سلامت زنان

روش‌های درمان کاهش میل جنسی در بانوان

راه‌های درمان کاهش میل جنسی در بانوان

راه‌های درمان کاهش میل جنسی در بانوان

میل جنسی یک کشش دو طرفه بین زن و مرد است که باعث ازدیاد نسل می‌شود. میل جنسی یکی از جوانب سکسوالیته است که از آن به عنوان جنسینگی، احساس جنسی، رابطه جنسی، رفتارهای جنسی و غریزه جنسی نیز نام برده می‌شود. میل جنسی مانند سایر غرایز انسانی در پاسخ به یک نیاز زیستی ایجاد می‌شود، مانند تشنگی که میل به نوشیدن آب را برمی‌انگیزد. میل جنسی حسی، ذاتی و غریزی است که با محرک‌های درونی یا بیرونی برافروخته می‌شود. متاسفانه باورهای غلط و تابوهای زیاد در این خصوص باعث می‌شود که افراد در خصوص اختلالات جنسی خود کمتر گفتگو کنند و همین امر سبب می‌شود بسیاری از اختلالات درمان نشوند. عدم رسیدگی و درمان بیماری‌ها و اختلالات جنسی می‌تواند بر کیفیت زندگی فرد و برقراری ارتباط او با جنس مخالف تاثیر نامطلوبی داشته باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که بسیاری از طلاق‌ها به دلیل اختالات جنسی یکی از زوجین بوده است که به راحتی با یک مشاوره روانشناسی، یک مداخله پزشکی و یا مراجعه به یک سکس‌تراپیست قابل درمان بوده است. با توجه به اهمیت این موضوع تیم متخصص پینو بیبی طی یکسری مقالات سعی دارد تا در خصوص این مشکلات مقالات مفید و کاربردی را ارائه کند تا شاید قدمی در جهت پایداری و حفظ روابط زوجین باشد.  

راه‌های درمان کاهش میل جنسی در بانوان

میل جنسی چیست؟

تمایل جنسی یا میل جنسی (Sexual Desire) کشش و علاقه نسبت به داشتن رابطه حسی و مقاربت با جنس مخالف است. متاسفانه بسیاری میل جنسی را مترادف با شهوت می‌دانند در حالی که شهوت تنها بخشی از یکی از وجوه مختلف میل جنسی است و هر نوع میل جنسی نباید شهوت تلقی شود. میل جنسی دربرگیرنده احساسات، خیال‌پردازی‌ها، تصویرسازی‌ها و رفتارهای جنسی می‌باشد؛ از این رو میل جنسی نوعی کنش رفتاری، حسی و عاطفی است.

روش‌های تشخیص کم بودن میل جنسی در بانوان

تشخیص بخش اول درمان است. ابتدا باید دانست کاهش میل جنسی به چه معناست؟ متخصصان معتقدند اگر فرد بالغی متناوباً و مکرراً افکار یا میل جنسی نداشته باشد، ممکن است به اختلال میل جنسی کم‌فعال مبتلا شود و فقدان این احساسات باعث آزار روحی و گاهی جسمی فرد خواهد شد. دلایل کاهش میل جنسی در دو بعد قابل بررسی است: بعد اول مسائل پزشکی و جسمی در زن و بعد دوم مسائل و مشکلات روانی.

پزشک متخصص زنان و روانشناس می‌تواند دلایلی را که باعث کاهش میل جنسی یک زن می‌شود، را مورد بررسی قرار دهد و راه‌هایی برای کمک به حل این مشکل را پیدا کند.

روش‌های تشخیص کم بودن میل جنسی در بانوان

علت‌های شایع در کاهش میل جنسی در زنان به طور کلی به بیماری‌های بدنی و مشکلات در دستگاه تناسلی، اشتباهات رفتاری حین رابطه جنسی، مصرف برخی داروها، بارداری و شیردهی، اختلالات هورمونی، سبک زندگی، تابوها، خرافات و سنت است. در این مقاله تیم پینو بیبی به بررسی تعدادی از این مشکلات می‌پردازیم.

پزشک علاوه بر پرسیدن سوالاتی در مورد سابقه پزشکی و جنسی فرد، ممکن است:

  • معاینه لگن را نیز برای فرد تجویز کند. در طول معاینه لگن، پزشک می‌تواند نشانه‌هایی از تغییرات فیزیکی را که منجر به کاهش میل جنسی در متقاضی شده است مورد بررسی قرار دهد. برای مثال نازک شدن بافت‌های تناسلی، خشکی واژن یا لکه‌های محرک درد.
  • پزشک ممکن است انجام آزمایش خون جهت بررسی سطوح هورمونی و بررسی مشکلات تیروئید، دیابت، کلسترول بالا و اختلالات کبدی را تجویز و توصیه کند.
  • ارجاع دادن متقاضی (فردی که احساس کاهش میل جنسی دارد) به یک مشاور متخصص یا یک درمانگر جنسی ممکن است بتواند عوامل عاطفی و رابطه‌ای را که می‌تواند باعث کاهش میل جنسی شود، بهتر ارزیابی کند.

درمان

اکثر زنان از یک رویکرد درمانی با هدف علل متعددی که در پشت این وضعیت (کاهش میل جنسی) وجود دارد سود می‌برند. توصیه‌ها ممکن است شامل آموزش جنسی، مشاوره، گاهی دارو درمانی و هورمون درمانی باشد.

آموزش و مشاوره جنسی

صحبت با یک درمانگر جنسی یا مشاور ماهر در رسیدگی به نگرانی‌های جنسی می‌تواند به کاهش میل جنسی کمک کند. درمان اغلب شامل آموزش در مورد پاسخ جنسی و تکنیک‌ها می‌شود. احتمالاً درمانگر یا مشاور توصیه‌هایی برای خواندن مطالب یا تمرینات زوجین ارائه می‌دهد. مشاوره زوجین که به مسائل رابطه می‌پردازد نیز ممکن است به افزایش احساس صمیمیت و میل زوجین به یکدیگر کمک کند.

داروها

ابتدا پزشک سوابق دارویی متقاضی (بیمار) را بررسی خواهد کرد زیرا پزشک می‌خواهد بررسی کند که آیا داروهایی را که فرد در حال حاضر مصرف می‌کند می‌تواند باعث ایجاد عوارض جانبی جنسی (کاهش تمایل رابطه جنسی) شوند یا خیر. برای مثال، داروهای ضد افسردگی مانند پاروکستین (پاکسیل) و فلوکستین (پروزاک، سارافم) ممکن است میل جنسی را کاهش دهند. تغییر این داروها به بوپروپیون (Wellbutrin SR، Wellbutrin XL) نوع متفاوتی از داروهای ضد افسردگی معمولاً میل جنسی را بهبود می‌بخشد و گاهی اوقات برای زنان مبتلا به اختلال میل و یا برانگیختگی جنسی تجویز می‌‌شود.

همراه با مشاوره، پزشک ممکن است دارویی برای تقویت میل جنسی متقاضی تجویز کند. گزینه‌های تایید شده توسط سازمان غذا و دارو (FDA) برای زنان قبل از یائسگی عبارت هستند از:

  • فلیبانسرین (Addyi)، قرصی است که یک بار در روز هنگام خواب مصرف می‌شود. عوارض جانبی آن شامل فشار خون پایین، سرگیجه، حالت تهوع و خستگی است. نوشیدن الکل یا مصرف فلوکونازول (دیفلوکان)، یک داروی رایج برای درمان عفونت‌های قارچی واژن، می‌تواند این عوارض جانبی را بدتر کند.
  • برملانوتید (Vyleesi)، آمپولی است که به فرد زیر پوست شکم و یا ران قبل از انجام فعالیت جنسی پیش‌بینی شده تزریق می‌شود. برخی از خانم‌ها ممکن است حالت تهوع را تجربه کنند که بعد از تزریق اول شایع‌تر است اما با تزریق دوم حالت تهوع بهبود می‌یابد. سایر عوارض جانبی شامل استفراغ، برافروختگی، سردرد و واکنش پوستی در محل تزریق نیز مشاهده شده است.

نکته: این داروها برای استفاده در زنان یائسه مورد تایید سازمان غذا و دارو FDA نیستند.

هورمون درمانی

خشکی یا کوچک شدن واژن، یکی از نشانه‌های بارز سندرم تناسلی ادراری یائسگی (GSM)، ممکن است رابطه جنسی را ناراحت کننده کند و به نوبه خود میل جنسی زن را کاهش دهد. برخی از داروهای هورمونی که هدفشان از بین بردن علائم سندرم تناسلی ادراری یائسگی است، می‌تواند به بهبود کیفیت رابطه جنسی کمک کند. راحت‌تر بودن در طول رابطه جنسی ممکن است میل جنسی فرد را نیز بهبود بخشد.

هورمون درمانی‌های احتمالی عبارت هستند از:

  • استروژن: استروژن به اشکال مختلف از جمله قرص، چسب، اسپری و ژل موجود است. دوزهای کمتری از استروژن در کرم‌های واژینال و شیاف یا حلقه آهسته رهش یافت می‌شود. پزشک می‌تواند به شما در درک خطرات و مزایای هر فرم دریافت این هورمون کمک کند. اما، استروژن عملکرد جنسی مرتبط با اختلال میل جنسی کم‌فعال را بهبود نمی‌بخشد.
استروژن
  • تستوسترون: هورمون مردانه تستوسترون نقش مهمی در عملکرد جنسی زنان ایفا می‌کند، حتی با این ‌که هورمون تستوسترون در بدن زنان به مقدار بسیار کمتری نسبت به مردان وجود دارد. عملکرد تستوسترون توسط سازمان غذا و دارو برای اختلال عملکرد جنسی در زنان تایید نشده است، اما گاهی اوقات برای کمک به کاهش میل جنسی، آن را بدون برچسب دارویی تجویز می‌کنند. استفاده از تستوسترون در زنان بحث‌برانگیز است. مصرف آن می‌تواند باعث آکنه، موهای زائد بدن و تغییرات خلق و خو یا شخصیتی شود.
  • پراسترون (Intrarosa): این دارو هورمون دهیدرو اپی آندروسترون (DHEA) را مستقیماً به واژن می‌رساند تا به کاهش درد جنسی کمک کند. بیمار از این دارو هر شب برای کاهش علائم خشکی متوسط تا شدید واژن مرتبط با سندرم تناسلی ادراری یائسگی GSM استفاده می‌کند.
  • اوسپمیفن (Osphena): مصرف روزانه این قرص می‌تواند به تسکین علائم جنسی دردناک در زنان مبتلا به سندرم تناسلی ادراری یائسگی متوسط تا شدید کمک کند. این دارو برای زنانی که سرطان پستان داشته‌اند یا در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان پستان هستند تایید نشده است.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

تغییرات سبک زندگی سالم می‌تواند تفاوت زیادی در تمایل فرد به رابطه جنسی ایجاد کند:

  • ورزش: تمرینات هوازی منظم و تمرینات قدرتی می‌تواند به افزایش استقامت زنان کمک می‌کند، ظاهر بدن زنان را بهبود بخشد، خلق و خوی زنان را بهتر کند و میل جنسی را افزایش دهد.
  • کاهش استرس: یافتن راهی بهتر برای مقابله با استرس کاری، استرس مالی و مشکلات روزانه می‌تواند میل جنسی زنان را افزایش دهد. استرس و اضطراب موجب افزایش ترشح هورمون کورتیزول می‌شود. یکی از اثرات هورمون کورتیزول کاهش تمایلات جنسی است. بهتر است قبل از مقاربت و سکس، از عوامل استرس‌زا دوری کنید تا رابطه بهتر و عمیق‌تری را تجربه کنید. قبل از مقاربت و همبستری کمی با خودتان خلوت کنید و درباره رابطه رویاپردازی کنید، فانتزی‌های ذهنی خود را در ذهن مجسم کنید و حین برقراری رابطه سعی کنید تا فقط به لذت بردن از رابطه متمرکز شوید.
  • برقراری ارتباط با شریک زندگی: زوج‌هایی که یاد می‌گیرند به شیوه‌ای باز و صادقانه ارتباط برقرار کنند، معمولاً ارتباط عاطفی قوی‌تری دارند که می‌تواند به رابطه جنسی بهتر منجر شود. برقراری ارتباط صمیمی در مورد رابطه جنسی نیز مهم است. صحبت در مورد علاقه‌مندی‌ها و رفتارهای ناخوشایندی که مورد نظر هر یک از طرفین است می‌تواند زمینه را برای صمیمیت جنسی بیشتر فراهم کند. درباره فانتزی‌های ذهنی خود با شریک‌تان صحبت کنید اگر از انجام این کار شرم دارید می‌توانید چراغ را خاموش کنید و در حالی در آغوش همسرتان دراز کشیده‌اید از او بخواهید تا به صحبت‌های شما گوش دهد؛ مطمئن باشید این کار تاثیر زیادی در رفتار جنسی شریک‌تان خواهد داشت و ممکن است حتی او را نیز وادار کند تا درباره آنچه برای او مهم است صحبت کند. بدین ترتیب هر دو تخلیه روانی را به بهترین شکل ممکن انجام داده‌اید. اگر این کار هم برای شما سخت است می‌توانید طی یک نامه عاشقانه و یا فرستادن یک فایل صوتی، با همسرتان درباره تمایلات و خواسته‌های‌تان گفتگو کنید.
  • زمان‌بندی: بهتر است زمانی را برای صمیمیت بیشتر در برنامه قرار داد. برنامه‌ریزی رابطه جنسی در تقویم ممکن است ساختگی و خسته‌کننده به نظر برسد. اما اولویت دادن به ابراز صمیمیت می‌تواند به بازگرداندن میل جنسی کمک کند. سعی کنید حتی اگر تمایل به برقراری رابطه جنسی ندارید معاشقه را از برنامه زندگی زناشویی‌تان حذف نکنید. اجازه ندهید فاصله بین هم‌آغوشی شما با شریک‌تان زیاد شود.
  • تغییرات کوچک: اضافه کردن کمی چاشنی به زندگی جنسی می‌‌تواند بسیار موثر باشد. امتحان کردن موقعیت جنسی متفاوت، انتخاب زمان‌های متفاوتی از روز یا مکان متفاوتی برای برقراری رابطه جنسی و اقداماتی از این دست می‌توانند تاثیر مثبتی بر افزایش میل جنسی بانوان داشته باشند.‌ یکی دیگر از این اقدامات درخواست از شریک زندگی که زمان بیشتری را به پیش‌نوازی و بازی قبل از رابطه جنسی اختصاص دهد. اگر فرد و شریک زندگی‌اش آماده آزمایش هستند، اسباب بازی‌های جنسی و فانتزی می‌توانند به احیای مجدد میل جنسی زن کمک کنند. قبل از برقراری رابطه برای خود یک برنامه ذهنی و فیزیکی جذاب طراحی کنید. یک لباس زیبا بپوشید، آرایش کنید و سعی کنید تا مقاربت را برای خود به یک فعالیت خوشایند بدل کنید، بخشی از آنچه که لذت در رابطه را ایجاد می‌کند به پیش‌داوری و ذهنیات شما در مورد رابطه جنسی مربوط می‌شود.
  • تصحیح عادت‌های اشتباه: کنار گذاشتن عادت‌های بد و ناشایسته مانند سیگار کشیدن، استعمال مواد مخدر و الکل زیاد همگی می‌توانند بر میل جنسی فرد اثر گذاشته و آن را کاهش دهند. کنار گذاشتن این عادات بد ممکن است به تقویت میل جنسی و بهبود سلامت کلی فرد کمک کند.

تغییر و اصلاح رژیم غذایی: پژوهش‌های علمی حاکی از آن است که تغییر رژیم غذایی می‌تواند یکی از عوامل موثر در درمان کاهش میل جنسی افراد باشد. استفاده از بعضی از مواد خوراکی و ادویه‌جات مانند تره، پیاز، هویج، لوبیا، زنجبیل، سیب و فلفل چیلی باعث بالا رفتن میل جنسی می‌شود. خوردن روزانه سیب در افزایش توانایی جنسی افراد بسیار موثر است. زنجبیل طبع گرمی دارد و می‌تواند قدرت و توان جنسی فرد را افزایش دهد. فلفل چیلی تند از ادویه‌هایی هست که سبب تقویت قوای جنسی می‌شود. برخی مطالعات نشان داده است که غذاهای تند سبب افزایش متابولیسم و ضربان قلب می‌شود که این امر می‌تواند مدت زمان رابطه و احساس فرد را هنگام برقراری رابطه جنسی بیشتر کند. همانطور که اشاره شد کاهش هورمون تستوسترون و سروتونین در بدن موجب کاهش میل جنسی می‌شود. از این رو توصیه می‌شود تا از مصرف مواد خوراکی مانند گیاه شیرین بیان، سویا، نعناع و شکر که باعث پایین آوردن سطح هورمون تستوسترون در بدن می‌شوند، اجتناب کرد. همچنین مصرف مکمل‌های حاوی جینسینگ و پودر یا قرص‌های خوراکی زعفران نیز می‌تواند درمان خوبی برای سردمزاجی باشد.

طب جایگزین برای کاهش میل جنسی بانوان

صحبت در مورد میل جنسی با پزشک ممکن است برای برخی از زنان دشوار باشد. بنابراین برخی از زنان ممکن است به مکمل‌های گیاهی بدون نسخه روی بیاورند. که سازمان غذا و دارو مصرف چنین محصولاتی را توصیه نمی‌کند. در بسیاری از موارد، این مکمل‌ها به خوبی مورد ارزیابی و مطالعه قرار نگرفته‎‌اند. مکمل‌های گیاهی می‌توانند عوارض جانبی به همراه داشته باشند یا با داروهای دیگری که ممکن است فرد مصرف می‌کند تداخل داشته باشند. همیشه قبل از استفاده از این داروها باید با پزشک مشورت کرد. برخی از این مکمل‌ها عبارت هستند از:

  • یک ترکیب مکمل گیاهی Avlimil نام دارد. این محصول اثراتی شبیه استروژن بر بدن دارد. در حالی که استروژن ممکن است میل جنسی زنان را تقویت کند، ممکن است باعث رشد سلول‌های سرطانی پستان نیز شود.
  • روغن ماساژ گیاهی به نام Zestra است. بر روی کلیتوریس، لابیا و واژن مالیده می‌شود. یک مطالعه کوچک نشان داد که Zestra برانگیختگی و لذت را به عنوان یک روغن دارونما افزایش می‌دهد. تنها عارضه جانبی گزارش شده، سوزش خفیف در ناحیه تناسلی گزارش شده است.

مقابله و حمایت

میل جنسی کم می‌تواند برای فرد و شریک زندگی‌اش بسیار سخت باشد. طبیعی است که احساس ناامیدی یا غمگینی در فرد رخ می‌دهد اگر نتواند آن طور که می‌خواهد سکسی قوی و رمانتیک داشته باشد که قبلاً قادر به انجام آن بوده است.

در عین حال، میل جنسی کم می‌تواند باعث شود که شریک زندگی فرد احساس طرد شدن کند، که می‌تواند منجر به درگیری و نزاع بین زوجین شود و این نوع آشفتگی روابط می‌تواند تمایل به رابطه جنسی را بیشتر کاهش دهد.

شاید یادآوری این نکته مفید باشد که نوسانات میل جنسی بخشی طبیعی از هر رابطه و هر مرحله از زندگی است. بهتر است که زوجین تمام تمرکز را روی رابطه جنسی نگذارند. در عوض، مدتی را صرف پرورش خود و رابطه بین خودشان کنند.

انجام پیاده‌روی طولانی، کمی خواب بیشتر می‌تواند موثر باشد.‌ قبل از این ‌که شریک زندگی از درب منزل خارج شود، بوسیدن شریک زندگی برای خداحافظی احساس علاقه و میل به طرف مقابل را افزایش می‌دهد. چنین افرادی می‌توانند برای تنوع در رابطه یک شب در رستوران مورد علاقه خود قرار ملاقات بگذارند و برای این ملاقت برنامه‌ریزی کنند، درست مانند روزهای اولی که قبل از ازدواج همدیگر ار ملاقات می‌کردند، لباس شیک بپوشند و با یک دسته گل یا یک هدیه کوچک سر قرار حاضر شوند. احساس خوب نسبت به خود و شریک زندگی در واقع می‌تواند بهترین پیش‌بازی و پیش‌نوازی برای یک رابطه جنسی گرم و خوب باشد.

چنین اقداماتی می‌تواند به نوعی یک ریکاوری احساسی در روابط زناشویی باشد. درگیر شدن در مسائل زندگی و روزمرگی ممکن است ناخودآگاه هر مردی را از توجه به همسرش بازدارد؛ به کار بستن این تمهیدات می‌تواند نقطه عطفی در زندگی مشترک زوجین و روابط زناشویی آن‌ها باشد.

بد نیست گاهی زوجین به مرور خاطرات خود بپردازند این که چقدر قبل از ازدواج و برقراری رابطه جنسی برای این کار اشتیاق داشتند. آقایان می‌توانند با خرید یک لباس خواب مناسب و زیبا برای همسرشان به طور غیرمستقیم به او بفهمانند که چقدر نیاز به برقراری رابطه جنسی دارند. گاهی نیز نیاز است تا زوجین بی‌پرده درباره خواسته‌ها و تمایلات‌شان با هم گفتگو کنند، چنین گفتگوهایی ممکن است بسیاری از سوتفاهم‌ها و سورفتارها را برطرف کند. 

مشاوره با پزشک متخصص

پزشکان و متخصصان زنان اغلب در مورد رابطه جنسی و صمیمیت بین زوجین به عنوان بخشی از یک ویزیت معمول پزشکی سؤالاتی می‌پرسند. بهتر است زنان از این فرصت استفاده کنند و در مورد نگرانی‌های جنسی خود صادق باشند. اگر دکتر موضوع را مطرح نکرد، خود فرد آن را مطرح کند. ممکن است فرد از صحبت در مورد رابطه جنسی با پزشک خجالت بکشد، اما این موضوع کاملاً طبیعی است و به پزشک برای رسیدن به علت این کاهش میل جنسی کمک می‌کند. در واقع، رضایت جنسی فرد بخش مهمی از سلامت و رفاه کلی او می‌باشد.

آنچه زن برای ملاقات با پزشک می‌تواند انجام دهد

برای آماده شدن برای این بحث (کاهش میل جنسی)؛ نیاز است تا فرد درباره مشکلات جنسی که تجربه کرده است با پزشک صحبت کند، از جمله این‌ که معمولاً چه زمانی و چند بار این حالت را تجربه می‌کند. فهرستی از اطلاعات کلیدی و سوابق پزشکی بیمار، از جمله شرایطی که تحت درمان هست و نام تمام داروها، ویتامین‌ها یا مکمل‌هایی که مصرف می‌کند، باید تهیه شود تا در مراجعه به پزشکدر اختیار او قرار گیرد. چنین اطلاعاتی به پزشک در تشخیص علت کاهش میل جنسی کمک خواهد کرد. 

سوالاتی را در نظر بگیرد که باید از پزشک خود بپرسد و آن‌ها را یادداشت کند. بهتر است فرد سوالاتی که در ذهن دارد را روی کاغذ یادداشت کند و هنگام مراجعه به متخصص بدون شرم سوالات خود را مطرح نماید، همچنین به همراه داشتن یک خودکار و برگه یادداشت جهت ثبت توصیه‌‌هایی را که پزشک بیان می‌کند، می‌تواند کمک کننده باشد. برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک پرسیده شود عبارت هستند از:

  • چه چیزی می‌تواند باعث مشکل در من شود؟
  • آیا سطح میل جنسی من هرگز به چیزی که قبلاً بوده بازخواهد گشت؟
  • برای بهبود وضعیتم چه تغییراتی در سبک زندگی انجام دهم؟چه درمان‌هایی در دسترس هستند؟
  • چه کتاب یا سایر مطالب خواندنی را می‌توانید توصیه کنید؟

پزشک در مورد علائمی که فرد تجربه می‌کند سؤالاتی می‌پرسد. وضعیت هورمونی فرد را ارزیابی می‌کند. سوالاتی که ممکن است پزشک شما بپرسد عبارت هستند از:

  • آیا نگرانی جنسی دارید؟
  • آیا علاقه شما به رابطه جنسی تغییر کرده است؟
  • آیا در برانگیختگی مشکل دارید؟
  • آیا خشکی واژن را تجربه می‌کنید؟
  • آیا می‌توانید ارگاسم داشته باشید؟
  • آیا در حین رابطه جنسی درد یا ناراحتی دارید؟
  • چقدر در مورد نگرانی‌های جنسی خود احساس ناراحتی می‌کنید؟
  • چه مدت است که این مشکل را تجربه کرده‌اید؟
  • آیا هنوز دوره‌های قاعدگی دارید؟
  • آیا تا به حال برای سرطان درمان شده‌اید؟
  • آیا جراحی زنان انجام داده‌اید؟

سخن آخر

به خاطر داشته باشید حتی اگر کاهش میل جنسی به دلیل مشکلات پزشکی و بیماری باشد، عوامل روانشناسانه و برقراری رابطه عاطفی در افزایش میل جنسی می‌توانند بسیار موثر باشند. برای داشتن یک رابطه قوی با شریک‌تان سعی کنید تا نکات مثبت اخلاقی و روحی او را همیشه به خاطر داشته باشید، در صورت ناراحتی و بروز مشکل بین شما و همسرتان بهترین راه گفتگو است. بسیاری از بانوان تصور می‌کنند که صحبت کردن درباره آنچه دوست دارند به خصوص در برقراری رابطه جنسی ممکن است ناپسند باشد و شأن آن‌ها را پایین بیاورد اما این بخشی از زندگی شماست و شما باید به آن سر و سامان دهید. رابطه جنسی یک رابطه خصوصی بین شما و همسرتان هست پس در مورد این رابطه خصوصی فقط شما و همسرتان می‌توانید اظهار نظر کنید و در مشارکت با هم این رابطه را بهبود و ارتقا دهید. اگر تمام مسیرهای گفته شده در این مقاله را پیگیری کردید و به نتیجه نرسیدید لازم است حتماً با یک روانشناس و مشاور خانواده گفتگو کنید، گاهی بیان خواسته‌های‌تان ممکن است برای شما مقدور نباشد شخص سومی مانند یک روانشناس، می‌تواند فرد مطمئن و قابل اعتمادی برای مطرح کردن این خواسته‌ها با همسرتان باشد. نیاز به شرمساری و خجالت‌زدگی نیست این یک میل طبیعی و غریزی است که خداوند در نهاد همه انسان‌ها قرار داده است و داشتن رابطه جنسی شاد نه تنها اشتباه و گناه نیست بلکه تضمینی برای استحکام روابط زناشویی شما خواهد بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *