سیفلیس یک بیماری مقاربتی STD است که در صورت عدم درمان میتواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند. انتقال عفونت به نوزاد در دوران بارداری امکان پذیر است، اما درمان موثری برای آن در دسترس است. در این مقاله پینو بیبی به بررسی احتمال ابتلا به سفلیس در بارداری و انتقال بیماری به جنین و نوزاد می‌پردازد. در مقاله‌‌ای نیز به بررسی انواع بیماریهای مقاربتی در بارداری پرداخته‌ایم که پیشنهاد میشود آن مقاله را نیز مطالعه بفرمایید.
سیفلیس چیست؟
سیفلیس یک عفونت مقاربتی (STI) است که توسط باکتری ایجاد میشود. درمان موثر در دسترس و مهم است زیرا سفلیس در صورت عدم درمان میتواند باعث مشکلات سلامتی جدی شود. اگر باردار هستید، درمان سیفلیس بسیار مهم است زیرا ممکن است عفونت در دوران بارداری به کودک شما منتقل شود. این مقاله به بررسی این موضوع می‌پردازد که در صورت ابتلا به سیفلیس و باردار شدن چه اتفاقی می‌افتد، چگونه این عفونت میتواند بر شما و کودکتان تأثیر بگذارد و چه درمان‌هایی در دسترس است.
سیفلیس چه تاثیری بر شما در دوران بارداری دارد؟
سیفلیس میتواند در دوران بارداری از زن باردار به جنین منتقل شود. هم چنین میتواند به احتمال بروز عوارض در دوران بارداری، مانند زایمان زودرس یا سقط جنین منتج شود. جدای از مشکلات مربوط به رشد و نمو جنین متولد نشده، افراد مبتلا به سیفلیس در دوران بارداری نیز ممکن است علائمی را بروز دهند بسته به مرحله عفونت سیفلیس علایم متفاوت خواهد بود. به طور کلی سه مرحله بروز علایم وجود دارد.
مرحله اول سیفلیس یا سیفلیس اولیه
در مرحله اول یا عفونت اولیه سیفلیس میتواند شامل علائمی باشد که زخم‌هایی در نواحی مختلف بدن ایجاد کند، مانند موارد زیر:
- فرج
- واژن
- دهانه رحم
- مقعد
- راست روده
- زبان
- لب‌ها
علائم عفونت در این مرحله معمولاً ۱۰ تا ۹۰ روز پس از قرار گرفتن در معرض باکتری ایجاد میشود و میتواند برای ۳ تا ۶ هفته ادامه یابد. سیفلیسی که در مرحله اول درمان نمی‌شود میتواند به مرحله ۲ پیشرفت کند.
مرحله دوم یا سیفلیس ثانویه
مرحله دوم عفونت سیفلیس زمانی شروع میشود که زخم‌های اصلی شروع به التیام می‌کنند و بثورات شروع به ایجاد می‌کنند. این بثورات بدون خارش به صورت لکه‌های خشن و قهوه‌ای مایل به قرمز در موارد زیر ظاهر می‌شوند:
- معده
- قفسه سینه
- کف دستان
- کف پای فرد بیمار
به غیر از بثورات، علائم دیگری که می‌توانند در مرحله ثانویه ظاهر شوند عبارت هستند از:
- زخم‌های دهان
- تورم غدد
- تب
- ریزش مو
- سردرد
- دردهای عضلانی
- کاهش وزن
- خستگی
مرحله غیر فعال یا نهفته سیفلیس
مرحله غیرفعال سیفلیس زمانی شروع میشود که زخم‌ها و بثورات فعال از بین می‌روند. ممکن است به نظر برسد که عفونت تمام شده است، اما در واقعیت، عفونت به مرحله غیرفعال (کمون) می‌رود که میتواند سال‌ها ادامه داشته باشد. ممکن است فرد بیمار در این مدت علائم قابل توجهی نداشته باشد، اما عفونت در بدن او باقی می‌ماند. علائم ممکن است بعداً در زندگی ظاهر شوند و عفونت پیشرفت کند.
مرحله آخر یا سوم سیفلیس
بدون درمان، سیفلیس میتواند به مرحله پایانی یا سوم منتقل شود. در این مرحله، علائم فراتر از زخم‌ها و بثورات به آسیب جدی‌تر اعضای بدن می‌رود. این میتواند هر عضوی را تحت تاثیر قرار دهد و ممکن است منجر به موارد زیر شود:
- مشکلات عصبی
- کوری
- ناشنوایی
- فلج شدن
- زوال عقل
- مرگ
علائم عفونت سیفلیس در بارداری چیست؟
علائم سیفلیس در دوران بارداری به مرحله عفونت بستگی دارد. اگر هرگز سیفلیس برای بانوی باردار تشخیص داده نشد و علائم او برطرف شد، ممکن است در مرحله غیرفعال بودن بدون هیچ علامت قابل توجهی در زمان بارداری باشد. سیفلیس میتواند اثرات شدید و خطرناکی بر روی جنین متولد نشده داشته باشد، بنابراین آزمایش سیفلیس در ابتدای بارداری مهم است. آزمایش زودهنگام میتواند به شناسایی عفونتهای نهفته و فعالی که میتواند کودک را در معرض خطر قرار دهد کمک کند. در واقع، این آزمایش به قدری مهم است که در اکثر کشورها یک آزمایش اجباری است و یک پزشک این آزمایش را در اولین ملاقات قبل از تولد (زایمان) انجام می‌دهد.
اگر زنی در دوران بارداری سیفلیس داشته باشد، آیا بیماری روی جنین او تأثیر می‌گذارد؟
عفونت سیفلیس در همه علائم ایجاد می‌کند، اما برای نوزادان متولد نشده، اثرات این بیماری میتواند فاجعه بار باشد. تا ۴۰ درصد از نوزادان متولد شده از افرادی که سیفلیس دارند و بدون درمان بارداری را پشت سر می‌گذارند ممکن است به دلیل عفونت مرده به دنیا بیایند یا در مدت کوتاهی پس از تولد بمیرند. برخی از مشکلات مرتبط با عفونت سیفلیس مادرزادی میتواند شامل موارد زیر باشد:
- آسیب استخوان
- کم خونی شدید
- کبد بزرگ شده
- طحال بزرگ شده
- زردی
- آسیب عصبی
- نابینایی
- ناشنوایی
- مننژیت
- بثورات پوستی
درمان سیفلیس در بارداری چیست؟
سیفلیس در بارداری با آنتی بیوتیک پنی سیلین درمان میشود. دوز، زمان و مدت درمان به مرحله بیماری در زمان تشخیص و مدت زمان باقی مانده از بارداری قبل از زایمان بستگی دارد. درمان باید حداقل ۳۰ روز قبل از زایمان شروع شود. شریک جنسی افرادی که در دوران بارداری برای آن‌ها تشخیص سیفلیس مثبت بوده است نیز باید برای جلوگیری از عفونت مجدد تحت درمان قرار گیرند. در دوران بارداری سیفلیس در حدود ۸۰ درصد موارد به نوزاد منتقل میشود و نوزادانی که با سیفلیس مادرزادی متولد می‌شوند همچنان نیاز به دریافت پنی سیلین خواهند داشت. درمان معمولاً حدود ۲ هفته طول می‌کشد. برای افراد مبتلا به آلرژی به پنی سیلین، آنتی بیوتیک‌های دیگری مانند سفالوسپورین یا آموکسی سیلین ممکن است استفاده شود، اما پنی سیلین در صورت امکان انتخاب ارجح است.
چه کسانی در دوران بارداری سیفلیس دارند؟
با درمان زودهنگام و موثر، عفونت سیفلیس قابل درمان است. با این حال، هر گونه عارضه یا آسیب ناشی از عفونت مانند آسیب عصبی پس از درمان برطرف نخواهد شد. هر گونه عارضه ناشی از عفونت احتمالاً دائمی است.
همین امر در مورد نوزادان نیز صادق است. نوزادانی که با سیفلیس مادرزادی متولد می‌شوند و در ۳ ماه اول زندگی به طور موثر درمان نمی‌شوند، احتمالاً دارای عوارض مادام العمر مانند ناشنوایی، نابینایی یا تأخیرهای شناختی هستند.
سوالات متداول در مورد سفلیس در بارداری
اگر در هنگام باردار شدن یک زن یک عفونت سیفلیس فعال و یا غیرفعال (نهفته) داشته باشد، ممکن است عفونت به جنین او نیز منتقل شود. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) آزمایش سیفلیس را به عنوان بخشی از هر قرار ملاقات اولیه قبل از تولد توصیه می‌کند تا اطمینان حاصل شود که درمان میتواند در اسرع وقت شروع شود.
هنگامی که به طور موثر فرد مبتلا درمان شود، عفونتهای ناشی از سیفلیس را میتوان درمان کرد. اگر فرد مبتلا از مراحل اولیه عفونت بدون درمان بهبود پیدا کند و در فاز نهفته باقی بماند، هم چنان میتواند آزمایش سیفلیس مثبت داشته باشد و ممکن است بعداً عفونت فعال دیگری ایجاد کند.
سیفلیس با درمان مناسب قابل درمان است، اما درمان نمیتواند عوارض ناشی از عفونت، مانند کوری یا آسیب عصبی را برطرف کند. درمان و عفونت نیز فرد را از ابتلای مجدد محافظت نمیکند.
سیفلیس درمان نشده میتواند باعث مشکلات شدید سلامتی و حتی مرگ شود. هم چنین این بیماری در دوران بارداری به راحتی از والدین به نوزاد منتقل میشود و میتواند باعث تولد نوزاد با وزن کم، مرده زایی و سقط جنین شود. آزمایش منظم برای بیماریهای مقاربتی میتواند به فرد در تشخیص سریع و درمان سریع سیفلیس و سایر بیماریهای مقاربتی کمک کند.
سیفلیس زمانی که در مراحل اولیه پیدا شده و درمان شود، قابل درمان است. درمان ارجح در تمام مراحل پنی سیلین است. این داروی آنتی بیوتیکی میتواند باکتری‌های عامل سیفلیس را از بین ببرد. اگر به پنی سیلین حساسیت دارید، تیم مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است آنتی بیوتیک دیگری را پیشنهاد کند.
سخن آخر
سیفلیس یک بیماری مقاربتی با عواقب جدی برای سلامتی است. درمان موثر میتواند این عفونت را درمان کند، اما حتی عفونتهای غیرفعال می‌توانند به شرکای جنسی و نوزادان در دوران بارداری منتقل شوند. اگر عفونت درمان نشود، نوزادان مبتلا به عفونت سیفلیس پیش از تولد می‌توانند عوارضی در بدو تولد یا مشکلات سلامتی مادام العمر داشته باشند. با تیم پزشکی خود در مورد آزمایش‌های منظم برای بیماریهای مقاربتی و در صورت نیاز، چه درمان‌هایی برای شما مناسب است مشورت کنید.