچه» اغلب تا زمانی که شما واقعاً در حال زایمان نباشید اتفاق نمی‌افتد. جنین در حالتی قرار می‌گیرد که از سر متولد می‌شود (سفالیک)، در حالت ایده آل با سر پایین و پاها به سمت بالا باشد (و نه در حالت بریچ).
ممکن است احساس کنید که حتی بیشتر از آن چه تا به حال به سرویس بهداشتی رفته بودید، تکرر ادرار دارید درست مانند زمانی که در سه ماهه سوم بارداری بوده‌اید، زیرا سر کودک اکنون روی مثانه فشار می‌آورد. خبر خوب این است که بعد از این که جنین به پایین لگن نقل مکان می‌کند (قطره بچه یا سبک شدن) کمی فضای تنفس بیشتری به شما می‌دهد، زیرا کودک در حال دور شدن از ریه‌های شما است.
- دهانه رحم شروع به نرم و گشاد شدن می‌کند
دهانه رحم نیز در حال آماده شدن برای زایمان است. چند روز و یا چند هفته قبل از وضع حمل شروع به گشاد شدن (دیلاتاسیون) و نازک شدن (افاسمان) می‌کند. در معاینات هفتگی بارداری، پزشک شما ممکن است اتساع و پاکسازی را از طریق یک معاینه داخلی اندازه‌گیری و ردیابی کند. اما در بانوان مختلف، پیشرفت این فرایند متفاوت است، بنابراین اگر به آرامی اتساع می‌کنید یا هنوز اصلاً انجام نشده است، ناامید نشوید.
- گرفتگی و افزایش درد در ناحیه کمر
ممکن است با نزدیک شدن به وضع حمل کمی گرفتگی و درد در ناحیه کمر و کشاله ران خود احساس کنید، به خصوص اگر این اولین بارداری شما نباشد. عضلات و مفاصل شما در حال کشش و جابجایی هستند تا برای تولد آماده شوند.
- صاعقه فاق
درد شدید در ناحیه زیر شکم، رکتوم، واژن، لگن و پرینه که این درد شدید را ممکن است در برخی موارد دیگر نیز تجربه کنید اما در زمان نزدیک شدن به زایمان با افتادن بچه در لگن (پایین آمدن جنین به سمت پایین رحم) این درد را بیشتر تجربه خواهید کرد. که چون درد بسیار شدید و ناگهانی است به آن صاعقه فاق Lightning Crotch می‌گویند.
- احساس شل شدن مفاصل
در طول دوران بارداری، هورمون ریلکسین باعث شده است که رباط‌ها کمی شل شوند (هم چنین این هورمون مسئول حملات احتمالی شل شدن مفاصل ناشی در سه ماهه گذشته است). قبل از شروع زایمان، ممکن است متوجه شوید که مفاصل سرتاسر بدن کمی سفت‌تر و آرام‌تر هستند. این فقط راه طبیعت برای باز کردن لگن شما برای مسافر کوچولو است تا راه خود را به جهان جدید باز کند.
- اسهال
همان طور که ماهیچه‌های رحم در حال آماده شدن برای تولد هستند، سایر عضلات بدن از جمله عضلات راست روده نیز آرام می‌شوند و این می‌تواند منجر به اسهال قبل از زایمان شود. اگر چه اسهال قبل از زایمان آزاردهنده است، اما کاملاً طبیعی است. فقط مطمئن شوید که هیدراته بمانید و به یاد داشته باشید، این نشانه خوبی است.
- افزایش وزن متوقف می‌شود
افزایش وزن بارداری اغلب در پایان بارداری کاهش می‌یابد. برخی از مادران آینده حتی چند کیلوگرم وزن از دست می‌دهند. این طبیعی است و بر وزن تولد نوزاد تأثیری نخواهد داشت. جنین هنوز در حال رشد است، اما وزن شما به دلیل سطوح پایین مایع آمنیوتیک، استراحت بیشتر و شاید حتی افزایش فعالیت کاهش می‌یابد.
- خستگی و غریزه لانه سازی
یک دقیقه صبر کنید، این سه ماهه سوم است یا اول؟ بین مثانه فعال و خستگی مجدد، گاهی اوقات می‌توانید احساس کنید که در زمان به عقب سفر کرده‌اید. این شکم فوق العاده، همراه با مثانه فشرده و سایر اندام‌های شما، می‌تواند خواب راحت شبانه را در روزها و هفته‌های آخر بارداری دشوار کند. پس شکم خود را را جمع کنید و در صورت امکان، تا جایی که می‌توانید چرت بزنید. مگر این که احساس کنید برعکس فوق العاده خواب آلود هستید. برخی از مادران با نزدیک شدن به تولد نوزادشان انرژی زیادی دریافت می‌کنند (که به آن غریزه لانه سازی یا حس تو در تو گفته می‌شود) و نمی‌توانند در برابر اصرار قانع کننده برای تمیز کردن و سازماندهی هر چیزی که در چشم است مقاومت کنند. این نیز اشکالی ندارد، به شرطی که زیاده روی نکنید.
- احساس غرق شدن در احساسات
برخی از زنان گزارش می‌دهند که مدتی قبل از وضع حمل احساس می‌کنند احساسات شدیدی دارند. تغییر بزرگ در وضعیت عاطفی می‌تواند نشانه‌ای باشد که وضع حمل قریب الوقوع است. این می‌تواند به این معنی باشد که شما ناگهان احساس گریه می‌کنید یا بسیار پرحرف هستید و یا فقط می‌خواهید ساکت بنشینید و خیلی اجتماعی نباشید.
مراحل زایمان طبیعی
پس از شروع انقباضات زایمان، انقباضات دهانه رحم تغییر می‌کند، دهانه رحم شروع به باز شدن به طرفین می‌کند (اتساع) تا فضا برای عبور کودک از کانال تولد باز شود. کانال زایمان شامل موارد زیر است:
- لگن (قسمت استخوانی کانال زایمان)
- عضلات در لگن
- واژن (بخش نرم کانال زایمان)
لگن قیفی شکل است، بنابراین اندازه آن در سطوح مختلف لگن متفاوت است. این بدان معناست که نوزاد مجبور است در حین وضع حمل چرخش‌هایی انجام دهد تا سازگار شود و بتواند از لگن عبور کند. در هنگام زایمان، ماما پیشرفت زایمان را با معاینه شکم برای ارزیابی انقباضات بررسی می‌کند. با یک معاینه داخلی، ماما می‌تواند بررسی کند که دهانه رحم چقدر گشاد شده و سر نوزاد چگونه در کانال زایمان قرار گرفته است. متخصص زنان و زایمان یا ماما یک جدولی را پر می‌کند که به امتیاز بیشاپ معروف است و در آن پنج شاخص بررسی می‌شود که عبارت هست از: نرم شدن دهانه رحم (افاسمان)، گشاد شدن درهانه رحم (دیلاتاسیون)، میزان درگیری سر جنین با کانال زایمان (ایستگاه جنین یا انگاژمان)، موقعیت دهانه رحم و قوام دهانه رحم است و مجموع این شاخص‌ها عددی را به متخصص زایمان ارایه می‌دهد و نشان می‌دهد که چقدر به زمان زایمان نزدیک هستید.
فازهای وضع حمل
زایمان به سه مرحله تقسیم می‌شود: مرحله اول اتساع و فشار و هل دادن، مرحله دوم دفع (تولد) و مرحله سوم تحویل جفت. هر مرحله زایمان خود شامل سه بخش است.
- فاز اول: مرحله اول، اتساع (باز شدن) طولانی‌ترین مرحله زایمان است. ۱) فاز نهفته، ۲) فاز فعال، ۳) فاز انتقال را شامل می‌شود.
- فاز دوم: این مرحله اخراج (بیرون راندن جنین) ۳۰ الی ۶۰ دقیقه طول می‌کشد. ۱) فشار و هل دادن، ۲) تولد، ۳) کلمپ بند ناف.
- فاز سوم: تحویل جفت از چند دقیقه تا ۶۰ دقیقه طول می‌کشد. ۱) تولد جفت، ۲) مراقبت، ۳) تماس پوستی (تماس پوست به پوست مادر و نوزاد).
مدت زمان زایمان طبیعی
عوامل مختلفی بر مدت زمان وضع حمل تأثیر می‌گذارد:
- چه قبلاً زایمان کرده باشید یا نه، به دنیا آوردن اولین نوزاد معمولاً طولانی‌ترین زمان وضع حمل را می‌برد.
- دفعات و اثربخشی انقباضات شما بر مدت زمان زایمان تأثیر می‌گذارد. انقباضات منظم و موثر برای پیشرفت خوب بسیار مهم هستند. انقباضات نوزاد را به داخل لگن فشار می‌دهد و دهانه رحم (گردن رحم) باز می‌شود.
- زایمان فعال در مادران برای اولین زایمان ۴ تا ۱۶ ساعت طول می‌کشد. برای زنانی که قبلاً وضع حمل کرده‌اند، زایمان معمولاً ۲ تا ۱۱ ساعت طول می‌کشد. این از زنی به زن دیگر و از تولدی تا تولد متفاوت است.
مرحله اول زایمان – اتساع دهانه رحم
مرحله اول زایمان، «مرحله اتساع یا دیلاتاسیون» نامیده می‌شود. در این مرحله دهانه رحم (گردن رحم) باید به هر طرف کشیده شود و باز شود تا نوزاد به داخل لگن رفته و به دنیا بیاید. البته باز شدن دهانه رحم ابتدا با افاسمان یعنی نازک شدن دهانه رحم شروع می‌شود. دهانه رحم از حالت بسته به ۱۰ سانتی متر باز (کاملاً متسع) تغییر می‌کند. تا زمانی که دهانه رحم به طور کامل باز نشده باشد، نمی‌توان نوزاد را به دنیا آورد. با گشاد شدن دهانه رحم (دیلاتاسیون)، مقداری ترشحات خونی واژینال به وجود می‌آید که به «نمایش خونی» معروف است. این نشانه گشاد شدن دهانه رحم تحت تأثیر انقباضات و فشار سر نوزاد (انگاژمان) است. کیسه آب ممکن است در هر مرحله از زایمان بشکند، اما معمولاً این اتفاق در مرحله فعال زایمان در فاز اتساع رخ می‌دهد.
فاز نهفته – بخش اول زایمان
اولین بخش از مرحله اتساع، مرحله نهفته، طولانی‌ترین مرحله وضع حمل است. این مرحله از زمانی شروع می‌شود که انقباضات منظم با فاصله کمتر از ۱۰ دقیقه داشته باشید. انقباضات در ابتدا با فاصله زیادی از یکدیگر قرار می‌گیرند، اما به تدریج قدرت آنها افزایش می‌یابد و در فواصل کوتاه‌تری ایجاد می‌شوند. مقاله ردیابی انقباضات رحم برای زایمان را مطالعه بفرمایید تا بتوانید انقباضات زایمان را از انقباضات براکستون هیکس شناسایی کنید. هنگامی که دهانه رحم حدود ۴ الی ۵ سانتی‌متر گشاد شود، زایمان به فاز فعال منتقل می‌شود. انقباضات موثرتر می‌شوند و دهانه رحم سریع‌تر باز می‌شود.
فعالیت و استراحت
در مرحله اتساع و افاسمان، زائو باید بین فعالیت و استراحت جابجا شوند. حرکت و فعالیت مادر به جنین کمک می‌کند تا بچرخد و از لگن عبور کند (ایستگاه جنین). ماما به شما کمک می‌کند بین وضعیت استراحت راحت و فعال بودن جابجا شوید. در مرحله اتساع، یکی از وظایف اصلی ماما این است که به شما کمک کند موقعیت‌هایی را پیدا کنید که به عبور کودک از لگن و کانال زایمان کمک می‌کند. در این مرحله از وضع حمل، ماما از شما می‌خواهد که از نیروی گرانش استفاده کنید و در حالی که بدن خود را آرام می‌کنید به حرکت ادامه دهید. زایمان انرژی زیادی می‌گیرد. بنابراین، شما باید سطح انرژی بدن خود را با نوشیدن و خوردن وعده‌های غذایی سبک افزایش دهید.
نکاتی برای زایمان طبیعی
زایمان بدون دارو برای بسیاری از افراد باردار یک هدف قابل دستیابی و معقول است. به یاد داشته باشید، این انتخاب شماست و همیشه اجازه دارید در طول زایمان نظر خود را تغییر دهید. نکته کلیدی این است که ریسک و خطرات موجود را بشناسید و برای خودتان و جنین تان برنامه‌ریزی کنید. اگر می‌خواهید برای وضع حمل بدون دارو تلاش کنید، از این نکات «زایمان طبیعی» و از دانش متخصصان استفاده کنید که می‌تواند به شما کمک کند تجربه وضع حمل آرام‌تر و راحت‌تری داشته باشید.
چگونه دهانه رحم خود را برای زایمان به طور طبیعی آماده کنید؟
بدانید که چرا می‌خواهید وضع حمل بدون دارو داشته باشید و زایمان طبیعی برای شما به چه معناست. زایمان بدون هیچ مداخله‌ای یا وضع حمل فقط بدون داروی مسکن؟ آیا می‌خواهید مداخله را به دلیل عوارض جانبی احتمالی، تجربیات قبلی در محیط‌های پزشکی و یا احساس موفقیت شخصی محدود کنید؟ هر فردی دلیل متفاوتی برای آن دارد و یافتن دلیل به شما کمک می‌کند تا این نگرانی را برطرف کنید، صرف نظر از این که در وضع حمل شما چه اتفاقی می‌افتد. در زمان زایمان دهانه رحم نقش مهمی بازی می‌کند و دهانه رحم باید نرم و نازک شود (افاسمان) و با باز شدن دهانه رحم (دیلاتاسیون) سر نوزاد در کانال زایمان دیده می‌شود (انگاژمان). مجموعه این فرایندها به رسیدن دهانه رحم معروف است. مقاله نحوه بررسی گشاد شدن دهانه رحم (دیلاتاسیون) و نزدیک شدن به موعد زایمان را مطالعه بفرمایید تا به شما کمک کند که بدانید چقدر به زمان زایمان نزدیک هستید تا بتوانید برنامه ریزی انجام دهید.
در یک کلاس جامع زایمان شرکت کنید
اگر نمی‌دانید چگونه برای «تولد طبیعی» آماده شوید. با دریافت یک آموزش قوی قبل از تولد با شرکت در کلاس‌هایی آمادگی برای زایمان شروع کنید که شامل نحوه عملکرد وضع حمل و هم چنین تکنیک‌های طبیعی مدیریت درد زایمان مانند تنفس، خود هیپنوتیزمی و آرامش است. پوزیشن‌های موقعیت‌های مناسب برای زایمان را یاد بگیرید. برخی از تکنیک‌های محبوب عبارت هستند از لاماز، روش برادلی، Hypnobirthing و Hypnobabies. در مقاله رازهای زایمان راحت این موارد توضیح داده شده‌اند.
یک برنامه تولد ایجاد کنید
هنگامی که ایده‌ای از تجربه وضع حمل ایده آل خود دارید، گام هوشمندانه بعدی ایجاد یک برنامه زایمان است که به جزئیات آن چه می‌خواهید قبل، حین و بعد از وضع حمل اتفاق بیفتد، می‌پردازد. در کنار ترجیحات عمومی، مانند افرادی که دوست دارید در طول زایمان در اتاق بیمارستان باشید، محیط فیزیکی چگونه باید باشد و برنامه‌های تغذیه، برنامه «تولد طبیعی» شما ممکن است شامل ترجیحات اضافی مانند موارد زیر باشد:
- بدون دارو
- حرکت آزاد در محیط زایمان
- پاره شدن کیسه آب به طور طبیعی
- نظارت متناوب
- وضع حمل بدون اپیزیوتومی
- ترجیحات برای داروهای کودک
- تماس پوستی بدون حمام برای کودک (حفظ ورنیکس)
- بدون تزریق IV
- بدون جاروب غشا (آمینوتومی)
- پیتوسین فقط در صورت لزوم
نحوه مواجهه با انقباضات وضع حمل را یاد بگیرید
یکی از رازهای زایمان بدون دارو این است که چگونه می‌توانیم در پاسخ به درد آرام بگیریم. وقتی از انقباضات می‌ترسید، واکنش بدن شما، به سفت شدن و انقباض بیشتر عضلات منتهی می‌شود، که باعث تشدید ناراحتی می‌شود. ترس و استرس تنش را افزایش می‌دهد که در نتیجه درد و ناراحتی را افزایش می‌دهد. زمانی که شما تنش دارید، برخی از ماهیچه‌ها سفت می‌شوند و سعی می‌کنند کودک را در خود نگه دارند، در حالی که ماهیچه‌های رحم سفت می‌شوند تا کودک را بیرون برانند. ماهیچه‌ها با هم می‌جنگند و این باعث می‌شود که انقباضات رحم برای خروج جنین طولانی‌تر و دردناک‌تر شود.
هنگام وضع حمل چه انتظاری دارید.
اگر بتوانید در مواجهه با انقباضات شدید تا حدودی آرام بمانید، مقاومت کمتری در برابر باز شدن دهانه رحم برای بیرون آمدن کودک خواهید داشت. یکی از ترفندهایی که باید امتحان کنید، تمرینی به نام The Grip در طول بارداری است. تمرین گریپ انقباضات را شبیه‌سازی می‌کند و به شما امکان می‌دهد آستانه درد خود را بالا ببرید. برای تمرین The Grip، به پهلو دراز بکشید و یک بالش بین زانوهایتان قرار دهید و اگر در سه ماهه سوم بارداری هستید،یک بالش نیز زیر شکمتان قرار دهید. از شریک زندگی خود بخواهید به مدت یک دقیقه فشار ثابتی به عضله بین گردن و شانه شما وارد کند. روی شل کردن عضله در هنگام ماساژ تمرکز کنید، صبر کنید تا فشار ماساژ بسیار قوی شود قبل از این که کاهش فشار ماساژ رخ دهد عضلات را شل کنید. ایده این است که به جای سفت کردن عضلات در پاسخ به درد، به آرام کردن عضلات خود عادت کنید. هم چنین می‌توانید فضای بین شست و انگشت اشاره یا یک ناحیه حساس‌تر مانند تاندون آشیل در پشت مچ پا را امتحان کنید. علاوه بر این، می‌توانید سایر تکنیک‌های آرامش بخشی را با پزشک یا دولا خود در میان بگذارید.
موقعیت‌های مناسب زایمان طبیعی را تمرین کنید
بر خلاف آن چه در بیشتر صحنه‌های وضع حمل فیلم می‌بینید، برای بچه‌دار شدن لازم نیست روی تخت بیمارستان دراز بکشید. در واقع، بسیاری از افراد تمایل بیشتری به اسکات در حین زایمان دارند. چمباتمه زدن (اسکوات یا اسکات) لگن را باز می‌کند و به نوزاد کمک می‌کند تا در موقعیت ایده‌آل زایمان قرار گیرد (سر پایین، صورت به پشت، چانه جمع شده). اگر تمرین کرده باشید، این موقعیت بسیار مؤثر است.
به طور کلی تمرین چمباتمه زدن در طول بارداری بی‌خطر است و هیچ مدرکی وجود ندارد که اسکات بتواند باعث وضع حمل شود. اگر پزشک به شما می‌گوید که کودک در سه ماهه آخر در مکان مناسبی قرار ندارد، سعی کنید تا جایی که ممکن است زانو بزنید، به صورت چهارزانو بنشینید یا روی یک توپ ورزشی (توپ یوگا) بنشینید و یا یک در محکم و استوار را برای تکیه گاه انتخاب کنید، درب را باز کنید، دستگیره‌های در را در دو طرف نگه دارید و به مدت یک یا دو دقیقه با زانوهای خود به حالت اسکات بنشینید. با استفاده از دستگیره‌های در، خود را به سمت بالا بکشید.
سخن آخر
به یاد داشته باشید که حتی با بهترین و دقیق ترین برنامه ریزی‌ها باز هم امکان تغییر برنامه زایمان به علت شرایط موجود وجود خواهد شد پس به خودتان نگرانی راه ندهید و انعطاف پذیر باشید. حرکت کردن، خندیدن و استفاده از موقعیت‌های مختلف به شما کمک می‌کند تا بهتر بتوانید زایمان خود را مدیریت کنید.