کاردیومیوپاتی حوالی زایمان (PPCM) که به عنوان کاردیومیوپاتی پس از زایمان نیز شناخته می‌شود، یک بیماری قلبی نادر است که می‌تواند در مراحل بعدی بارداری یا در هفته‌ها تا ماه‌های بعد از بارداری رخ دهد. «کاردیومیوپاتی» اصطلاحی برای ضعف عضله قلب است. عضله ضعیف قلب، عملکرد قلب را مختل می‌کند و اغلب منجر به نارسایی قلبی می‌شود.
کاردیومیوپاتی حوالی زایمان در حدود یک مورد از هر ۱۰۰۰ تا ۴۰۰۰ زایمان رخ می‌دهد. برخی از علائم مشابه علائمی هستند که ممکن است در بارداری مشاهده کنید، مانند تنگی نفس، خستگی و تورم پا.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کاردیومیوپاتی حین زایمان، علائم، مدیریت و چشم انداز آن، با پینو بیبی همراه باشید و ادامه مطلب را بخوانید.
کاردیومیوپاتی حوالی زایمان چه نوع عارضه‌ای است؟
کاردیومیوپاتی حین زایمان یک نارسایی قلبی غیرقابل توضیح است که در اواخر بارداری یا در سال بعد از بارداری رخ می‌دهد. در کاردیومیوپاتی حوالی زایمان، قلب اغلب بزرگ می‌شود و عملکرد پمپاژ حفره اصلی قلب (بطن چپ) مختل می‌شود. این منجر به علائم نارسایی قلبی مانند تنگی نفس و تورم می‌شود.
معمولاً بطن چپ با هر ضربان قلب بیش از نیمی از خون درون خود را پمپاژ می‌کند. این اندازه گیری به نام کسر جهشی (EF) شناخته می‌شود و EF طبیعی حدود ۵۵ درصد یا بالاتر است. با این حال، در PPCM، کاهش EF (کمتر از ۴۵ درصد) با ضعیف شدن بطن چپ وجود دارد. کاردیومیوپاتی حوالی زایمان هم چنین به عنوان نارسایی سیستولیک قلب یا نارسایی قلبی با کسر جهشی کاهش یافته (HFrEF) نیز شناخته می‌شود.
کاردیومیوپاتی حوالی زایمان معمولاً در اواخر بارداری یا اندکی پس از آن رخ می‌دهد، اما در هر زمانی در طول سال بعد از بارداری قابل تشخیص است. در برخی از موارد کاردیومیوپاتی حوالی زایمان، با گذشت زمان و داروها می‌توان عملکرد عضله قلب را بهبود بخشید و به طور کامل بهبود یافت.
چه چیزی باعث کاردیومیوپاتی حوالی زایمان می‌شود؟
علت دقیق کاردیومیوپاتی حین زایمان هنوز در دست بررسی است. مطالعات نقش ژنتیک، التهاب و پاسخ ایمنی غیرطبیعی را در دوران بارداری نشان داده‌اند. یک نظریه شامل تجزیه هورمون پرولاکتین (که تولید شیر مادر را در طول و بعد از بارداری تحریک می‌کند) به یک قطعه سمی برای قلب است.
این نظریه ممکن است توضیح دهد که چگونه درمان‌هایی که از بروموکریپتین استفاده می‌کنند، دارویی که سطح پرولاکتین را کاهش می‌دهد، در کاردیومیوپاتی‌حوالی زایمان مفید است.
چه کسانی در معرض خطر کاردیومیوپاتی حین زایمان هستند؟
عوامل زیر خطر ابتلا به کاردیومیوپاتی حین زایمان را افزایش می‌دهند:
- سن بالای ۳۰ سال
- سابقه پره اکلامپسی، یک اختلال فشار خون در دوران بارداری
- سابقه فشار خون بالا قبل از بارداری
- سیگار کشیدن
- سابقه خانوادگی کاردیومیوپاتی حین زایمان
- دیابت
داشتن کاردیومیوپاتی حین زایمان با بارداری قبلی، خطر را به شدت افزایش می‌دهد، به خصوص اگر عملکرد بطن چپ به طور کامل بهبود نیافته باشد.
علائم کاردیومیوپاتی حین زایمان چیست؟
برخی از علائم PPCM می‌توانند علائمی را که معمولاً در اواخر بارداری مشاهده می‌شوند، تقلید کنند. مهم است که در مورد علائم جدید یا در حال تغییر با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی و پزشک خود صحبت کنید.
علائم کاردیومیوپاتی حین زایمان مشابه علائم سایر انواع نارسایی قلبی است و عبارت هستند از:
- تنگی نفس
- دشواری در تنفس هنگام دراز کشیدن، نیاز به قرار دادن سر بر روی بالش برای تنفس راحت و بیدار شدن در شب با تنگی نفس
- تورم در مچ و ساق پاها، شکم
- افزایش وزن ناگهانی
- خستگی
- تپش قلب
چگونه کاردیومیوپاتی حین زایمان تشخیص داده می‌شود؟
تشخیص کاردیومیوپاتی حین زایمان اغلب به تأخیر می‌افتد زیرا برخی از علائم مشابه علائمی است که اغلب در بارداری مشاهده می‌شود، مانند تنگی نفس و تورم پا. هنگامی که پزشک به کاردیومیوپاتی حین زایمان مشکوک می‌شود، سونوگرافی قلب که به عنوان اکوکاردیوگرام شناخته می‌شود و اطلاعاتی در مورد ساختار و عملکرد قلب ارائه می‌دهد را تجویز می‌کند.
اکوکاردیوگرام می‌تواند قلب متسع را نشان دهد و کسر جهشی را محاسبه کند. هم چنین می‌تواند سرنخ‌هایی در مورد علت کاردیومیوپاتی ارائه دهد. هنگامی که هیچ علت دیگری شناسایی نشد و بیماری در بازه زمانی مناسب مربوط به بارداری تشخیص داده شد، کاردیومیوپاتی حین زایمان تشخیص داده می‌شود.
سایر آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تست‌های آزمایشگاهی برای عملکرد کلیه، الکترولیت‌ها و پروتئین‌های قلب (بیومارکرهای قلبی)
- الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG)
- رادیوگرافی قفسه سینه در برخی موارد برای ارزیابی مایع در ریه‌ها
- سایر آزمایشات تصویربرداری قلب برای جستجوی علل دیگر نارسایی قلبی
گزینه‌های درمانی برای کاردیومیوپاتی حوالی زایمان چیست؟
درمان کاردیومیوپاتی حوالی زایمان شامل داروها و در برخی موارد دستگاه‌های پزشکی ویژه برای حمایت از قلب است. اگر احتباس مایعات را تجربه می‌کنید، ممکن است به شما توصیه شود که مصرف نمک را محدود کنید.
هنگامی که کاردیومیوپاتی حین زایمان در دوران بارداری رخ می‌دهد، ممکن است زایمان زودرس لازم باشد. یک متخصص قلب و عروق و متخصص زنان و زایمان (ob-gyn؛ متخصصی که بسیاری از جنبه‌های سلامت باروری زنان را مدیریت می‌کند، از جمله بارداری و زایمان) با هم همکاری می‌کنند تا خطرات و مزایای آن را برای شما و کودکتان تعیین کنند و توصیه‌هایی را برای یک فرد ارائه کنند.
ضروری است که از نزدیک با یک متخصص قلب در تماس باشید که بتواند داروهای قلب شما را تجویز کند و عملکرد قلب شما را در طول زمان کنترل کند.
داروها
داروهای مورد استفاده در کاردیومیوپاتی حین زایمان و سایر انواع نارسایی قلبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- دیورتیک‌ها
- مسدود کننده‌های بتا
- مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) یا مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین (ARBs) (ممکن است بعد از بارداری تجویز شوند اما در دوران بارداری به دلیل خطر آسیب به جنین تجویز نمی‌شود)
- آنتاگونیست‌های آلدوسترون
- داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده خون)
در برخی از مطالعات، بروموکریپتین برای بهبود نتایج کاردیومیوپاتی حین زایمان نشان داده شده است. با این حال، تحقیقات علمی در مورد اثربخشی آن شواهد نامشخصی را ارائه کرده است.
پیامدها بر سلامت باروری و تغذیه با شیر مادر
توجه دقیق به داروها در دوران بارداری و شیردهی برای به حداقل رساندن خطر برای جنین یا نوزاد در حال رشد انجام می‌شود. شواهد متناقضی وجود دارد که آیا شیردهی در افراد مبتلا به کاردیومیوپاتی حین زایمان بی‌خطر است یا خیر.
برخی دستورالعمل‌ها شیردهی را توصیه می‌کنند، اما برخی دیگر از مطالعات این توصیه را تایید نکردند. علاوه بر این، اگر بانوی قصد پیشگیری از بارداری را داشته باشد، انتخاب روش پیشگیری از بارداری همواره تحت تأثیر کاردیومیوپاتی حین زایمان است زیرا برخی از داروهای ضد بارداری هورمونی ممکن است برای شرایط بیمار مناسب نباشند و توصیه نمی‌شوند.
استفاده از دستگاه‌های قلبی برای کنترل و مدیریت کاردیومیوپاتی حین زایمان
در موارد شدید کاردیومیوپاتی حین زایمان که شامل شوک کاردیوژنیک است، ممکن است به دستگاه‌های حمایتی موقت گردش خون نیاز باشد. این دستگاه‌ها به قلب ضعیف در پمپاژ خون به بدن شما کمک می‌کنند. هنگامی که خطر آریتمی (ریتم غیرطبیعی قلب یا ضربان قلب) افزایش می‌یابد، مانند کسانی که قلبشان علیرغم استفاده از داروها برای مدتی ضعیف باقی می‌ماند، ممکن است دفیبریلاتور کاردیوورتر (ICD) قابل کاشت توصیه شود.
عوارض کاردیومیوپاتی حین زایمان
کاردیومیوپاتی حوالی زایمان می‌تواند از نظر شدت، با تأثیر کمی بر عملکرد قلب و علائم خفیف، تا شدید، همراه با شوک قلبی (شرایط تهدیدکننده زندگی که در آن قلب نمی‌تواند خون و اکسیژن کافی را به مغز و سایر اندام‌ها پمپاژ کند) و مرگ متغیر باشد. عوارض می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- شوک قلبی
- لخته شدن خون
- آریتمی‌ها
- سکته
- مرگ
چشم انداز بلند مدت در خصوص افراد مبتلا به کاردیومیوپاتی حین زایمان
پیش آگهی کاردیومیوپاتی حین زایمان بسیار متفاوت است. مطالعات بهبود عملکرد قلب را در ۷۵ درصد موارد نشان داده است. کسانی که در اواخر بازه زمانی تشخیص داده می‌شوند و دارای کاردیومیوپاتی حین زایمان شدیدتر هستند، کمتر احتمال دارد که بهبودی کامل عملکرد قلب را تجربه کنند.
نکته مهم این است که کاردیومیوپاتی حین زایمان می‌تواند با بارداری‌های بعدی عود یا بدتر شود. اگر کاردیومیوپاتی حین زایمان داشته‌اید، از متخصص قلب خود در مورد خطرات و مزایای باردار شدن مجدد سوال کنید. اگر باردار می‌شوید، توصیه می‌شود در حین و بعد از بارداری نظارت دقیق داشته باشید.
چگونه از کاردیومیوپاتی حین زایمان جلوگیری کنیم؟
ممکن است جلوگیری از PPCM ممکن نباشد، با این حال، راه‌هایی برای کمک به حفظ یک قلب قوی به طور کلی وجود دارد. این موارد عبارت هستند از:
- سیگار را ترک کنید و از قرار گرفتن در معرض دود دست دوم سیگار خودداری کنید.
- اجتناب از مصرف الکل (به ویژه در دوران بارداری) خارج از دوران بارداری الکل را محدود کنید.
- ورزش بدنی منظم داشته باشید.
- از یک رژیم غذایی سالم برای قلب استفاده کنید.
برای کسانی که قبلاً کاردیومیوپاتی حین زایمان داشته‌اند، به خصوص اگر عملکرد قلب بهبود نیافته است، برنامه ریزی برای جلوگیری از بارداری غیر منتظره توصیه می‌شود.
سخن آخر
کاردیومیوپاتی حوالی زایمان شکل نادر اما بالقوه شدید نارسایی قلبی است که می‌تواند زنان را در اواخر بارداری یا سال بعد از زایمان تحت تاثیر قرار دهد. علائم ممکن است شبیه برخی از علائم بارداری باشد، مانند تنگی نفس و تورم مچ پا. در موارد شدید، شوک قلبی ممکن است رخ دهد.
درمان شامل داروها می‌شود و گاهی اوقات به دستگاه‌های قلبی نیاز است. تیمی متشکل از متخصصان قلب و متخصص زنان و زایمان می‌توانند یک برنامه درمانی فردی تهیه کنند و در مورد خطرات بارداری آینده برای فرد بیمار توضیحات کافی را ارائه کنند.