چگونه به کودک بیاموزیم که غذا را بجود و ببلعد؟

کودک شما باید جویدن را بیاموزد تا از رژیم غذایی خود حداکثر بهره را ببرد. آموزش جویدن غذا به نوزادان، می‌تواند برای والدین چالش برانگیز باشد. با این حال، نوزاد شما برای خوردن غذای جامد نیاز به تسلط بر فرآیند جویدن دارد.

از آن جایی که بزاق حاوی آنزیم‌هایی است که نشاسته‌های موجود در رژیم غذایی ما را تجزیه می‌کند، جویدن اولین مرحله در فرآیند هضم است. جویدن به تجزیه غذا به قطعات کوچکتر کمک می‌کند و باعث ورزش فک و دهان می‌شود و ماهیچه‌های فک را تقویت می‌کند.

دندان‌ها برای جویدن کافی مورد نیاز هستند و رویش دندان‌های نوزاد به طور قابل توجهی بر توانایی جویدن آنها تأثیر می‌گذارد. بنابراین، والدین باید در سنین پایین به نوزادان خود در رشد توانایی جویدن خود کمک کنند.

برای یادگیری زمانی که نوزادان شروع به جویدن غذا می‌کنند، این که چگونه آنها را برای جویدن آموزش دهیم و چگونه مشکلات مربوط به مهارت جویدن کودک را تشخیص دهیم، ادامه مطلب را بخوانید و با پینو بیبی همراه باشید.

چه زمانی کودک می‌تواند جویدن غذا را شروع کند؟

نوزادان ممکن است تا هشت ماهگی شروع به جویدن کنند. توانایی جویدن صحیح معمولاً در حدود ۱۲ ماهگی ظاهر می‌شود. کودک به تدریج در ۱۸ ماهگی در جویدن مهارت پیدا می‌کند. مرحله ۱۲ تا ۱۸ ماهگی معمولاً زمانی است که اولین آسیاب اولیه نوزاد (دندان‌های جویدنی) رویش می‌کند. بنابراین، بهبود مهارت جویدن همزمان با رویش هر دو مولر اول آغاز خواهد شد.

احتمالاً در حدود شش ماهگی کودک خود را با جویدن انگشتان یا دندان گیر آزمایش کرده‌اید. در مرحله مبتدی، کودک شما سعی می‌کند حرکات زبان، گونه‌ها و فک‌ها را که نقش اساسی در فرآیند جویدن دارند، هماهنگ کند.

حدود شش تا هشت ماهگی آنها شروع به جویدن غذاهای جامد نرم می‌کنند. این مرحله‌ای است که به والدین توصیه می‌شود مواد غذایی جدید را به تدریج وارد رژیم غذایی کودک کنند. تا زمانی که کودک به ۱۲ ماهگی می‌رسد، آنها می‌توانند غذاهایی بخورند که نرم‌تر از مواد غذایی که در سنین پایین‌تر می‌خوردند.

مانند هر نقطه عطف دیگری، تعدادی از نوزادان ممکن است در رشد مهارت‌های جویدن دچار تاخیر شوند که جای نگرانی نیست.

رشد مهارت جویدن در نوزادان

جویدن یک فرآیند یک شبه نیست. این یک مهارت پیشرو است که چندین مهارت و رویداد دیگر به آن منجر می‌شود. موارد زیر عوامل مختلفی هستند که می‌توانند بر توانایی جویدن کودک تأثیر بگذارند.

سن: کودک پس از شش ماهگی توانایی قورت دادن غذای جامد را پیدا می‌کند. بنابراین، جویدن تنها زمانی توسعه می‌یابد که کودک بتواند مواد جامد را ببلعد.

رفلکس اکستروژن: رفلکس اکستروژن یک رفلکس طبیعی است که باعث می‌شود کودک هر غذای جامدی که روی زبانش گذاشته می‌شود را پس بگیرد. این رفلکس طبیعی از خفگی تصادفی ناشی از مواد جامد جلوگیری می‌کند. نوزادان این رفلکس را تا شش ماهگی از دست می‌دهند. این یکی از اولین گام‌ها برای توسعه جویدن است.

رفلکس گگ: رفلکس گگ شبیه رفلکس اکستروژن است و از خفگی نوزاد به دلیل بلعیدن مواد جامد محافظت می‌کند. این رفلکس زمانی ایجاد می‌شود که یک تکه غذای جامد در پشت زبان قرار می‌گیرد و باعث می‌شود کودک غذا را به جلوی دهان دفع کند. این رفلکس پس از شش ماهگی از بین می‌رود.

تمرین جویدن: جویدن را می‌توان حتی بدون دندان انجام داد. از این رو، وقتی بعد از شش ماهگی کودک خود را با غذاهای نرم و پوره شده آشنا می‌کنید، باز هم کودک کمی عمل جویدن را انجام می‌دهد. این به کودک اجازه می‌دهد تا قبل از رشد دندان‌ها تمرین کافی داشته باشد. هر نوع غذایی نیاز به استفاده از قطعات دهانی متفاوتی دارد. ممکن است به تدریج سفتی غذایی را که به نوزاد پیشنهاد می‌کنید بر اساس میزان پذیرش او افزایش دهید.

دندان درآوردن: دندان درآوردن برای جویدن ضروری است زیرا فقط با دندان است که کودک می‌تواند غذای سفت را به قطعات کوچکتر تقسیم کند و به درستی جویدن را انجام دهد. تا زمانی که نوزادان دندان درآورند، آنها به خوبی با اصول جویدن آشنا شده‌اند.

رفلکس جانبی زبان به نوزادان کمک می‌کند تا زمانی که لمس یا غذا در دو طرف زبان خود دریافت می‌کنند، زبان خود را به پهلو حرکت دهند. از سوی دیگر، رفلکس بایت فازیک به آن‌ها کمک می‌کند تا زمانی که به لثه‌هایشان فشار وارد می‌شود، فک‌های خود را باز و بسته کنند.

آیا نوزادان می‌توانند بدون دندان غذا بجوند؟

بله، نوزادان می‌توانند غذای نرم و پوره شده را حتی بدون دندان بجوند. با این حال، غذا بیشتر توسط دندان‌های مولر اول پایین و بالایی که در ۱۸ ماهگی بیرون می‌آیند جویده می‌شود. تا آن زمان، نوزادان می‌توانند حرکات اولیه جویدن را یاد بگیرند، که در زمان رویش دندان‌ها پیشرفت بیشتری می‌کند.

اگر جویدن کودک را نبینید چه؟

نوزادان دهان‌های ریز دارند که باعث می‌شود نتوانیم متوجه الگوی جویدن آن‌ها شویم. بنابراین، این احتمال وجود دارد که شما آن حرکات ظریف و تقریباً نامرئی جویدن غذا توسط کودک را از دست داده باشید. دفعه بعد که کودک شما غذا می‌خورد، حرکات دهان او را از نزدیک مشاهده کنید. اگر هنوز هیچ حرکت جویدنی پیدا نکردید، ممکن است بخواهید به کودک خود زمان بیشتری بدهید. هر کودک منحصر به فرد است و می‌تواند مهارت را با سرعت خود توسعه دهد.

چرا جویدن غذا برای برخی از کودکان نوپا مشکل ساز است؟

نوزادان در دوران کودکی به توانایی جویدن دست می‌یابند. یک کودک نوپا باید منحنی یادگیری خود را طی کند تا فرایند جویدن غذا را بهبود بخشد. با این حال، گاهی اوقات، تعداد کمی از کودکان نوپا ممکن است در توانایی جویدن دچار تاخیر شوند. دلایل زیر ممکن است علل مشکل‌ساز شدن جویدن غذا برای کودکان نوپا باشد:

عدم علاقه به غذا: وعده‌های غذایی مشابه یا تمایل به غذاهایی که جویدن آسان دارند ممکن است بر علاقه نوزادان و کودکان نوپا به غذاهای خاص تأثیر بگذارد.

تأخیر در معرفی غذای کودک: کودک باید تا ۱۲ ماهگی با اشکال و بافت‌های مختلف غذاهای جامد آشنا شود. عدم آزمایش والدین در تغذیه مواد جامد می‌تواند باعث بی‌علاقگی کوچولو نسبت به مصرف غذاهای جامد شود، در نتیجه باعث می‌شود که آنها غذا را ببلعند قبل از این که ابتدا آن را بجوند.

مشکلات دندانی و دهانی: کودکان نوپا با مشکلات دندانی و مشکلات دهان و صورت، مانند شکاف لب و یا کام، ممکن است جویدن را یک فرآیند سخت و دشوار بدانند. شناسایی مشکل و ارائه درمان مناسب در چنین مواردی می‌تواند به بهبود توانایی جویدن کودک نوپا کمک کند.

اگر کودک نوپا شما در طی یک دوره زمانی هیچ نشانه‌ای از جویدن نشان نمی‌دهد، با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید تا علت زمینه‌ای را در صورت وجود مشخص کند.

نکاتی برای تشویق کودک به جویدن

جویدن یک توانایی طبیعی است که کودک در نهایت آن را به دست می‌آورد. با این وجود، والدین می‌توانند راه‌های زیر را برای کمک به تحریک، ورزش و بهبود مهارت‌های جویدن کودک یا کودک نوپا امتحان کنند، به ‌ویژه زمانی که غذاهای جامد را از طریق از شیر گرفتن کودک به او ارائه می‌کنند.

۱. از دندان گیر استفاده کنید

نوزادانی که قبلاً جویدن را تجربه کرده‌اند ممکن است جویدن غذا را خوب انجام دهند. دندان‌ها می‌توانند زمینه را برای فرآیند جویدن کودک فراهم کنند. سعی کنید به کودک خود دندان گیر بدهید و اگر در ابتدا آن را رد کرد، استفاده از آن را تشویق کنید. دندان گیر لاستیکی نرم را بدون طعم و قطعاتی که ممکن است بشکنند انتخاب کنید. هم چنین از دندان گیرهای حاوی مایعات، فتالات یا BPA خودداری کنید. پیشنهاد ما به شما استفاده از دندان‌گیر اسب آبی پینو بیبی است که فاقد BPA و مواد مضر است و از سیلیکون گرید بهداشتی آلمان ساخته‌شده است. دندان گیر پینو بیبی برای مراحل مختلف رویش دندان کودک مناسب است و به رشد مهارت‌های حرکتی ظریف فک و دهان کودک کمک می‌کند.

۲. به آنها کمک کنید تا روی تکه‌های بزرگ غذا تمرین کنند

اگر کودک شما دندان گیر را دوست ندارد، می‌توانید از تکه‌های بزرگ غذا به عنوان جایگزین طبیعی استفاده کنید. هویج و کرفس دندان‌ گیرهای طبیعی فوق العاده‌ای هستند. اطمینان حاصل کنید که سبزیجات را به قطعات بزرگ برش دهید که کودک نتواند آنها را ببلعد. اگر کودک شما قبلاً دندان‌ در آورده است، به خصوص دندان‌های ثنایای جلو، از این روش اجتناب کنید زیرا ممکن است باعث شود کودک به طور تصادفی یک تکه سبزی را ببلعد.

۳. جویدن را به کودک نشان دهید

می‌توانید هنگام غذا خوردن، کودک خود را کنار خود بنشینید. سعی کنید جویدن را به آنها نشان دهید. نوزادان از طریق مشاهده یاد می‌گیرند و تمایل دارند از والدین خود تقلید کنند.

۴. لثه‌ها و دندان‌های کودک را مسواک بزنید

می‌توانید دندان‌های آن‌ها را با یک مسواک کودک و مقدار بسیار کمی از خمیر دندان کودکان مسواک بزنید. در نوزادان بی‌دندان باید از گاز استریل با آب تصفیه شده برای ماساژ لثه استفاده شود. مسواک زدن دندان‌های کودک به حساسیت زدایی دهان نسبت به رفلکس گگ کمک می‌کند و دندان‌ها را سالم نگه می‌دارد.

۵. غذاهایی با بافت‌ها و طعم‌های مختلف سرو کنید

پس از رسیدن به سن ۸ ماهگی، غذاهای کودک خود را با بافت‌های مختلف سرو کنید. این عمل، فرآیند جویدن را تحریک می‌کند و باعث می‌شود که کودک دهان خود را به بهترین شکلی که برای جویدن یک ماده غذایی خاص مناسب است حرکت دهد. در ابتدا می‌توانید به آنها غذاهای انگشتی یا غذاهای ترد بدهید که وقتی در دهان قرار می‌گیرند نرم می‌شوند، مانند برنج دم کرده، بیسکویت خیس خورده در شیر و سبزیجات آب پز.

۶. رفلکس‌ها را بررسی کنید

رفلکس‌های اکستروژن و گگ در سن ۶ ماهگی محو می‌شوند. آنها ممکن است برای مدتی بیشتر در چند نوزاد باقی بمانند. شما می‌توانید به صورت دوره‌ای وجود این رفلکس‌ها را مشاهده کنید تا بتوانید مواد غذایی جامد مربوطه را مطابق با آن سرو کنید.

۷. از مقدار کم غذا شروع کنید

هر ماده غذایی یا وعده غذایی جدید یک تجربه جدید برای نوزاد است. بنابراین، نگران میزان غذا خوردن کودک خود نباشید. در عوض، روی تغذیه بخش‌های کوچکی از یک ماده غذایی تمرکز کنید تا کودک غذا را بپذیرد و در عین حال مهارت‌های جویدن خود را نیز انجام دهد، که می‌تواند برای رشد کلی تغذیه نوزاد مفید باشد.

۸. صبور باشید

اگر کودک شما غذای خاصی را دوست ندارد، تسلیم نشوید. چند روز بعد دوباره امتحان کنید. هم چنین هر بار یک ماده غذایی جدید معرفی کنید تا کودک بتواند به طعم و بافت جدید عادت کند.

۹. بگذارید خودشان غذا بخورند

اگر کودک شما عاشق تقلید از والدین در حین غذا خوردن است، اجازه دهید هنگام غذا خوردن کنار شما بنشینند. می‌تواند کودک را تشویق کند که غذا را در دستان خود بگیرد و آن را با میل بجود. کودکی که علاقه خود را به غذا دارد، ممکن است آسان‌تر فرایند جویدن را یاد بگیرید.

۱۰. کودک را در زمان‌های ثابت تغذیه کنید

نوزادی که شکمش پر است، زمانی که مجبور به خوردن غذا شود، به احتمال زیاد غذا را بدون جویدن می‌بلعد. بنابراین، هر روز در زمان‌های مشخصی به کودک غذا بدهید تا زمانی که وقت غذا خوردن است، کودک گرسنه بماند. یک نوزاد گرسنه بیشتر به جویدن مواد غذایی جدید علاقه نشان می‌دهد.

۱۱. فیدر میوه را امتحان کنید

فیدر میوه از یک کیسه توری تشکیل شده است که قطعات میوه را درون آن قفل می‌کند. کودک می‌تواند میوه را بجود و آب آن را بمکد. از آن جایی که میوه داخل یک کیسه توری است، و از آن خارج نمی‌شود خطر خفگی برای کودک به حداقل می‌رسد. به یاد داشته باشید که فقط یک فیدر مورد تایید وزرات بهداشت را خریداری کنید. مقاله پینو بیبی در خصوص استفاده از فیدر و لیوان آموزشی را حتماً مطالعه بفرمایید.

توجه کنید که در ابتدا غذاهای نرم و جویدنی مانند پنیر یا تخم مرغ همزده به کودک بدهید. سپس، زمانی که کودک مهارت‌های جویدن را در او ایجاد کرد، به سراغ غذاهایی مانند سبزیجات نرم، پاستا و گوشت‌های ریز خرد شده بروید.

کارهایی که باید انجام داد در حالی که کودک جویدن را یاد می‌گیرد

هنگامی که کودک در جویدن بهتر شد، والدین با مجموعه جدیدی از چالش‌ها آشنا می‌شوند. در اینجا چند نکته برای آموزش به کودک در حین بهبود مهارت‌های جویدن وجود دارد.

• به آنها بیاموزید که با دهان بسته غذا بخورند. هر چه نوزادان زودتر یاد بگیرند که با دهان بسته غذا بخورند، در آینده با چالش‌های کمتری مواجه خواهید شد. به آنها نشان دهید که چگونه با دهان بسته غذا بخورند.
• به آنها بیاموزید غذا را بیشتر بجوند. جویدن شروع هضم است. بنابراین، به نوزادان خود بیاموزید که غذا را کمی بیشتر نگه دارند.
• رفتار مثبت کودک را تشویق و تقویت کنید. وقتی کودک درست عمل جویدن را انجام داد، با کلمات مثبت او را تشویق کنید. تلاش‌های موفق او را تصدیق کنید. برای تمرین بهتر جویدن، بافت غذا را برای کودک نوپا تغییر دهید.

سوالات متداول

۱. چرا نوزادان طوری رفتار می‌کنند که انگار در حال جویدن آدامس هستند؟

گاهی اوقات به نظر می‌رسد که نوزادان جویدن آدامس را تقلید می‌کنند زیرا آنها درگیر رفلکسی هستند که به آن «رفلکس مکیدن» می‌گویند. این رفلکس در بدو تولد وجود دارد و به نوزادان کمک می‌کند تا سینه مادر یا شیشه شیر را پیدا کنند و به آن بچسبند. هم چنین این رفلکس رشد دهانی – حرکتی را تقویت می‌کند، که برای کودک مهم است که بعداً خوردن غذاهای جامد را یاد بگیرند. علاوه بر این، برخی از نوزادان ممکن است از این رفلکس به عنوان یک مکانیسم تسکین دهنده برای آرام کردن خود استفاده کنند.

۲. آیا جویدن هیچ چیز و ادای جویدن آدامس در کودک نشانه اوتیسم است؟

جویدن بخش مهمی از فرآیند یادگیری خوردن غذای جامد است. جویدن کودک بدون هیچ چیزی در دهان طبیعی است زیرا ممکن است از رفتار غریزی کودک یا تلاش برای تسکین خود در شرایط تحت استرس ناشی شود. هیچ ارتباط ثابت شده‌ای بین جویدن زبان و اوتیسم وجود ندارد.

۳. آیا جویدن زبان برای نوزادان طبیعی است؟

نوزادان اغلب زبان خود را می‌مکند و می‌جوند در حالی که با آنها دهان خود را کشف می‌کنند. این یک مرحله طبیعی از رشد آنها است زیرا آنها در مورد بدن خود و احساس بافت‌های مختلف در دهان خود یاد می‌گیرند. با این حال، اگر به نظر می‌رسد که کودک بیش از حد زبان خود را می‌جود یا به نظر می‌رسد که باعث ناراحتی او می‌شود، مهم است که با پزشک اطفال خود تماس بگیرید تا احتمال هر گونه مشکل اساسی را رد کنید.

سخن آخر

مهم است که به کودک خود جویدن غذا را بیاموزید زیرا جویدن به ادغام بزاق در غذا کمک می‌کند و به نوبه خود به فرآیند هضم کمک می‌کند. با این حال، هر کودکی متفاوت است و برای یادگیری و سازگاری با چیزها و عادات جدید به زمان خود نیاز دارد. بنابراین، توصیه می‌شود که به کودک خود زمان بدهید و صبر و حوصله داشته باشید تا او نحوه جویدن غذای خود را یاد بگیرد. برای تشویق آنها به جویدن می‌توانید به آنها دندان گیر و غذاهایی با بافت‌ها و طعم‌های مختلف بدهید. این یک فرآیند آزمون و خطا است، و شما در نهایت قادر خواهید بود بفهمید که چه چیزی برای کودک شما بهتر است.

توانایی جویدن درست حدود ۱۲ ماهگی رشد می‌کند که مطابق با رشد مولرهای اول اولیه نوزاد است. جویدن مهارتی است که در طول زمان بسته به سن کودک، پاسخ اکستروژن و گگ، تمرین و دندان درآوردن کودک ایجاد می‌شود. نوزادان می‌توانند حرکات اولیه جویدن بدون دندان را با مصرف غذای نرم و پوره شده بیاموزند. به کودک خود بیاموزید که غذای خود را برای مدت طولانی‌تری بجود و با دهان بسته غذا بخورد.