پرولاکتین یک هورمون مهم در بدن است که توسط غده هیپوفیز ترشح می‌شود و در بسیاری از فرآیندهای بدنی نقش مهمی دارد. این هورمون در دوران بارداری برای تغذیه جنین و تولید شیر در دوران شیردهی مادر نقش اساسی دارد. همچنین پرولاکتین تاثیراتی بر روی سیستم ایمنی، استخوان‌ها، مغز و سلول‌های بدن دارد. از آنجایی که پرولاکتین در بسیاری از فرآیندهای بدنی نقش دارد، اختلال در سطح این هورمون می‌تواند باعث بروز بیماری‌هایی شود. در این مقاله ما به بررسی نقش پرولاکتین در بدن و تاثیر آن بر روی سلامتی انسان خواهیم پرداخت.
هورمون پرولاکتین چیست
هورمون پرولاکتین یا PRL، یک هورمون پروتئینی است که توسط غده پیشانی (pituitary gland) ترشح می‌شود. این هورمون در مردان و زنان نقش مهمی در تنظیم عملکرد سیستم تناسلی دارد و همچنین در سایر عملکردهای بدنی مانند تنظیم سطح استروژن و پروژسترون، تنظیم رشد و تکامل پستان، تنظیم سطح گلوکز خون و غیره نقش دارد. در زنان، پرولاکتین عملکرد اصلی خود را در تنظیم شیردهی پس از زایمان دارد و در مردان نیز در تنظیم سطح هورمون تستوسترون نقش دارد. افزایش نامتعادل این هورمون می‌تواند باعث بروز اختلالات هورمونی و نارسایی تولید شیر در زنان شود.
عملکرد هورمون پرولاکتین در زنان
هورمون پرولاکتین در زنان به طور اصلی برای تنظیم شیردهی پس از زایمان مؤثر است. در حالت طبیعی، سطح پرولاکتین پس از زایمان افزایش می‌یابد تا به تولید شیر توسط پستان کمک کند. بعد از آن، در صورتی که شیردهی به درستی انجام شود، سطح پرولاکتین به مرور کاهش می‌یابد.
عملکرد هورمون پرولاکتین در زنان شامل موارد زیر است:
تنظیم شیردهی: در زمان بارداری، سطح هورمون پرولاکتین در بدن زن افزایش می‌یابد تا شیردهی پس از زایمان تنظیم شود. این هورمون با ایجاد تحریک در سلول‌های پستانی، باعث تولید و ترشح شیر از پستان می‌شود.
تنظیم سطح هورمون‌های تناسلی: پرولاکتین در تنظیم سطح استروژن و پروژسترون نقش دارد. افزایش سطح هورمون پرولاکتین می‌تواند باعث کاهش سطح استروژن و پروژسترون در بدن زن شود، که در نتیجه می‌تواند به بروز نارسایی تخمدان و اختلالات پریودیک در زنان منجر شود.
تنظیم سیستم ایمنی بدن: پرولاکتین نقشی در تنظیم سیستم ایمنی بدن دارد و می‌تواند باعث افزایش سطح لنفوسیت‌ها در بدن شود. همچنین، این هورمون باعث افزایش تولید ماده‌ای به نام لاکتوفرین می‌شود که در تقویت سیستم ایمنی بدن نقش دارد.
تنظیم رشد و تکامل پستان: پرولاکتین باعث رشد و تکامل بافت پستانی در زنان می‌شود. افزایش سطح این هورمون در بدن زنان ممکن است باعث افزایش حجم پستان و درد پستان شود.
تأثیر بر روی رویش مو: پرولاکتین نیز می‌تواند تأثیری بر روی رویش موها در بدن زنان داشته باشد. به عنوان مثال، افزایش سطح این هورمون می‌تواند باعث ریزش موها و کمبود مو در بدن زنان شود.
مثالی برای آشنایی با نحوه عملکرد پرولاکتین، فرض کنید یک زن باردار شده است و پس از زایمان، شیردهی را شروع می‌کند. در این موقعیت، سطح پرولاکتین در بدن او بالا می‌رود و این به پستان او کمک می‌کند تا شیر تولید کند. در صورتی که شیردهی به درستی انجام شود، سطح پرولاکتین به مرور زمان کاهش می‌یابد و در صورت نیاز به تولید شیر بیشتر، سطح پرولاکتین دوباره افزایش می‌یابد. در مواردی که سطح پرولاکتین بیش از حد افزایش یابد، ممکن است اختلالاتی در دوره پریودی زن و یا کاهش شیردهی پس از زایمان رخ دهد.
دیگر عملکرد های هورمون پرولاکتین
پرولاکتین یک هورمون پروتئینی است که در هر دو جنس، زن و مرد، توسط غده هیپوفیز ترشح می‌شود. این هورمون در تنظیم عملکرد بسیاری از اعضای بدن نقش دارد. برخی از عملکردهای کلی پرولاکتین در بدن عبارتند از:
- تنظیم تولید شیر در زنان: پرولاکتین در زنان بعد از زایمان برای تنظیم تولید و تخلیه شیر از پستان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- تنظیم تولید هورمون‌های جنسی: پرولاکتین در مردان و زنان نقش مهمی در تنظیم سطح هورمون‌های جنسی مانند تستوسترون و استروژن دارد.
- تنظیم عملکرد سیستم ایمنی: این هورمون در تنظیم عملکرد سیستم ایمنی بدن نقش دارد و افزایش سطح آن ممکن است در درمان بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید و اسکلرودرما مفید باشد.
- تنظیم میزان نمک در بدن: پرولاکتین در تنظیم میزان نمک در بدن نقش دارد و کاهش سطح آن ممکن است در درمان بیماری‌هایی مانند فشار خون بالا مفید باشد.
- تنظیم شدت درد: پرولاکتین در تنظیم شدت درد نقش دارد و افزایش سطح آن ممکن است در درمان درد‌های مزمن مفید باشد.
- تنظیم تولید و ترشح هورمون رشد: این هورمون نقشی اساسی در تنظیم تولید و ترشح هورمون رشد دارد.
- تنظیم ترشح آب و الکترولیت‌ها: پرولاکتین نقشی در تنظیم ترشح آب و الکترولیت‌ها در بدن دارد و می‌تواند در درمان بیماری‌هایی مانند دیابت و بیماری‌های کلیوی مفید باشد.
- تنظیم میزان قند خون: پرولاکتین می‌تواند در تنظیم میزان قند خون نقش داشته باشد و افزایش سطح آن ممکن است در کنترل دیابت مفید باشد.
- تنظیم فعالیت سیستم عصبی مرکزی: پرولاکتین می‌تواند در تنظیم فعالیت سیستم عصبی مرکزی نقش داشته باشد و در درمان بیماری‌های مانند افسردگی و اضطراب مفید باشد.
- تنظیم ترشح ملانین: پرولاکتین در تنظیم ترشح ملانین که باعث تغییر رنگ پوست می‌شود نیز نقش دارد.
در مجموع می‌توان گفت، افزایش سطح پرولاکتین می‌تواند در برخی شرایط بیماری‌زا و اختلالاتی مانند پرولاکتین بالا، پروالکتینوم، ناباروری، عدم تناسب قد و وزن و بیماری‌های خودایمنی مانند بیماری هاشیموتو و آرتریت روماتوئید مشاهده شود. در این شرایط، معمولاً نیاز به درمان دارویی و یا جراحی برای کاهش سطح پرولاکتین و بهبود وضعیت بیماری است.
علت بالا بودن هورمون پرولاکتین
در صورتی که سطح پرولاکتین بیش از حد بالا باشد، علت آن باید تعیین شود. برخی از علل افزایش سطح پرولاکتین شامل موارد زیر است:
تومور پیوندی: توموری در غده هیپوفیز که باعث افزایش تولید پرولاکتین می‌شود.
تنظیم نامناسب هورمون‌های تناسلی: کاهش سطح هورمون‌های تناسلی ممکن است باعث افزایش سطح پرولاکتین شود.
مصرف بعضی داروها: برخی از داروها مانند آنتی‌دپرسانت‌ها و ضد تشنج‌ها ممکن است باعث افزایش سطح پرولاکتین شوند.
استرس و اضطراب: استرس و اضطراب ناشی از کار های روزمره امکان افزایش سطح پرولاکتین شوند.
جراحی در ناحیه مغز و هیپوفیز: جراحی در ناحیه مغز و هیپوفیز ممکن است باعث آسیب به غده هیپوفیز شده و باعث افزایش سطح پرولاکتین شود.
برای درمان بالا بودن سطح پرولاکتین، علت اصلی باید تعیین شود. در صورت وجود تومور پیوندی، ممکن است نیاز به جراحی برای تخلیه تومور و کاهش سطح پرولاکتین باشد. برای درمان سایر علل نیز ممکن است نیاز به داروهای خاصی باشد که توسط پزشک تجویز می‌شود.
چگونه سطح پرولاکتین را در حالت نرمال نگه داریم
برای نگه داشتن سطح پرولاکتین در حالت نرمال، اصولاً نیاز به تدابیری خاص نیست، زیرا سطح پرولاکتین در بدن در شرایط عادی به طور خودکار توسط سیستم هورمونی بدن کنترل می‌شود. اما برای حفظ سلامتی عمومی بدن و پیشگیری از بروز بیماری‌های مرتبط با پرولاکتین، می‌توان از روش‌های زیر استفاده کرد:
۱- رژیم غذایی سالم: تغذیه سالم و متنوع، مصرف مواد غذایی پرانرژی، فرآورده‌های گندیده و چرب، مصرف الکل و دخانیات و مصرف قهوه و چای قوی، به کاهش سطح پرولاکتین و حفظ سلامت عمومی بدن کمک می‌کند.
۲- ورزش منظم: فعالیت‌های ورزشی منظم، به خصوص فعالیت‌هایی که شدت متوسط دارند مانند پیاده‌روی، شنا و دوچرخه‌سواری، به کاهش سطح پرولاکتین و تنظیم سیستم هورمونی کمک می‌کنند.
۳- کاهش استرس: استرس مزمن می‌تواند سطح پرولاکتین را افزایش دهد. بنابراین، استفاده از روش‌های مختلف کاهش استرس مانند ماساژ، یوگا، تمرین تنفسی و تکنیک‌های تمرین ذهنی مثل مدیتیشن می‌تواند به کاهش سطح پرولاکتین و بهبود سلامت عمومی بدن کمک کند.
۴- مدیریت بیماری‌های مزمن: بیماری‌هایی مانند بیماری‌های قلبی، فشار خون بالا و دیابت، می‌توانند سطح پرولاکتین را افزایش دهند. بنابراین، برای کاهش سطح پرولاکتین لازم است این بیماری‌ها را مدیریت کرد و به رعایت رژیم درمانی و مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک پایبندی کرد.
۵- درمان بیماری‌های مرتبط با پرولاکتین: در برخی موارد، افزایش سطح پرولاکتین ممکن است ناشی از بیماری‌های مرتبط با آن باشد مانند تومورهای هیپوفیزی. در این صورت، برای کاهش سطح پرولاکتین لازم است ابتدا بیماری را تشخیص داده و سپس با رعایت رژیم درمانی و مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک، بیماری را کنترل کرد.
نشانه های بالا بودن هورمون پرولاکتین در بدن
نشانه‌های بالا بودن هورمون پرولاکتین در بدن مردان و زنان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
عدم تناسب قد و وزن: افزایش سطح پرولاکتین ممکن است باعث افزایش وزن و کاهش قد شود.
بیماری‌های تناسلی: بالا بودن سطح پرولاکتین می‌تواند باعث عدم تولید هورمون‌های تناسلی و عدم قدرت جنسی در زنان و مردان شود. در زنان، ممکن است باعث ناباروری و عدم قابلیت باروری شود.
- تغییرات در پریود و بیماری‌های پستان زنان و بروز بیماری‌های پستان شود.
- سردرد و درد سینه
- کاهش قدرت جنسی و عدم توانایی در انجام فعالیت جنسی
- تغییرات در رفتار و خلق و خو
- اضطراب و افسردگی
با این حال، برای تشخیص دقیق باید با پزشک مشاوره کرد و آزمایش خون برای اندازه‌گیری سطح پرولاکتین انجام داد.
دلایل پایین بودن سطح هورمون پرولاکتین
دلایل پایین بودن سطح هورمون پرولاکتین در بدن مردان و زنان می‌تواند به شرح زیر باشد:
تنظیم خودبخود سطح هورمون پرولاکتین: در برخی موارد، بدن به دلیل تنظیم خودبخود سطح هورمون پرولاکتین در بدن را کاهش می‌دهد. این ممکن است در مواردی مانند بارداری، شیردهی و در مردان بعد از رابطه جنسی اتفاق بیفتد.
استفاده از برخی داروها: برخی داروها می‌توانند باعث کاهش سطح هورمون پرولاکتین در بدن شوند. به‌عنوان مثال، داروهای ضدافسردگی مانند سرترالین و فلوکستین، داروهای ضدبارداری مانند پروژسترون و کلومیفن، و داروهایی که برای درمان بیماری پارکینسون استفاده می‌شوند، ممکن است باعث کاهش سطح هورمون پرولاکتین در بدن شوند.
عدم تولید درست هورمون پرولاکتین: در برخی موارد، بیماری‌هایی مانند تومورهای هیپوفیز، عدم تولید هورمون پرولاکتین را در بدن مانع می‌کنند.
عوارض جراحی: در برخی موارد، عوارض جراحی روی هیپوفیز مانند اختلالاتی در سیستم عصبی می‌توانند باعث کاهش سطح هورمون پرولاکتین در بدن شوند.
پایین بودن سطح هورمون پرولاکتین در بدن زنان و مردان ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد، که برخی از آنها عبارتند از: اختلال در عملکرد هیپوتالاموس: هیپوتالاموس مسئول تنظیم سطح پرولاکتین در بدن است. اختلال در عملکرد این منطقه ممکن است باعث کاهش سطح پرولاکتین در بدن شود.
اختلال در عملکرد غده هیپوفیز: هورمون پرولاکتین توسط غده هیپوفیز ترشح می شود. اختلال در عملکرد این غده ممکن است باعث کاهش سطح پرولاکتین در بدن شود.
تومور هیپوفیزی: تومور های خوش‌خیم یا بدخیم در منطقه هیپوفیز ممکن است باعث افزایش ترشح هورمون پرولاکتین شوند. اگر تومور بدخیم باشد، ممکن است سرطان پستان و یا سایر بیماری های مرتبط با هورمون پرولاکتین را نیز به دنبال داشته باشد. استفاده از برخی داروها: برخی داروها مانند داروهای ضد تشنج، ضد روان پریشی، بیماری های قلبی و عروقی، و بیماری های شدید مزمن ممکن است باعث کاهش سطح هورمون پرولاکتین در بدن شوند.
بارداری: در دوران بارداری، سطح هورمون پرولاکتین در بدن زنان افزایش می یابد. اگر سطح این هورمون در دوران بارداری کاهش یابد، ممکن است به علت اختلال در عملکرد غده هیپوفیز یا تومور هیپوفیزی باشد. تنبلی تخمدان: کاهش سطح هورمون پرولاکتین در بدن زنان می تواند با تنبلی تخمدان وعدم تولید اسپرم در مردان همراه باشد.
استفاده از داروهای مصنوعی پرولاکتین: در برخی موارد، مانند درمان بیش فعالی غده تیروئید، داروهای مصنوعی پرولاکتین به بیماران تجویز می شود. در این حالت، سطح پرولاکتین در بدن افزایش می یابد.
تنظیم نامناسب هورمونی: در برخی موارد، تنظیم نامناسب سطح هورمونی می تواند باعث کاهش سطح پرولاکتین در بدن شود. به عنوان مثال، تجویز مصنوعی هورمون رشد در مواردی که نیاز به آن وجود ندارد، می‌تواند باعث کاهش سطح پرولاکتین در بدن شود.
استرس: استرس ممکن است باعث کاهش سطح پرولاکتین در بدن شود. این موضوع در برخی موارد ممکن است به عنوان علت پایین بودن سطح پرولاکتین در بدن مشاهده شود.
اختلالات خاص در کلیه و کبد: برخی از اختلالات کبدی و کلیوی مانند سیروز کبدی و اختلالات کلیه می‌توانند به کاهش سطح پرولاکتین در بدن منجر شوند.
در صورت مشاهده هرگونه علائم نامطلوب در بدن خود، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک شما می تواند با استفاده از تست ها و مطالعه تاریخچه پزشکی شما، دلیل بالا یا پایین بودن سطح پرولاکتین را تشخیص دهد و درمان مناسب را برای شما تجویز کند.
علائم پایین بودن سطح هورمون پرولاکتین
علائم پایین بودن سطح هورمون پرولاکتین در مردان و زنان شامل:
۱- مشکلات جنسی: کاهش سطح پرولاکتین ممکن است باعث اختلال در عملکرد جنسی شود. در مردان، ممکن است باعث کاهش لذت جنسی و اختلال در ارتقاء نعوظ و در زنان باعث کاهش لذت جنسی، خشکی و درد در منطقه تناسلی شود.
۲- مشکلات ناباروری: پایین بودن سطح پرولاکتین می‌تواند باعث کاهش تخمک‌گذاری در زنان شود و در مردان ممکن است باعث کاهش تعداد و حرکت اسپرم‌ها شود.
۳- اختلالات در تولید شیر در زنان: پرولاکتین در زنان نقش مهمی در تولید و ترشح شیر دارد. پایین بودن سطح پرولاکتین ممکن است باعث کاهش تولید شیر در زنان شود.
۴- مشکلات مربوط به سیستم ایمنی: پرولاکتین در تنظیم وضعیت سیستم ایمنی نقش دارد. کاهش سطح پرولاکتین ممکن است باعث کاهش مقاومت بدن در برابر بیماری‌ها شود.
۵- اختلالات در رشد استخوان: پرولاکتین در رشد و تقویت استخوان‌ها نقش دارد. پایین بودن سطح پرولاکتین ممکن است باعث کاهش مقاومت استخوان‌ها و افزایش خطر شکستگی در برابر ضربه باشد.
۶- اختلالات در کنترل وزن: پرولاکتین در کنترل وزن نقش دارد. کاهش سطح پرولاکتین ممکن است باعث افزایش وزن و سایر مشکلات مرتبط با چاقی شود.
۷- مشکلات در کنترل سطح قند خون: پرولاکتین در کنترل سطح قند خون نیز نقش دارد. کاهش سطح پرولاکتین ممکن است باعث افزایش خطر بروز دیابت و سایر مشکلات مرتبط با نوع دو دیابت شود. همچنین، پایین بودن سطح پرولاکتین ممکن است باعث اختلالات در تولید و تعادل هورمون‌های دیگر شود که می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند دپرسیون، اضطراب و خستگی شود.
در مجموع، پایین بودن سطح پرولاکتین ممکن است باعث اختلالات چندگانه در عملکرد بدن شود و برای تشخیص و درمان این مشکلات، معمولا نیاز به مشاوره پزشکی و تست‌های مرتبط است.
بیماری های در اثر پایین بودن پرولاکتین در بدن اتفاق می‌افتد
کاهش سطح پرولاکتین در بدن می‌تواند باعث بروز بیماری‌هایی شود که به وضوح با عملکرد این هورمون در بدن مرتبط هستند. برخی از بیماری‌هایی که به دلیل پایین بودن پرولاکتین در بدن اتفاق می‌افتند عبارتند از:
۱- اختلالات تنظیم قند خون: پرولاکتین در کنترل سطح قند خون نقش دارد. کاهش سطح پرولاکتین ممکن است باعث بروز بیماری‌هایی مانند دیابت و اختلالات مرتبط با قند خون شود.
۲- اختلالات جنسی: کاهش سطح پرولاکتین ممکن است باعث اختلال در عملکرد جنسی شود. در مردان، ممکن است باعث کاهش لذت جنسی و اختلال در ارتقاء نعوظ و در زنان باعث کاهش لذت جنسی، خشکی و درد در منطقه تناسلی شود.
۳- بیماری پارکینسون: مطالعات نشان داده‌اند که کاهش سطح پرولاکتین می‌تواند باعث بروز بیماری پارکینسون شود.
۴- بیماری آلزایمر: برخی مطالعات نشان داده‌اند که کاهش سطح پرولاکتین ممکن است باعث بروز بیماری آلزایمر شود.
۵- بیماری‌های روانی: پرولاکتین در تنظیم وضعیت روانی نقش دارد. کاهش سطح پرولاکتین ممکن است باعث بروز بیماری‌های روانی مانند افسردگی و اضطراب شود.
۶- نارسایی کلیه: پرولاکتین در کنترل فشار خون و تعادل الکترولیتی کمک می‌کند. کاهش سطح پرولاکتین ممکن است باعث بروز نارسایی کلیه شود.
۷- سرطان: پرولاکتین در تنظیم رشد و تقسیم سلول‌های سرطانی نقش دارد. کاهش سطح پرولاکتین ممکن است باعث بروز بیماری‌های سرطانی شود، به خصوص سرطان پستان.
در هر صورت، کاهش سطح پرولاکتین در بدن باید توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرد و اگر نیاز به درمان وجود دارد، باید بر اساس دلایل آن انجام شود. به طور کلی، از مهمترین دلایل کاهش سطح پرولاکتین در بدن می‌توان به تومورهای هیپوفیز، بیماری‌های خاص خون و مصرف برخی داروها اشاره کرد.
بیماری‌هایی که در اثر بالا بودن هورمون پرولاکتین در بدن ایجاد می‌شوند
بیماری‌هایی که در اثر بالا بودن هورمون پرولاکتین در بدن ایجاد می‌شوند عبارتند از:
هیپرپرولاکتینمیا: این بیماری در صورتی ایجاد می‌شود که سطح پرولاکتین در بدن بیش از حد بالا باشد و به صورت مزمن باشد. این بیماری ممکن است به علت تومورهای هیپوفیزی یا دیگر بیماری‌های تحریکی هیپوفیزی ایجاد شود.
بیماری آدنوم هیپوفیزی پرولاکتین‌ساز: این بیماری نوعی تومور خوش‌خیم است که در غده هیپوفیز قرار دارد و باعث افزایش سطح پرولاکتین در بدن می‌شود. این تومورها به صورت خودجوش و غیرخودجوش دیده می‌شوند.
سندرم قاعدگی خفیف: این بیماری با افزایش سطح پرولاکتین در بدن و کاهش سطح استروژن در دوران قاعدگی زنان ایجاد می‌شود. این بیماری باعث ناراحتی‌های قاعدگی مانند درد شدید، خونریزی بیش از حد و ناراحتی‌های روحی می‌شود.
بیماری‌های کلیوی: افزایش سطح پرولاکتین در بدن در بیمارانی که مبتلا به بیماری‌های کلیوی مانند دیالیز هستند نیز دیده می‌شود.
با توجه به علت ایجاد بیماری، روش درمان آن نیز متفاوت است. در صورتی که علت بیماری تومور هیپوفیزی باشد، از جراحی برای برداشتن تومور استفاده می‌شود. در غیر این صورت، درمان دارویی و یا غیردارویی برای کنترل سطح پرولاکتین در بدن استفاده می‌شود.
درمان بیماری هایی که در اثر کمبود یا افزایش پرولاکتین در بدن رخ می‌دهد
بیماری هایی که در اثر بالا بودن هورمون پرولاکتین در بدن ایجاد می‌شوند، اغلب با داروهایی که برای کاهش سطح پرولاکتین استفاده می‌شوند، درمان می‌شوند.
بسته به نوع بیماری، ممکن است لازم باشد که بیماران این داروها را برای مدت طولانی مصرف کنند. بعد از شروع درمان، سطح پرولاکتین باید به طور دوره‌ای توسط پزشک کنترل شود و دوز داروها بر اساس آن تنظیم می‌شود.
علاوه بر درمان دارویی، بیماران می‌توانند با اصلاح رژیم غذایی و ورزش منظم، برای بهبود وضعیت بیماری و کاهش سطح پرولاکتین در بدن، اقدام کنند. همچنین در صورت وجود بیماری‌هایی مانند بیماری‌های قلبی، تنفسی، فشار خون بالا و دیابت، درمان آنها نیز برای بهبود شرایط بیماری اصلی و کاهش سطح پرولاکتین، بسیار مهم است. درمان این بیماری‌ها به صورت جامع و ترکیبی از داروها و تغییرات سبک زندگی، می‌تواند بهبود قابل توجهی در شرایط بیماران ایجاد کند.
درمان بیماری‌هایی که به دلیل بالا یا پایین بودن هورمون پرولاکتین در بدن ایجاد می‌شوند، به دو صورت دارویی و غیردارویی انجام می‌شود. در ادامه به توضیح هر یک از این روش‌ها پرداخته می‌شود:
درمان دارویی: برای درمان افزایش پرولاکتین در بدن می‌توان از داروهایی همچون کابرگولین (Cabergoline) و بروموکریپتین (Bromocriptine) استفاده کرد. این داروها با کاهش ترشح پرولاکتین توسط غده هیپوفیز اثر مثبتی در درمان بیماری‌های مرتبط با پرولاکتین دارند. همچنین این داروها برای درمان تومورهای هیپوفیزی که باعث افزایش پرولاکتین می‌شوند، نیز استفاده می‌شوند.
در صورت پایین بودن سطح پرولاکتین در بدن، بسته به علت آن، می‌توان از داروهایی مانند لووتیروکسین (Levothyroxine)، استروژن‌ها و داروهایی که برای درمان بیماری‌های روانی استفاده می‌شوند، استفاده کرد.
درمان غیردارویی:در بیمارانی که به دلیل تنبلی تخمدان نسبت به درمان دارویی پاسخ نمی‌دهند، از تزریق هورمون گنادوتروپین (Gonadotropin) استفاده می‌شود.
در صورت بارداری و یا شیردهی، تغذیه مناسب و استراحت کافی مهم است. همچنین ممکن است لازم باشد از داروهای دیگری برای مدیریت بیماری‌های مرتبط با بارداری و شیردهی استفاده شود.
همچنین در صورت وجود تومور هیپوفیزی، جراحی برای برداشتن آن می‌تواند گاهی اوقات لازم باشد. جراحی می‌تواند به صورت تکمیلی با درمان دارویی همراه شود تا بهبود قابل توجهی در علائم بیماری‌های مرتبط با پرولاکتین ایجاد شود. در هر صورت، رعایت نکات بهداشتی و دستورات پزشک در هر نوع درمان بسیار مهم است تا احتمال ایجاد عوارض جانبی کمتر شود و شرایط بیمار بهبود پیدا کنند.
